Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΙΣ ΛΥΔΔΑΝ.
Τήν Δευτέραν, 3ην / 16ην Νοεμβρίου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς Λύδδαν ἡ μνήμη τῆς μετακομιδῆς τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καί τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ αὐτοῦ εἰς τήν πόλιν ταύτην τόν 4ον μ.Χ. αἰῶνα.
Τό λείψανον τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἶχε μετακομισθῆ ἐκ τῆς Ρώμης, πόλεως τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ, εἰς τήν Λύδδαν, πόλιν τῆς καταγωγῆς τῆς μητρός αὐτοῦ καί ἐνεταφιάσθη εἰς τάφον, τιμώμενον ὑπό τῶν κατοίκων τῆς Λύδδης, ἐπί τοῦ ὁποίου ἐκτίσθη μεγαλοπρεπής Ναός ὑπό τῆς ἁγίας Ἑλένης, τά ἐγκαίνια τοῦ ὁποίου ἐτελέσθησαν τήν 3ην Νοεμβρίου, καθιερωθεῖσαν ὡς ἡμέραν μνήμης τῆς μετακομιδῆς τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου, τῆς μνήμης τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ τελουμένης τήν 23ην Ἀπριλίου ἑκάστου ἔτους.
Ὁ ἱερός Ναός οὗτος ὑπέστη τάς ζημίας καί τάς φθοράς τῶν διακυμάνσεων τῆς ἱστορίας τῆς Παλαιστίνης, διετηρήθη παρά ταῦτα ὡς ἕν τῶν Προσκυνημάτων τοῦ Πατριαρχείου, ἔνθα καί ὡς ὁ Ναός τῆς ἐν Λύδδῃ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Κοινότητος αὐτοῦ, ἀριθμούσης περί τά 1.300 μέλη.
Εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦτον, τόν διατηροῦντα εἰς τήν κρύπτην αὐτοῦ τό κενοτάφιον τοῦ Ἁγίου, προεξῆρξεν τῆς θ. Λειτουργίας ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἠσαΐου, παρεπιδημοῦντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Χωρῶν Τσεχίας καί Σλοβακίας, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων τῶν πλησιοχώρων κωμῶν, τοῦ ἡγουμένου τοῦ Ρένε Ἀρχιμανδρίτου π. Σωφρονίου, τοῦ ἡγουμένου τοῦ Φχές ἐν Ἰορδανίᾳ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Προϊσταμένου τῆς Ρωσικῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Λεοντίου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ρέμλης Ἀρχιμανδρίτου π. Νήφωνος, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου καί τοῦ διακόνου π. Συνεσίου, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου μετά τῶν ἱεροψαλτῶν τῆς Κοινότητος ἑλληνιστί καί ἀραβιστί, παρουσίᾳ τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Πρεσβείας τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Ἰσραήλ κ. Ἀλεξάνδρου Γεννηματᾶ, τῆς Πρέσβεως τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας εις Ἰσραήλ, τοῦ Πρέσβεως τῆς Γεωργίας ἐν συμμετοχῇ πλήθους λαοῦ, ἐντοπίων Ἑλληνορθοδόξων Ἀραβοφώνων τῆς Κοινότητος Λύδδης καί ἄλλων Κοινοτήτων τῶν πλησιοχώρων κωμῶν Ἰόππης καί Ρέμλης, ἀλλά καί αὐτῶν ἐκ τῆς περιοχῆς Γαλιλαίας καί τῶν κατεχομένων περιοχῶν, παρακολουθούντων τήν θ. Λειτουργίαν ἐν κατανυκτικῇ προσευχῇ, διασπωμένῃ ἐνίοτε, λόγῳ τοῦ συνωστισμοῦ.
Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θ. Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατας ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τό εὐλαβές ἐκκλησίασμα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:
«Τόν νοερόν ἀδάμαντα τῆς καρτερίας ἀδελφοί, πνευματικῶς εὐφημήσωμεν, Γεώργιον τόν ἀοίδιμον μάρτυρα, ὅν ὑπέρ Χριστοῦ πυρούμενον ἐχάλκευσαν κίνδυνοι καί ἐστόμωσαν βάσανοι καί ποικίλαι κολάσεις ἀνήλωσαν, σῶμα τό φύσει φθειρόμενον ἐνίκα γάρ ὁ πόθος τήν φύσιν, διά θανάτου πείθων τόν ἐραστήν διαβῆναι πρός τόν ποθούμενον, Χριστόν τόν Θεόν, καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί.
Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. Καί τοῦτο διότι σήμερον ἑορτάζομεν τά ἐγκαίνια τοῦ ἀρχαιοπρεποῦς καί μεγαλοπρεποῦς τούτου Ναοῦ, δηλονότι τήν κατάθεσιν τοῦ ἀφθάρτου σώματος τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου ἐν αὐτῇ ταύτῃ τῇ γενετείρᾳ πόλει αὐτοῦ Λύδδῃ.
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἀνεδείχθη μέγας τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ μάρτυς, διά τοῦτο ἡ μνήμη του τιμᾶται εἰς ἅπασαν τήν Οἰκουμένην. Τοῦτο δέ ὀφείλεται εἰς τό γεγονός ὅτι ὁ Γεώργιος ἀντέστη σθεναρῶς καί μετά παρρησίας κατά τῆς λατρείας τῶν δαιμόνων, τουτέστι τῆς εἰδωλολατρείας,ἐνώπιον τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (3ου μ.Χ. αἰ.), σκληροῦ καί αἱμοβόρου διώκτου τῶν Χριστιανῶν. Περιττόν νά εἴπωμεν, ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Διοκλητιανοῦ ἐχαρακτηρίσθη ὡς «ἡ ἐποχή τῶν μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ».
Ὁ θαυμαστός Γεώργιος, φωτισθείς ὑπό τοῦ ἁγίου Πνεύματος, εἰς οὐδέν τι πλέον ἀπέβλεπεν, εἰ μή μόνον εἰς τόν θάνατον τοῦ Χριστοῦ, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός αὐτοῦ, : «ἐνίκα γάρ ὁ πόθος τήν φύσιν, διά θανάτου πείθων τόν ἐραστήν, διαβῆναι πρός τόν ποθούμενον Χριστόν τόν Θεόν καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Μέ ἄλλα λόγια, ὁ μιμητής καί κοινωνός γενόμενος τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος, ἐπέτυχε εἰς ἑαυτόν τόν λόγον τοῦ Κυρίου: «ὁ μένων ἐν ἐμοί, κἀγώ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπόν πολύν, ὅτι χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν», (Ἰωάν. 15,5).
Πράγματι, ἀδελφοί μου, ὁ πιστός φίλος τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος ἠδύνατο νά λέγῃ μετά τοῦ θείου Παύλου: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι, ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός· ὅ δέ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀγαπήσαντός με καί παραδόντος ἑαυτόν ὑπέρ ἐμοῦ», (Γαλ. 2,20). Διά τοῦ βαπτίσματος ἔχω σταυρωθῆ καί ἀποθάνει μαζί μέ τόν Χριστόν καί ἀφ’ οὗ εἶμαι πεθαμένος, δέν ἔχει πλέον καμμίαν σημασίαν δι’ ἐμέ ὁ κόσμος. Ναί, ἔγινα κοινωνός τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ καί εἶμαι πεθαμένος, δέν ζῶ δε πλέον ἐγώ, ὁ παλαιός δηλαδή ἄνθρωπος, ἀλλά ζῇ μέσα μου ὁ Χριστός. Ζῶ ἐμπνεόμενος καί κυριαρχούμενος ἀπό τήν πίστιν εἰς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μέ ἠγάπησε καί παρέδωκε τόν Ἑαυτόν Του διά τήν σωτηρίαν μου.
