Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Τήν Δευτέραν, 26^ην Ὀκτωβρίου/ 8^ην Νοεμβρίου 2021, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία ὅλη, ἰδίᾳ δέ ἡ τοπική τῆς Θεσσαλονίκης, ἐνθυμεῖται ὅτι ὁ Ἅγιος Δημήτριος κατήγετο ἐκ Θεσσαλονίκης καί ἐμαρτύρησεν ὑπέρ Χριστοῦ ἐπί Μαξιμιανοῦ τό 306μ.χ. ὅτε ἐγένετο γνωστόν ὅτι ἦτο Χριστιανός ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι ἐνεθάρρυνε καί ἐνίσχυσε τόν Νέστορα καί ἐνίκησεν ἐν τῷ σταδίῳ, θρασυνόμενον τόν Λυαῖον. Διά τοῦτο ἡ Ἐκκλησία ψάλλει: «ὡς οὖν Λυαίου καθῆλες τήν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τόν Νέστορα, οὕτως ἅγιε μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος». Καί ὁμοῦ μετά τοῦ ἁγίου Δημητρίου, τήν ἑπομένην τιμᾷ καί τόν ἅγιον Νέστορα ὡς μαρτυρήσαντα καί αὐτόν.

Τό Πατριαρχεῖον ἑώρτασε τήν ἑορτήν ταύτην εἰς τό ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πλησίον τοῦ ὁποίου καί ἡ ὁμώνυμος Σχολή.

Τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας καί τῆς θείας Λειτουργίας τήν πρωΐαν προεξῆρξεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, συλλειτουργούντων τῶν Ἀρχιμανδριτῶν  π. Ἀλεξίου, π. Μακαρίου καί π. Στεφάνου, τοῦ Πρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μπαράμκη, καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, ψαλλόντων τοῦ κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου μετά τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐαγγέλου Βλιώρα καί μετέχοντος ἱκανοῦ ἀριθμοῦ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί προσκυνητῶν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἔλαβε χώραν εἰς τήν αἴθουσαν τελετῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου μικρά σχολική ἐκδήλωσις, καί βιντεοπαρουσίασις, τήν ὁποίαν ηὐλόγησεν διά τῆς παρουσίας αὐτοῦ ἡ Α.Θ.Μ., μέ θέμα τό μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί τήν ἱστορίαν τῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Πατριαρχείου λειτουργούσης τό πρότερον ὡς Ἑλληνοφώνου, νῦν δέ ὡς Ἀραβοφώνου διά τό ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἱεροσόλυμα.

Τήν ἐκδήλωσιν ταύτην  προσεφώνησεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Χρηστότητα καί παιδείαν καί γνῶσιν δίδαξόν με, ὅτι ταῖς ἐντολαῖς σου ἐπίστευσα», (Ψαλμ 118,66), ψάλλει ὁ ψαλμῳδός.

Ἐντιμότατε Σχολάρχα κ. Ζανανίρη,

Ἀγαπητά μας παιδιά,

Κυρίαι καί Κύριοι

Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Πατριαρχική Σχολή τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τιμᾷ σήμερον τόν ἅγιον αὐτῆς Πάτρωνα, Δημήτριον τόν Μεγαλομάρτυρα.

Οὗτος, ὡς γνωστόν, ἔζησεν ἐπί τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ καί Μαξιμιανοῦ καί κατήγετο ἐκ τῆς πόλεως τῶν Θεσσαλονικέων. Διεκρίθη τόσον διά τήν εὐσέβειαν αὐτοῦ, δηλονότι τήν μεγάλην αὐτοῦ Χριστιανικήν πίστιν, γενόμενος συμμάρτυς τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ὅσον καί διά τήν παιδείαν αὐτοῦ, γενόμενος διδάσκαλος καί παιδαγωγός εἰς Χριστόν. Ἐπέτυχε δέ τοῦτο ἀκούων εἰς τούς ἁγιογραφικούς λόγους: «Χρηστότητα καί παιδείαν καί γνῶσιν δίδαξόν με Κύριε, ὅτι ταῖς ἐντολαῖς σου ἐπίστευσα», (Ψαλμ. 118, 66).

Ἡ ἀγάπη τοῦ νεαροῦ Δημητρίου διά τήν γνῶσιν τῆς ἀληθείας δέν περιωρίζετο μόνον εἰς τήν σπουδήν τῆς θύραθεν παιδείας, τοὐτέστιν τῆς Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας, ἀλλ’ ἐπεξετείνετο κυρίως εἰς τήν μελέτην τῶν Ἁγίων Γραφῶν καί δή τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς», (Ἰωάν. 8,32), λέγει Κύριος.

Ἡ παιδεία εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία μορφώνει ἠθικῶς καί πνευματικῶς τόν ἄνθρωπον. Καί τοῦτο διότι ἡ γνῶσις ὁδηγεῖ εἰς τόν φωτισμόν τῆς διανοίας, ὁ δέ φωτισμός τῆς διανοίας ὁδηγεῖ εἰς τήν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων, δηλαδή τῆς ἐπιστήμης. Ἡ κατά Χριστόν ὅμως παιδεία ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς καί προάγει τόν εὐσεβῆ καί δίκαιον μαθητήν τοῦ Χριστοῦ εἰς τό ἀπόθετον κάλλος, δηλαδή εἰς τήν θεωρίαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ.

«Ὁ γάρ νόμος τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἠλευθέρωσέ με ἀπό τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου»,(Ρωμ. 8,2), κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος προσθέτων: «Τό γάρ φρόνημα τῆς σαρκός θάνατος καί τοῦ Πνεύματος ζωή καί εἰρήνη,· διότι τό φρόνημα τῆς σαρκός ἔχθρα εἰς Θεόν», (Ρωμ. 8,6).

Ἐμπνευσμένος ἀπό τούς θεοπνεύστους τούτους λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὁ μέγας φίλος τοῦ Χριστοῦ Δημήτριος ἐπεζήτει τήν ἐλευθερίαν αὐτοῦ ἀπό τῆς δουλείας τοῦ φρονήματος τῆς σαρκός καί τῆς δουλείας τοῦ νόμου τῆς φθορᾶς, δηλονότι τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου.  Διό καί καταξιώθηκε τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, (Β΄ Θεσ. 1,5), ὡς μελῳδικῶς βοᾷ καί λέγει ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ. «Νενικηκότα τό ψεῦδος τῆς ἀσεβείας, ὁ τοῦ Θεοῦ πανύψιστος, θεώμενος Λόγος, δόξῃ ἐστεφάνωσε, Δημήτριε, ψάλλοντα, δόξα τῇ δυνάμει Σου, Κύριε».

Ἡμεῖς, οἱ τελοῦντες ὑπό τήν σκέπην τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί δή τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων (τοῦ Ρωμαιορθοδόξου) καλούμεθα νά γίνωμεν κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης καί φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τῆς ἐλευθερίας τοῦ Χριστοῦ. «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς», (Ἰωάν. 8,12), λέγει Κύριος. Ἔτη πολλά καί καλή πρόοδον εἰς τήν μαθητείαν τῆς γνώσεως τῆς ἀληθείας. Ἀμήν».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας