1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΩΜΗΝ ΡΑΦΙΔΙΑ ΕΓΓΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ.

Τήν Παρασκευήν, 29ην Ὀκτωβρίου/ 11ην Νοεμβρίου 2016, ἑωρτάσθη μεθεορτίως ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου εἰς τόν Ἱερόν αὐτοῦ Ναόν εἰς τήν κώμην Ραφίδια, ἀπέχουσαν μικράν ἀπόστασιν ἀπό τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ εἰς τήν Νεάπολιν τῆς Σαμαρείας.

Εἰς τόν Ναόν τοῦτον, κτισθέντα ὑπό τοῦ ἀειμνήστου Πατριάρχου Κυρίλλου περί τό 1850, προεξῆρξε τῆς θ. Λειτουργίας ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐπιφανίου καί τοῦ ἡγουμένου τῆς ἐνορίας τοῦ Ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἀρχιμανδρίτου π. Λεοντίου, τοῦ Ἱεροδιακόνου Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Ἀγαπίου, ψάλλοντος δεξιά ἑλληνιστί τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί ἀριστερά ἀραβιστί τῶν Ἱεροψαλτῶν τοῦ Ναοῦ τούτου καί παρακολουθούντων ἐν προσοχῇ, προσευχῇ καί εὐλαβείᾳ τῶν ἐνοριτῶν τῆς ἐνορίας ταύτης, διαβιούντων ἐν μειονότητι ἐν μέσῳ τοῦ  Μουσουλμανικοῦ πληθυσμοῦ τῆς κώμης.

Εἰς τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Ες τά περκόσμια σκηνώματα, τό πνεμα σου Δημήτριε, μάρτυς σοφέ τ σταδί, Χριστός Θεός προσήκατο μώμητον. Σύ γάρ τς Τριάδος γέγονας πέρμαχος, ν τ σταδί νδρείως ναθλήσας ς δάμας στερρός. Λογχευθείς δέ τήν πλευράν τήν κήρατόν σου, πανσεβάσμιε, μιμούμενος τόν πί ξύλου τανυσθέντα, ες σωτηρίαν παντός το κόσμου, τν θαυμάτων εληφας τήν νέργειαν, νθρώποις παρέχων τάς άσεις φθόνως. Διό σου σήμερον τήν κοίμησιν ορτάζοντες, παξίως δοξάζομεν τόν σέ δοξάσαντα Κύριον», ναφωνε μελδός το γίου Δημητρίου.

 γαπητοί ν Χριστ δελφοί,

Ελαβες Χριστιανοί,

  σήμερον τελουμένη ορτή τς κοιμήσεως το γίου νδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου το Μυροβλήτου καί θαυματουργο ν τ πωνύμ ερ Να ατο ν τ ελογημέν πόλει τς Νεαπόλεως τς Σαμαρείας, συνήγαγεν πάντας μς, να μαρτυρήσωμεν μετά το γίου Δημητρίου τι καί π ρχς μετ Ατο, δηλονότι το Χριστο σμεν.

 Ες τήν εαγγελικήν περικοπήν, κούσαμεν το Κυρίου λέγοντος: «ταν δέ λθ Παράκλητος, ν γώ πέμπψω μν παρά το Πατρός, τό Πνεμα τς ληθείας, παρά το Πατρός κπορεύεται, κενος μαρτυρήσει περί μο. Καί μες δέ μαρτυρετε, τι π ρχς μετ μο στε», (ωάν. 15,26-27).

 Τήν  μαρτυρίαν ταύτην « τι π ρχς μετ μο στε» καταγγέλλει διαπρυσίως καί μεγαλοφώνως γία το Χριστο κκλησία, τς ποίας τόν θεσμόν συγκροτε καί συνέχει Παράκλητος, τό Πνεμα τς ληθείας, τοι τό Πνεμα το Θεο καί Σωτρος μν Χριστο.

 Το γίου Πνεύματος το Χριστο κοινωνός καί συμμέτοχος γένετο μεγαλομάρτυς Δημήτριος, μιμούμενος τό ζωηφόρον πάθος το Χριστο, κ το ποίου εληφε τήν νέργειαν τν θαυμάτων καί τήν φωτιστικήν δύναμιν τς διδασκαλίας το κηρύγματος το Εαγγελίου, λλά καί τήν θεραπευτικήν δύναμιν τν νόσων, ς λέγει καί μνδός:

 « το παραδόξου θαύματος! Τας τν θαυμάτων βολας το λίου φαεινότερον, ες εί Δημήτριος, διαλάμπει τος πέρασι ξ νεσπέρου φωτός λαμπόμενος, καί τ δύτω φωτί τερπόμενος, ο τας λλάμψεσι νέφη πηλάθησαν βαρβαρικά, νόσοι διώχθησαν, δαίμονες, ττηνται».

 Ναί, γαπητοί μου δελφοί, μάρτυς το Χριστο Δημήτριος, «διαλάμπει τος πέρασιν τς Οκουμένης». Καί τοτο, διότι νεδείχθη «Πύργος εσεβείας ἐρηρεισμένος στερρς, πί τήν πέτραν τς πίστεως, πειρασμος νάλωτος καί κινδύνοις κλόνητος». «κ τν γγέλων παίνους στέφεται καί ξ νθρώπων σματα δέχεται» κατά τόν μελδόν τς κκλησίας.

 Καυχται ν Χριστ χι μόνον τν Θεσσαλονικέων γενέτειρα πόλις το γίου Δημητρίου, λλά σύμπασα Οκουμένη διά τόν μέγαν τοτον μάρτυρα τς πίστεως ες τόν σταυρωθέντα καί ναστάντα Χριστόν, τόν λυτρωσάμενον τό νθρώπινον μν γένος κ τς δουλείας καί τυραννίδος το διαβόλου, δηλονότι τς θρησκείας τν εδώλων.

 ς διδάσκαλος καί κρυξ τς Χριστιανικς πίστεως μεγαλομάρτυς Δημήτριος, μέ κατάβλητον σθένος νίκησε τό ψεδος τς σεβείας, δηλαδή τς εδωλολατρείας καί τς το διαβόλου πλάνης, ς λέγει καί μελδός ατο: «Νενικηκότα τό ψεδος τς σεβείας καί κατά τς πλάνης τό τρόπαιον ναστήσας, νικητικόν διάδημα τς δικαιοσύνης εληφας Δημήτριε κραυγάζων τ Κτίστ σου, Δόξα τ δυνάμει σου Κύριε».

 Ες τήν σύγχρονον μν ποχήν, γαπητοί μου, σέβεια καί πλάνη το διαβόλου μφανίζεται καί προβάλλεται μέ νέας μορφάς καί λλοτρίους τρόπους, πως, πί παραδείγματι εναι παραπλανητική γλσσα τς λεκτρονικς πικοινωνίας καί το διαδικτύου. Καί μέσ ατο προώθησις τς Πανθρησκείας καί το Πανθεϊσμο. Τούτου νεκεν μέγας πόστολος Παλος, κηρύξας ες τά θνη, ποιεται συστάσεις ες τούς Χριστιανούς λέγων: «αυτούς πειράζετε, ε στέ ν τ πίστει, αυτούς δοκιμάζετε. οκ πιγινώσκετε αυτούς τι ησος Χριστός ν μν στιν; Ε μή τι δόκιμοί στε», (Β Κορ. 13,5). (ξετάζετε τούς αυτούς σας, άν ερίσκεσθε ες τήν πίστιν. Τούς αυτούς σας νά δοκιμάζετε. δέν γνωρίζετε καλά τούς αυτούς σας, στε νά διακρίνετε τι Χριστός εναι μέσα σας; κτόςἐάν δέν ζήσατε μέσα σας τόν Χριστόν καί εσθε διά τοτο ξιοι ατς τς δοκιμασίας).

  τρόπος, γαπητοί μου, διά νά γνωρίσωμεν καί διακρίνωμεν άν ντως Χριστός εναι ντός μν, εναι σχέσις μας μέ τήν κκλησίαν καί τήν λειτουργικήν ζωήν ατς. ξοικείωσις μέ τήν κκλησίαν καί τήν εράν ατς παράδοσιν σημαίνει ξοικείωσιν μέ ατόν τοτον τόν Χριστόν, ποος εναι τό σμα καί κεφαλή τς κκλησίας. Διά τς συμμετοχς μας ες τήν ζωήν τς κκλησίας γνωρίζομεν πρτον μέν τόν θεον λόγον το Εαγγελίου τς γάπης το Χριστο καί δεύτερον δέ ναγνωρίζομεν τούς φίλους το Χριστο, δηλονότι τούς γίους καί μάρτυρας Ατο, ς εναι σήμερον ορταζόμενος μεγαλομάρτυς Δημήτριος, ποος μέ τό αμά του πορφύρωσε τήν κκλησίαν, ς λέγει καί μελδός: «Τος τν αμάτων σου ρείθροις Δημήτριε, τήν κκλησίαν Θεός πορφύρωσεν, δούς σοι τό κράτος ήττητον, καί περιέπων τήν πόλιν σου τρωτον, ατς γάρ πάρχεις τό στήριγμα».

 Τόν γιον μεγαλομάρτυρα Δημήτριον κετεύσωμεν, να διά τν πρεσβειν τς Θεοτόκου καί πάντων τν γίων συμμαρτύρων ατο παλλάσσ μς πό κινδύνων καί θλίψεων. Μετά δέ το γίου Νέστορος προσέλθωμεν τ γί Δημητρί καί επωμεν: «γιε το Θεο εξαι πέρ μο, να τόν ντικείμενον ρατόν καί όρατον χθρόν νικήσωμεν καί πέρ Χριστο το Θεο καί Σωτρος μν Χριστο μαρτυρήσωμεν» μήν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος τοῦ Ναοῦ καί τό Συμβούλιον τῆς ἐνορίας παρέθεσαν γεῦμα εἰς τόν Μακαριώτατον καί τήν συνοδείαν Αὐτοῦ εἰς τό ἡγουμενεῖον.

κ τς ρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/yK-pz2JFZXM