Ὁ μέγας τοῦ Κυρίου θεράπων Γεώργιος ἀπέδειξε διά λόγου τε καί ἔργου ὅτι «ἐν αὐτῷ», δηλονότι ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, «ἔζη ὁ Χριστός», (Γαλ. 2,20). Διά τοῦτο εἰς τόν ἀθλοφόρον Γεώργιον ἁρμόζουν πλήρως, οἱ διά στόματος τοῦ μεγαλοφώνου Ἠσαΐου λόγοι τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν,κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει», (Λουκ. 4,18). Τοῦτο ἀκριβῶς ἐπιμαρτυρεῖται καί ὑπό τοῦ μελῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας λέγοντος: « Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
Τυγχάνει γεγονός ἀναντίρρητον ὅτι ὁ ἀξίως πολιτευθείς τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος, ἀναγνωρίζεται ὑπό πάντων τῶν ἀνθρώπων ὡς ὁ θερμός ἀντιλήπτωρ καί εὐεργέτης τῆς Οἰκουμένης. Τοῦτο δέ, ἀγαπητοί μου, ὀφείλεται εἰς τό ὅτι ὁ Θεός τοῦ Γεωργίου εἶναι ὁ Θεός τῆς σεσαρκωμένης ἀγάπης, ὡς τοῦτο μαρτυρεῖται καί ὑπό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ: «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ», (Α΄ Ἰωάν. 4, 16). «Ὁ μή ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τόν Θεόν, ὅτι ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν», (Α’ Ἰωάν. 4,8). Κατά δέ τόν Ἅγιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος, ἡ ἀγάπη κυρίως εἶναι ἡ ἀπόρριψις κάθε ἐχθρικῆς καί ἀντιθέτου σκέψεως, ἐφ’ ὅσον «ἡ ἀγάπη οὐ λογίζεται τό κακόν», (Α’ Κορ. 13,5). «Ἀγάπη ἐστί κυρίως, ἀπόθεσις παντοίας ἐναντίας ἐννοίας, εἴπερ ἡ ἀγάπη οὐ λογίζεται τό κακόν».
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀκατανίκητον δύναμιν τῆς θείας ἀγάπης εὐαγγελίζεται ἡμῖν σήμερον ἡ ἐν τῇ δοκιμαζομένη γῇ τῶν κηρύκων τῆς εἰρήνης καί δικαιοσύνης ἐπιτελουμένη μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ὡς ἀναφωνεῖ καί ὁ μελῳδός αὐτοῦ: «Ὤ τοῦ θερμοῦ σου πρός Θεόν ἔρωτος παμμάκαρ! πῶς ὄλβον, ὡς χοῦν λελόγισαι βοῶν, τοῦ Δεσπότου τῶν ὅλων ἀντάξιον, τῆς ἀγάπης οὐ κέκρικα, κόσμον ὅλον ἐξισοῦσθαι, κἄν χρυσός πέλῃ».
Ἡ εἰς τόν Θεόν Πατέρα ἀγάπη τοῦ Γεωργίου, μετεβάλλετο εἰς φῶς καταυγάζον τήν διάνοιαν αὐτοῦ, διά τῆς ἐνεργείας τῆς ἀδιαλείπτου καί καθαρᾶς αὐτοῦ προσευχῆς, ὡς παρατηρεῖ ὁ μελῳδός λέγων: «ἔτι γάρ σου προσευχομένου Γεώργιε, παρέστη ὁ Θεός, βοῶν σοι, ἐπιτάρροθος (ἐπαρωγός) ἥκω σοι, πτόησιν, πᾶσαν ἀπορρίψας ἀνδρίζου εἰς αἰῶνας».
Ναί, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Θεός τοῦ Γεωργίου καί Θεός ἡμῶν μᾶς καλεῖ διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, νά ἀπορρίψωμεν πᾶσαν πτόησιν ἐν ὄψει τῶν συνεχιζομένων συγχρόνων ἡμῖν διωγμῶν καί νά ἐπιρρίψωμεν τήν μέριμναν ἡμῶν εἰς Αὐτόν, καθώς παραγγέλλει ἡμῖν καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος: “ πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν, νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ”. (Α΄ Πέτρ. 5, 7-8). Ἀμήν. Ἔτη πολλά.
Μετά τήν θείαν Κοινωνίαν, τήν διανομήν τοῦ Ἀντιδώρου καί τήν Ἀπόλυσιν, ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον καί ἐν συνεχείᾳ παρετέθη τράπεζα ὑπό τοῦ καθηγουμένου τῆς Λύδδης Ἀρχιμανδρίτου π. Νικοδήμου καί ὑπό τῆς Κοινότητοςεἰς τήν Λέσχην τῆς Κοινότητος.
Εἰς τήν τράπεζαν ταύτην παρεκάθισαν ὡς προσκεκλημένοι οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Πρεσβειῶν Ἑλλάδος, Κύπρου καί Γεωργίας καί προσεφώνησεν ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινότητος κ. Μνάγιερ διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἀγγλιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/2015/11/16/18063
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/R5av9FBrPLc
httpv://youtu.be/S_boa7KZqjE