1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Τό Σάββατον, 4ην / 17ην Μαρτίου 2018, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου, εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ ἱεράν Μονήν, τήν κειμένην εἰς τήν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου εἰς τήν  δυτικήν αὐτοῦ ὄχθην πλησίον τῆς Ἱεριχοῦς.

Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος προσελθών εἰς τούς Ἁγίους Τόπους ἐκ τῆς πατρίδος αὐτοῦ Μικρᾶς Ἀσίας περί τά μέσα τοῦ 5ου αἰῶνος, ἠσκήτευσεν εἰς διαφόρους Μονάς τῆς Παλαιστίνης, ἕως ὅτου ἵδρυσε ἰδίαν Μονήν Λαύραν τοῦ Καλαμῶνος, εἰς τήν ὁποίαν καθωδήγησεν χιλιάδας μοναχῶν εἰς τό Ὀρθόδοξον δόγμα τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος τῶν ἐν Χριστῷ δύο φύσεων ἐν τῇ μιᾷ ὑποστάσει Αὐτοῦ.

 

Εἰς τήν ἱεράν ταύτην πανήγυριν μετά τήν ἔνθερμον ὑποδοχήν τῶν Προσκόπων, προεξῆρξεν ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περεγιεσλάβ κ. Ἀλεξάνδρου τῆς Οὐκρανίας, των Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Λύδδης κ. Δημητρίου, Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, συμπροσευχομένου τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Νικολάου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος καί ἄλλων ὡς τοῦ ἡγουμένου ἐν Φχές Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου καί τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ποιμένων/ Μπεϊτσαχούρ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου καί ἐντοπίων Πρεσβυτέρων, ὡς τοῦ π. Ἤσσα Μοῦσλεχ καί τοῦ π. Γεωργίου Μπανούρα, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ διακόνου π. Ἀναστασίου, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τοῦ ἱεροψάλτου Δημητρίου ἑλληνιστί, ἀραβιστί, ρωσιστί καί ρουμανιστί καί μετέχοντος πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος προσκυνητῶν ,προερχομένων ἐκ διαφόρων χωρῶν.

Πρός τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

“Τήν κλίμακα τῶν θείων ἀρετῶν διανύσας πρός νοητῆς θεωρίας ἀνελήλυθας ὕψος καί θείων μυστηρίων τοῦ Χριστοῦ ἐμφάσεις ὑπεδέξω καθαράς· διά τοῦτο Θεοφόρε σε εὐσεβῶς τιμῶμεν καί βοῶμεν· Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι Χριστῷ· Δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί.

 Ὁ πλοῦτος τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἐρημικῷ τούτῳ τόπῳ τοῦ κηρύγματος τῆς μετανοίας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ, ἵνα τιμήσωμεν εὐχαριστιακῶς καί δοξολογικῶς τήν σεπτήν μνήμην τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί θεόφρονος Γερασίμου, τοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ περιχώρῳ ἐν ἀσκήσει διαλάμψαντος.

 Ὁ Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμος ἀκούσας εἰς τούς ψαλμικούς λόγους: «ἰδού ἐμάκρυνα φυγαδεύων καί ηὐλίσθην ἐν τῇ ἐρήμῳ», (Ψαλμ. 54,8) ἐγκατέλιπε τήν ἰδίαν αὐτοῦ πατρίδα, τήν Λυκίαν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἔνθα τήν μοναχικήν κατώρθωσε πολιτείαν καί πλείστους ἀγῶνας κατά τῶν πνευμάτων τῆς πονηρίας ἐνδείξας καί προσῆλθεν ἐν τῇ περί τόν Ἰορδάνην ἐρήμῳ μετερχόμενος τόν ἀναχωρητικόν βίον, ὡς μαρτυρεῖ ὁ Κύριλλος Σκυθοπολίτης ἐν τῷ ἔργῳ αὐτοῦ «Βίοι Ἁγίων».

 Καθώς ἡ διψασμένη ἔλαφος τρέχει μέ πόθον πολύν εἰς τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, κατά παρόμοιον τρόπον ἡ ψυχή τοῦ ὁσίου Γερασίμου ἐπεθυμοῦσε σφοδρῶς τόν μόνον ζῶντα Θεόν, ὡς λέγει ὁ Δαυΐδ· ἐδίψησε ἡ ψυχή μου πρός τόν Θεόν τόν ζῶντα· πότε ἥξω καί ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ»; (Ψαλμ 42,3). Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμος κατανοήσας τήν ἀξίαν τῆς ψυχῆς, κατεφρόνησε τῶν ἐπιγείων θησαυρῶν ὑπέρ τῶν ἐπουρανίων καί ἀφθάρτων ἀγαθῶν, δηλονότι τῆς δικαιοσύνης καί τῆς θεωρίας τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ κατά τό Δαυϊτικόν λόγιον: «ἐγώ δέ ἐν δικαιοσύνῃ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ Σου [Θεέ μου] χορτασθήσομαι ἐν τῷ ὀφθῆναι μοι τήν δόξαν Σου», (Ψαλμ. 16, 15).

