1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΚΡΗΝ –ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ.

Ἡ περιοχή τῆς Ἄκκρης τοῦ Ἰσραήλ -ἀρχαίας Πτολεμαΐδος ἀποτελεῖ τό βορειότερον τμῆμα τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, συνορεῦον πρός τόν Λίβανον καί τήν ἀρχαίαν Φοινίκην. Εἰς τήν Μητρόπολιν τῆς Ἄκκρης -Πτολεμαΐδος ὑπάγονται δώδεκα ἀραβόφωνοι Ἑλληνορθόδοξοι ἐνορίαι τοῦ Πατριαρχείου, ἤτοι τοῦ Σαχνίν, Ἀμπελίν, Ζντέϊντε, Σφαάμερ, Μάκερ, Ράμε, Κούφρ Σμέα, Κουφρ Γιασίφ, Ταρσίχας, Πκέα, Μπεάνε, καί Ἀμπού Σνάν.

Ἄμεσον κέντρον ἀναφορᾶς τῶν ἐνοριῶν αὐτῶν εἶναι ἡ Ἄκκρη-Πτολεμαΐς, τήν ποιμαντικήν εὐθύνην τῆς ὁποίας ἔχει κατ’ ἀνάθεσιν ὁ Ἁγιοταφίτης ὁσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος.

Ὁ ἱερός Ναός τῆς Μητροπόλεως Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος εἶναι ἀφιερωμένος εἰς τόν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον.

Διά τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου εἰς τόν ἱερόν αὐτοῦ Ναόν ἐν Ἄκκρῃ ἀνεχώρησε μετά συνοδείας τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου 24ην Ἀπριλίου /7ην Μαΐου 2011, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Φθάσας ὁ Μακαριώτατος πρό τῆς εἰσόδου τῆς πόλεως, ἐγένετο δεκτός ὑπό τιμητικοῦ ἀποσπάσματος τῆς Ἀστυνομίας ἐν συνεχείᾳ δέ εἰς μικράν ἀπόστασιν ἀπό τοῦ Ναοῦ ἐγένετο δεκτός ὑπό τῶν Προσκόπων, μέ τήν συνοδείαν τῶν ὁποίων ἐν τυμπάνοις καί ἄλλοις μουσικοῖς ὀργάνοις, ἦλθεν εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἀναπεπαλαιωμένον ὑπό τοῦ δραστηρίου ἡγουμένου Ἄκκρης ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου.

Μετά μικράν ἀνάπαυσιν ἐν τῷ ἡγουμενείῳ, ἐλθών ὁ Μακαριώτατος πρό τοῦ Ναοῦ καί ἐνδυθείς μανδύαν, ηὐλόγησε τό θυμίαμα καί εἰσοδεύσας ἤρξατο ἀπό τοῦ θρόνου τῶν Καταβασιῶν καί λαβών καιρόν καί ἐνδυθείς τήν Ἀρχιερατικήν Αὐτοῦ στολήν προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου μετ’ ἀρτοκλασίας, ἐν συνεχείᾳ δέ καί τῆς θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, ἱερέων τῶν ἐνοριῶν τῆς Ἄκκρης, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Τιβεριάδος ὁσιωτάτου ἱερομονάχου π. Τιμοθέου καί διακόνων, παρουσίᾳ τοῦ ἐπιτίμου Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τήν Χάϊφαν κ. Ζηνοβίου καί τῇ εὐλαβεῖ συμμετοχῇ μελῶν τοῦ ποιμνίου τῆς Ἄκκρης καί τῶν περιχώρων, ἀραβοφώνου καί ἑλληνοφώνου καί τῇ Βυζαντινῇ ψαλμῳδίᾳ, τῇ κατανυσσούσῃ τήν καρδίαν, τῆς χορῳδίας τῆς Ἄκκρης καί τοῦ Σαχνίν, διευθυνομένης ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἄκκρης Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου.

Εἰς τό Κοινωνικόν ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς ἑλληνιστί καί ἐν μεταφράσει ἀραβιστί περί τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου ὡς ἑνός τῶν μεγάλων μαρτύρων τῆς πρωτοχριστιανικῆς ἐποχῆς θυσιάσαντος ἑαυτόν διά τήν ἀγάπην τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καί χάριν τῶν συνανθρώπων του.

