Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΙΣ ΛΥΔΔΑΝ
Τήν Τετάρτην, 3ην/ 16ην Νοεμβρίου 2022, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἰς Λύδδαν, ἔνθα ὁ ἱερός αὐτοῦ ναός καί ὁ τάφος αὐτοῦ.
Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει οὐχί τήν μνήμην τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ, τό ὁποῖον ἔλαβε χώραν εἰς Ρώμην ἐπί Διοκλητιανοῦ, ἀλλά τήν μνήμην τῆς μετακομιδῆς, ἤτοι μεταφορᾶς τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ ἐκ τῆς Ρώμης, συμφώνως πρός ἐντολήν αὐτοῦ πρό τοῦ μαρτυρίου του εἰς τόν ὑπηρέτην του εἰς Λύδδαν, πόλιν τῆς καταγωγῆς τῆς μητρός αὐτοῦ.
Τό ἱερόν λείψανον ὄντως μετηνέχθη καί ἐτάφη εἰς Λύδδαν. Ἐπί τοῦ τάφου δέ τοῦ ἁγίου, ὅτε ἐν τῷ μεταξύ ἐπέλαμψεν ἡ εὐσέβεια, ἡ Ἁγία Ἑλένη ἤγειρε περικαλλῆ Ναόν καί ἐγένοντο τά Ἐγκαίνια αὐτοῦ. Τήν ἑορτήν τῆς μετακομιδῆς τοῦ λειψάνου καί τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ εἰς Λύδδαν ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία τήν σήμερον, 3ην Νοεμβρίου, ἐν ᾧ τό μαρτύριον αὐτοῦ ἑορτάζει τήν 23ην Ἀπριλίου.
Τῆς ἑορτῆς πρός τιμήν τοῦ γεγονότος τούτου προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, πολλῶν ἱερέων, τοῦ Γέροντος Καμαράση, Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου, τῶν Ἀρχιμανδριτῶν π. Ἱερωνύμου καί Νήφωνος, π. Ἀρτεμίου, π. Ἀνδρέου, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῆς ἐν Λύδδῃ Ἀραβοφώνου Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος, παρουσίᾳ τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Πρεσβείας τῆς Ἑλλάδος εἰς Τέλ Ἀβίβ κ. Παναγιώτου Μητροπούλου καί τῆς ἐκπροσώπου τῆς Κυπριακῆς Πρεσβείας εἰς Τέλ Ἀβίβ κ. Λουΐζας Βαράκλα καί τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Πρεσβείας τῆς Γεωργίας εἰς Τέλ Ἀβίβ κ. Λάσα τῶν Προσκόπων καί τῶν ἐκπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Φραγκισκανῶν, Ἀγγλικανῶν καί Λατίνων, καί προσευχομένου ἀθρόου ἐκκλησιάσματος εἰς τόν τάφον αὐτοῦ, προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρουμανίας καί ἐντοπίων ἐκ Γαλιλαίας καί τῶν κατεχομένων περιοχῶν.
Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὡμίλησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:
«Ἐξαπόστειλον τό φῶς σου καί τήν ἀλήθειάν σου· αὐτά με ὡδήγησαν καί ἤγαγόν με εἰς ὄρος ἅγιόν σου καί εἰς τά σκηνώματά σου», (Ψαλμ. 42,3), ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ἡ εὐφρόσυνος ἑορτή τῆς μνήμης τῶν Ἐγκαινίων τοῦ μεγαλοπρεποῦς Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου ἐν τῇ ἁγιογραφικῇ πόλει ὑμῶν Λύδδῃ, συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἵνα εὐχαριστιακῶς δοξολογήσωμεν τόν Ἅγιον Θεόν, τόν δοξάσαντα καί θαυμαστώσαντα τόν μεγαλομάρτυρα Αὐτοῦ.
Ὁ Γεώργιος, γαλουχηθείς μέ τάς ἠθικάς ἀρετάς καί τάς ἀξίας τῆς Χριστιανικῆς πίστεως ἀπό τούς εὐσεβεῖς γονεῖς αὐτοῦ, τόν Καππαδόκην Πατέρα αὐτοῦ καί τήν ἐκ Παλαιστίνης Μητέρα αὐτοῦ, «πρός πολέμους γέγονεν ἐπιτηδειότατος καί λαμπρότατος» κατά τόν βιογράφον αὐτοῦ. Διό καί προήχθη ὑπό τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ εἰς ἀνώτατα ἀξιώματα τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ.
Ὁ φίλος τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος, ἐμπνεόμενος, τόσον ἀπό τούς Δαυϊτικούς λόγους: «ἐξαπόστειλον τό φῶς σου καί τήν ἀλήθειάν σου», ὅσον καί ἀπό τό Κυριακόν παράγγελμα: «μή φοβῆσθε ἀπό τῶν ἀποκτενόντων τό σῶμα, τήν δέ ψυχήν μή δυναμένων ἀποκτεῖναι» (Ματθ. 10,28), παρουσιασθείς ἐνώπιον τοῦ Διοκλητιανοῦ, μετά παρρησίας ἐκήρυξε τό μυστήριον τῆς θείας εὐσεβείας, εἰπών ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Θεός καί Υἱός τοῦ Θεοῦ. Τήν ὁμολογίαν ταύτην, τῆς χριστιανικῆς δηλονότι πίστεως αὐτοῦ, ἐπεσφράγισε διά τοῦ μαρτυρικοῦ αὐτοῦ θανάτου.
Ὁ μαρτυρικός δέ θάνατος τοῦ Γεωργίου κατέστησεν αὐτόν γνωστόν εἰς ὅλην τήν οἰκουμένην, ἔνθα μυριάδες ἀνθρώπων φέρουσι τιμητικῶς τό ὄνομα αὐτοῦ ἀφ’ ἑνός καί πλειάς ναῶν ἀνηγέρθησαν εἰς μνήμην αὐτοῦ ἀφ’ ἑτέρου. Μεταξύ δέ τῶν φερωνύμων ναῶν τοῦ ἐνδόξου Γεωργίου, διακρίνεται ὁ παρών ἐν τῇ ἱστορικῇ ὑμῶν πόλει Λύδδῃ, ἀνεγερθείς ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ Ἁγίου θεοστέπτου καί μεγάλου βασιλέως Κωνσταντίνου, ἔνθα μετεφέρθησαν καί ἐναπετέθησαν τά ἱερά αὐτοῦ λείψανα.
Αὐτό τοῦτο ἀκριβῶς τό θεάρεστον γεγονός τῶν Ἐγκαινίων, δηλονότι τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὡς καί τήν κατάθεσιν ἐν αὐτῷ τῶν ἁγίων λειψάνων αὐτοῦ ἑορτάζομεν πανηγυρικῶς σήμερον. Ἀξιοσημείωτον ὅτι τά ἐγκαίνια ναοῦ τοῦ οἴκου λατρείας τοῦ Θεοῦ, ἀφοροῦν εἰς τόν ἐν Χριστῷ ἐγκαινισμόν τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, τοῦ γενομένου διά τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Ἱεροῦ βαπτίσματος, ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος λέγων: «Οὐκ οἴδατε ὅτι ναός Θεοῦ ἐστε καί τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; Εἴ τις τόν ναόν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός. Ὁ γάρ Ναός τοῦ Θεοῦ Ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς» (Α΄ Κορ. 3,16-17)· «ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τό σῶμα ὑμῶν ναός τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπό Θεοῦ, καί οὐκ ἐστέ ἑαυτῶν;» (Α΄ Κορ. 6,19). «Ἐγκαινίζεσθε καί τόν παλαιόν ἄνθρωπον ἀπορρίψαντες, ἐν καινότητι ζωῆς πολιτεύεσθε», λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
Τοῦτο σημαίνει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι ὁ Θεός, δηλαδή τό Ἅγιον Πνεῦμα, δέν κατοικεῖ εἰς χειροποιήτους Ναούς, ἀλλ’εἰς αὐτό τό ἀνθρώπινον σῶμα, ἔνθα ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου. Ἄς ἀκούσωμεν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ καί Ἀποστόλου Λουκᾶ λέγοντος εἰς τάς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων: «Σολομών δέ ᾠκοδόμησεν αὐτῷ οἶκον. ἀλλ᾿ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ, καθώς ὁ προφήτης λέγει· ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δέ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου· ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος, ἢ τίς τόπος τῆς καταπαύσεώς μου; οὐχί ἡ χείρ μου ἐποίησε ταῦτα πάντα;», (Πράξ. 7, 47-50).
Ἐξ ἄλλου, ὁ θεῖος Παῦλος εἰς τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολήν αὐτοῦ, προσεύχεται, ἵνα ὁ Χριστός κατοικήσῃ διά τῆς πίστεως εἰς τάς καρδίας αὐτῶν. «Τούτου χάριν κάμπτω τά γόνατά μου πρός τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα δώῃ ὑμῖν… κραταιωθῆναι διά τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τόν ἔσω ἄνθρωπον, κατοικῆσαι τόν Χριστόν διά τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν», (Ἐφ. 3,14-17).
Τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον κατῴκει ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ Γεωργίου καί ἐλάμπρυνε τήν διάνοιαν αὐτοῦ, ἀλλά καί ἀνεκαίνιζε τά ἔγκατα αὐτοῦ, κατά τό παράδειγμα τοῦ Προφητάνακτος Δαυΐδ λέγοντος: «καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου», (Ψαλμ. 50,12).
Ἔχων ἐν ἑαυτῷ τήν πληρότητα τῆς πίστεως καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ γενναῖος Γεώργιος ἐπ’ οὐδενί ἐδίστασεν, ἐνώπιον τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ καί πάσης τῆς Βουλῆς, ἑαυτόν Χριστιανόν κηρῦξαι καί ὑποστῆναι τόν μαρτυρικόν θάνατον αὐτοῦ ὑπέρ τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ: «ἐνίκα γάρ ὁ πόθος [τοῦ ἀοιδίμου Γεωργίου τήν ἀνθρωπίνην ] φύσιν, διά θανάτου πείθων τόν ἐραστήν, διαβῆναι πρός τόν ποθούμενον, Χριστόν τόν Θεόν, καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν», ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ.
Τόν σήμερον τιμώμενον ἐν τοῖς Ἐγκαινίοις τοῦ φερωνύμου Ναοῦ, Γεώργιον τόν ἀθλοφόρον παρακαλέσωμεν, ἵνα ταῖς ἱκεσίαις αὐτοῦ σύν ταῖς πρεσβείαις τῆς ἀειπαρθένου Θεοτόκου καί Μητρός τοῦ Θεοῦ τύχωμεν κάι ἡμεῖς τοῦ ἐγκαινισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. Ἀμήν καί ἔτη πολλά».
Ἠκολούθησε δεξίωσις καί παρετέθη τράπεζα ὑπό τοῦ ἡγουμένου π. Μαρκέλλου καί τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινότητος.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας