1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΙΣ ΑΚΚΡΗΝ, ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ.

Τό Σάββατον, 25ην Απριλίου/8ην Μαΐου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου, μέ μετάθεσιν, ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἰς τήν Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν εἰς τήν πόλιν τῆς Ἄκκρης – ἀρχαίαν Πτολεμαΐδα εἰς τό βόρειον Ἰσραήλ.

Εἰς τήν Μητρόπολιν ταύτην τῆς Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος ὑπάγονται δώδεκα κῶμαι-Ἑλληνορθόδοξοι Ἀραβόφωνοι Κοινότητες τῆς περιοχῆς, ἤτοι τοῦ Κούφρ Γιασίφ, Κούφρ Σμέα, Σαχνίν, Ἀμπελίν, Ταρσήχας, Ζντέϊντε, Μάκερ, Σφαάμερ, Πκέα, Μπαάνε, Ἀμπουσνάν, Ράμε.

Εἰς τήν παραθαλασσίαν ταύτην πόλιν καί εἰς τήν ἐν αὐτῇ Ἱεράν Μονήν καί τόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀφίχθη ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας καί ἐγένετο δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου, τῶν ἱερέων τῆς Ἄκκρης καί τῶν ὁμόρων Ἀραβοφώνων Κοινοτήτων καί τῶν Προσκόπων.

Ἐνταῦθα προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου, ἱερέων τῶν εἰς τήν Ἄκκρην ὑπαγομένων Κοινοτήτων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου, τοῦ ἱεροδιακόνου π. Μάρκου καί ψαλλούσης ἀραβιστί τῆς χορῳδίας ὑπό τόν ἡγούμενον Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον καί μετεχόντων ἐν κατανυκτικῇ προσευχῇ τοῦ ἀντιπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας εἰς Ἰσραήλ Στρατιωτικοῦ Ἀκολούθου κ. Παναγιώτου, τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη μετά τῆς ἐριτίμου συζύγου αὐτοῦ καί πολλοῦ λαοῦ ἐξ Ἄκκρης καί τῶν πέριξ κωμῶν.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θ Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον πρός τό ἐκκλησίασμα τοῦτο ἑλληνιστί ἔχοντα ὡς ἕπεται:

«Ὁ παῖδας ἐκ καμίνου ρυσάμενος, γενόμενος ἄνθρωπος, πάσχει ὡς θνητός καί διά πάθους τό θνητόν ἀφθαρσίας ἐνδύει εὐπρέπειαν, ὁ μόνος εὐλογητός τῶν πατέρων Θεός καί ὑπερένδοξος», ἀναφωνεῖ μελῳδικῶς ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί

Τό ἔνδυμα τῆς εὐπρεπείας τῆς ἀφθαρσίας τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ περιβληθείς ἅγιος Γεώργιος ὁ μεγαλομάρτυς συνήγαγε πάντας ἡμᾶς κατά τήν εὐφρόσυνον καί πασχάλιον ταύτην ἡμέραν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ εὐκτηρίῳ οἴκῳ τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἀποστολῆς τῆς ἀδελφῆς ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, ἵνα εὐχαριστιακῶς καί λειτουργικῶς κηρύξωμεν μετά τοῦ ψαλμῳδοῦ: «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο», (Ψαλμ. 92,1).

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός «ὁ ἐκ καμίνου ρυσάμενος τρεῖς παῖδας πάσχει ὄντως ὡς θνητός, γενόμενος ἄνθρωπος ὅμοιος ἡμῖν, ἵνα διά τοῦ σταυρικοῦ Αὐτοῦ πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως Του συναναστήσῃ καί συνδοξάσῃ ἐν ἑαυτῷ τήν ἐκ τῆς ἁμαρτίας φθαρεῖσαν καί τῷ κράτει τοῦ θανάτου παραδοθεῖσαν ἀνθρωπίνην ἡμῶν φύσιν. Τοῦτο σημαίνει ὅτι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ διήνοιξε τήν ὁδόν καί τόν ὁρίζοντα τῆς ἀληθοῦς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου, ὡς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος: «…καί ἀναστάς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, ὡδοποίησε πάσῃ σαρκί τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν».

Ἐξ ἄλλου ὁ ὑμνῳδός λέγει: «Σαρκί τοῦ θανάτου γευσάμενος Κύριε, τό πικρόν τοῦ θανάτου ἐξέτεμες τῇ ἐγέρσει σου, καί τόν ἄνθρωπον νῦν κατ’ αὐτοῦ ἐνίσχυσας τῆς ἀρχαίας κατάρας, τήν ἧτταν ἀνακαλούμενος»

Κοινωνός τοῦ σταυρικοῦ ἀπαθοῦς πάθους, ἀλλά καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐγένετο καί ὁ σήμερον τιμώμενος ἅγιος Γεώργιος ὁ μεγαλομάρτυς, ὅστις ἐζήλωσε τήν αἰώνιον βασιλείαν, δηλονότι τήν εὐπρέπειαν τῆς ἀφθαρσίας.

Μέ ἄλλα λόγια, τό μαρτύριον τοῦ αἵματος ἤ καί τῆς συνειδήσεως ἁπάντων τῶν φίλων τοῦ Χριστοῦ καί δή του μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ἀποτελεῖ τρανήν καί ἀναντίρρητον μαρτυρίαν διαχρονικήν ἐν τῇ ἱστορικῇ πορείᾳ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὅτι ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι ἡ Ἀνάστασίς Του ἀπαντᾷ ἀφ’ ἑνός μέν εἰς τόν ὑπαρξιακόν θάνατον τοῦ ἀνθρώπου. Ἀφ’ ἑτέρου δέ καθορίζει τό πλήρωμα τοῦ ἐν Χριστῷ ζῶντος ἀνθρώπου ὑπό τήν θεώρησιν τοῦ κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ ποιηθέντος αὐτοῦ. (Γεν. 1,26). Ἰδού τί λέγει ἐν προκειμένῳ ὁ ἔγκριτος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Πτωχεύει τήν ἐμήν σάρκα, ἵν’ ἐγώ πλουτίσω τήν αὐτοῦ Θεότητα. Καί ὁ πλήρης κενοῦται. Κενοῦται γάρ τῆς ἑαυτοῦ δόξης ἐπί μικρόν, ἵν’ ἐγώ τῆς ἐκείνου μεταλάβω πληρώσεως. Τίς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητος; τί τό περί ἐμέ τοῦτο μυστήριον; Μετέλαβον τῆς εἰκόνος καί οὐκ ἐφύλαξα. μεταλαμβάνει τῆς ἐμῆς σαρκός, ἵνα καί τήν εἰκόνα σώσῃ καί τήν σάρκα ἀθανατίσῃ», (ΒΕΠΕΣ, 60, 191).

Ὁ ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ φωτισθείς μέγας Γεώργιος καί τά ἄνω φρονῶν, ἑαυτόν προσήγαγε ἐνώπιον τοῦ διώκτου αὐτοῦ καί εἰδωλολάτρου Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ καί μετά παρρησίας εἶπεν, συμφώνως τῇ μαρτυρίᾳ τοῦ ὑπηρέτου αὐτοῦ Πασικράτους: «Αἰσχύνθητε οὖν οἱ τόν μέν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν πάντων Δημιουργόν καί Δεσπότην φρενοβλαβῶς ἀθετοῦντες, δαίμονας δέ τούς ἀκαθάρτους θεοποιούμενοι καί εἴδωλα τούτων πνοῆς ἔρημα καί κωφά διά τιμῆς ἄγειν αἱρούμενοι. Εἴ τι οὖν ἐμοί πείθεσθε, τό σκότος ἀφέντες προσέλθετε τῷ θείῳ φωτί καί τῆς πλάνης ἀποστάντες τῇ ἀληθείᾳ προσδράμετε, ἥτις ἐστίν ζωῆς μακαρίας καί δόξης μή ληγούσης ἀξιωθήσεσθε. Ἡ γάρ δόξα ὑμῶν αὔτη σαθρά καί ματαία καί χλόῃ παραπλησίως μαραινομένη. Οὐκ ἀνέχομαι Θεότητος ὑβριζομένης ἐφησυχάζειν … ἐμοί τό μέν πρῶτον καί τιμιώτατον ὄνομα Χριστιανός καί Χριστοῦ δοῦλος, δι‘ οὗ καί τόν παρόντα βίον εἰλικρινεῖς καί ἀπρόσκοπτοι διαπεραιούμεθα καί μετά τήν ἐντεῦθεν ἀπαλλαγήν ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τήν ἀνόλεθρον καί μακαρίαν λῆξιν καρπούμεθα».

Ἡ ὁμολογία αὕτη τοῦ Γεωργίου φανερώνει ἐναργέστατα, ὅτι ὁ πιστός μάρτυς καί φίλος τοῦ Χριστοῦ ἐγένετο συμμάρτυς τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι μιμητής τοῦ πάθους τοῦ ὑπέρ τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου τήν ψυχήν αὐτοῦ θέντος Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Ἐπί πλέον δέ ὅτι ὁ Χριστιανός ἀποτελεῖ τήν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ ζῶσαν μαρτυρίαν τοῦ ἀληθινοῦ Φωτός, τοῦ διαλύοντος τό σκότος, ὡς κηρύττει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «ἐν αὐτῷ τῷ Θεῷ λόγῳ τῷ Χριστῷ ζωή  ἦν καί ἡ ζωή ἦν τό φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καί τό φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καί ἡ σκοτία αὐτό οὐ κατέλαβεν».  (Ἰωάν. 1, 4-5).

Καί ἀναλυτικώτερον: Τό φῶς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον σκορπίζει τήν λάμψιν Του καί μεταξύ τῶν ἐσκοτισμένων ἀπό τήν ἁμαρτίαν καί τήν πλάνην ἀνθρώπων διά νά φωτίσῃ καί αὐτούς ἀλλ’ οἱ σκοτισμένοι αὐτοί ἄνθρωποι δέν τό ἀντελήφθησαν καί δέν ἐνεκολπώθησαν, ἀλλά καί δέν ἠδυνήθησαν νά τό ἐξουδετερώσουν καί νά τό κατανικήσουν. Ὡς τοῦτο ἀκριβῶς συμβαίνει καί εἰς τήν σύγχρονον ἡμῖν τῶν Χριστιανῶν πραγματικότητα.

Σήμερον ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐπί τῇ ἑορτίῳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, χαίρει καί ἀγάλλεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σιών καί τέρπεται ἡ ἁγνή Θεοτόκος καί Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, ἐπειδή ἀνέτειλε καί πάλιν ἡ δόξα τοῦ Κυρίου, δηλονότι ἡ ἑνότης τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας ἐν τῇ εὐχαριστιακῇ ταύτῃ συνάξει καί κοινωνίᾳ τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματος τοῦ ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ φωτός τοῦ κόσμου. «Ἐάν δέ ἐν τῷ φωτί περιπατῶμεν, ὡς αὐτός ὁ Θεός Πατήρ ἐστιν ἐν τῷ φωτί κοινωνίαν ἔχομεν μετ’ ἀλλήλων καί τό αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπό πάσης ἁμαρτίας», (Ἰωάν. 1,7).

Ἱκετεύσωμεν τόν ἅγιον μεγαλομάρτυρα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὅλῳ τῷ φωτί παμμάκαρ τῆς Τριάδος, εἰλικρινῶς καταλαμπόμενος ὡς Μάρτυς ἀήττητος εὐσεβείας ὡς ὑπέρμαχος, ὡς νικητής θεόστεπτος, σῶσον οὐρανοφοῖτα τούς σέ τιμῶντας καί δώρησαι τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ καί τῇ περιοχῇ ἡμῶν πρεσβείαις σου, Χριστός Ἀνέστη».

 

καί ἀραβιστί ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2015/05/09/12206

Πολύς λαός προσῆλθεν εἰς τήν Θείαν Κοινωνίαν καί μετά τήν Ἀπόλυσιν ἔλαβε τό ἀντίδωρον καί εἰκόνας εὐλογίας διά χειρός τοῦ Μακαριωτάτου.

Ἠκολούθησε λιτανεία μέ τρεῖς περιφοράς πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί μέ στάσιν πρό τῶν τάφων τῶν ἐκεῖ ἐνταφιασμένων πατέρων διά μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς αὐτῶν καί ἐνώπιον τοῦ Τάφου τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Κυπρίου, μαρτυρήσαντος τόν 19ον αἰῶνα ἐπί Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε τό κέρασμα εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ ἡγουμενείου τῆς Μονῆς καί αἱ ἑόρτιοι προσφωνήσεις παρά τοῦ Προέδρου τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἄκκρης , τοῦ Σεΐχη τῆς Ἄκκρης κ. Σαμίρ Ἄσση, τοῦ Ἀντιδημάρχου τῆς Ἄκκρης, τοῦ κ. Γιοῦσεφ Νάσερ, τοῦ Σεΐχη τῆς κώμης Μπαάνε κ. Νουριντίν Μπαντράν, τοῦ ἐκπροσώπου τῶν Μπαχάϊ, τοῦ ἐκπροσώπου τῶν Μαρωνιτῶν καί τῆς Ἀστυνομίας.

Μετά τήν σύντομον δεξίωσιν ταύτην, τήν μεσημβρίαν, παρετέθη ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου ἑόρτιος πλουσία τράπεζα εἰς τήν Πατριαρχικήν Συνοδείαν καί εἰς ὅλον τό ἐκκλησίασμα.

Πρό τῆς ἀναχωρήσεως Αὐτοῦ ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη διά συλλυπητήρια  ἐπί τῷ θανάτῳ τῆς μητρός αὐτῆς τήν κ. Μαρίαν Τριανταφυλλίδου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/KH2enIBgGwQ

httpv://youtu.be/ksQzEvnGHTc

httpv://youtu.be/jUwLysQe7pA