Μετά τήν ἀπόλυσιν ἠκολούθησε λιτανεία τρίς πέριξ τοῦ Ναοῦ, τῇ συνοδείᾳ τῶν Προσκόπων καί μετά δεήσεων πρό τοῦ μεταξύ τοῦ Ναοῦ καί τοῦ ἡγουμενείου κειμένου τάφου τοῦ Ἁγίου νεομαρτυρος Γεωργίου τοῦ Κυπρίου, μαρτυρήσαντος τό ἔτος 1765. Ἐπί μαρμαρίνης πλακός, ἐντετειχισμένης εἰς τόν τοῖχον τοῦ ἡγουμενείου ἄνωθεν τοῦ Τάφου ὑπάρχει τό εὔστοχον δίστιχο: «Γεώργιος ὁ νέος τῷ Γεωργίῳ ἅμα, νέος τῷ παλαιῷ συνετάχθη ἐνταῦθα».

Μετά τήν λιτανείαν ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον, εἰς τήν ὁποίαν παρέστησαν πλήν τῶν λειτουργῶν ἱερέων καί τῶν Προξένων, ὁ σεΐχης τῆς πόλεως Ἄκκρης κ. Σαμήρ Ἄση, ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Κοινότητος τῶν Μπαχάϊ ἐν Χάϊφα, ἐκπρόσωποι τῆς Ἀστυνομίας καί τῆς Δημαρχίας, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ «Μάτζλις Μίλι» – Γενικοῦ Συμβουλίου κ. Νασίφ Μουνάσα καί ἄλλοι. Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Μάτζλις-Μίλι καί ὁ σεΐχης προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον.

Ἐπίσης προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος, εὐχαριστῶν διά τό ἐνδιαφέρον Αὐτοῦ ὑπέρ τῆς Κοινότητος Ἄκκρης καί διά τήν παρουσίαν Αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτήν. Οὗτος προσέφερε δῶρον τῷ Μακαριωτάτω, ὡς καί ἑνί ἑκάστῳ, τῇ Πατριαρχικῇ συνοδείᾳ, τοῖς Ἀρχιμανδρίταις, τῷ π. Ἠλίᾳ, οἰκονόμῳ, τῇ πρεσβυτέρᾳ, τῷ σεΐχῃ, τῇ χορῳδίᾳ καί ἄλλοις.

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε φιλοδώρημα τοῖς Προσκόποις καί τῇ χορῳδίᾳ, εὐχόμενος ὑγιείαν, δύναμιν, εὐσταθείαν, πρόοδον καί προκοπήν τοῖς πᾶσι διά τῶν κάτωθι λόγων:

«Ἡ ἑορτή αὕτη, μᾶς ἑνώνει ὅλους. Ἡ ἑνότης αὕτη εἶναι παντοτινή. Ὁ ἅγιος Γεώργιος ἑνώνει ὅλους ἐμᾶς, Χριστιανούς, Μουσουλμάνους, Δρούζους, Μπαχάϊ. Διατί τοῦτο; Διότι ἠγάπα τόν Θεόν ἀληθινῶς, ἠρνήθη τά εἴδωλα, ἔδωσε τό αἷμα του. Διότι ὅποιος ἀγαπᾷ τόν Θεόν, πρέπει νά ἀγαπᾷ καί τόν ἄνθρωπον. Ὅποιος ἀγαπᾷ τόν Θεόν καί τόν ἄνθρωπον, θυσιάζει τόν ἑαυτόν του. Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἶναι σεβαστόν, διότι μιμεῖται τό παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ ἐστί μέ ἄλλα λόγια ἡ Ἁγία Γῆ, ἡ κοινή Ἁγία Γῆ διεφυλάχθη μέ θυσίας αἵματος. Τό αἷμα τοῦ Ἁγίου ἐχύθη ἀπό ἀγάπην εἰς τόν Θεόν καί εἰς τόν ἄνθρωπον καί ἡγίασεν καί διεφύλαξεν τήν γῆν ταύτην. Ὡσαύτως ἐχύθη καί τό  αἷμα τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Κυπρίου. Εὔχομαι τό φῶς τοῦ Χριστοῦ νά θερμαίνῃ καί νά φωτίζῃ τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Εὐχαριστίας ἀναπέμπομεν εἰς τόν π. Φιλόθεον καί εἰς πάντας τούς συνεργάτας αὐτοῦ. Χριστός Ἀνέστη. Πάσχα Κυρίου Πάσχα».

Μετά τήν δεξίωσιν παρετέθη εἰς τό ἡγουμενεῖον πλουσία τράπεζα ὑπό τοῦ φιλοξένου ὁσιολογιωτάτου καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.