 Καί ἀναλυτικώτερον ἐγώ θά ἐργασθῶ τήν ἀρετήν καί μέ αὐτήν θά ἴδω μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς μου τό πρόσωπόν Σου [Θεέ μου], θά χορτάσῃ δέ ἡ ψυχή μου, ὅταν βλέπῃ τήν δόξαν, τήν λάμψιν τοῦ προσώπου σου. «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται», (Ματθ. 5,9) λέγει ὁ Κύριος.

 Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή, δηλαδή ὁ ἀγών τοῦ Χριστιανοῦ διά νά ἐπιτύχῃ τήν ἕνωσίν του μέ τόν Θεόν ἤ μᾶλλον διά νά ἀποκτήσῃ τήν δωρεάν τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι ὁ ἀπόλυτος σκοπός τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό μυστικόν Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ κόσμῳ. «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ᾽ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς», (Ἰωάν. 8,12), λέγει Κύριος.

 Αὐτό τοῦτο τό «φῶς τῆς ζωῆς», δηλαδή τῆς ἀληθινῆς καί αἰωνίου ζωῆς ἀπέκτησε καί ὁ Πατήρ ἡμῶν Ὅσιος Γεράσιμος διά τῆς τελείας ἀπαρνήσεως τῆς κοσμικῆς ζωῆς τοῦ αἰῶνος τούτου ἀφ᾽ ἑνός καί τῆς ἀναχωρήσεώς του εἰς τήν ἔρημον ἀφ᾽ ἑτέρου. Ἔπραξε δέ τοῦτο ἀκολουθῶν εἰς τά ἴχνη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, τῶν Ἀποστόλων, τῶν πνευματοφόρων Πατέρων Ἀπολογητῶν, τῶν Μαρτύρων, Ἀθλητῶν καί Ὁμολογητῶν τῶν συγχρόνων αὐτοῦ πολιτῶν τῆς ἐρήμου τῆς Ἰουδαίας καί τῆς περί τόν Ἰορδάνην ποταμόν.

 Οἱ ἐν Χριστῷ πολῖται τῆς ἐρήμου, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δέν εἶναι ἄλλοι ἀπό τούς πολίτας τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ ζῶντος, (Ἑβρ. 12, 22), τοὐτέστιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσαλήμ, ἔνθα οἱ Ἄγγελοι μετά πάντων τῶν Ἁγίων πανηγυρίζουν καί σκορποῦν χαράν καί εὐφροσύνην.

 Εἰς αὐτήν ἀκριβῶς τήν Ἐκκλησίαν, δηλονότι τήν σύναξιν καί κοινωνίαν τῶν ἐκλεκτῶν καί προσφιλῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ πού ἔχουν καταγραφῆ πολῖται εἰς τούς οὐρανούς, ἔχομεν προσέλθει καί ἡμεῖς οἱ ἐπώνυμοι τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Ἔχομεν προσέλθει καί εἰς τόν Θεόν διά τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου καί Μονογενοῦς Αὐτοῦ Υἱοῦ Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος Θεός Πατήρ εἶναι κριτής ὅλων. Ἔχομεν προσέτι, πλησιάσει καί εἰς τά πνεύματα τῶν δικαίων πού ἔχουν γίνει τέλειοι, ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος: «προσεληλύθατε Σιών ὄρει καί πόλει Θεοῦ ζῶντος Ἱερουσαλήμ ἐπουρανίᾳ καί μυριάσιν ἀγγέλων πανηγύρει καί Ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων, καί κριτῇ Θεῷ πάντων καί πνεύματι δικαίων τετελειωμένων», ( Ἑβρ. 12, 22-23).

 Ἰδού λοιπόν διά τί ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας ἀναφωνεῖ «Κύριε ἐν τῇ μνήμῃ τῶν ἁγίων σου, πᾶσα ἡ κτίσις ἑορτάζει, οἱ οὐρανοί ἀγάλλονται σύν τοῖς Ἀγγέλοις καί ἡ γῆ εὐφραίνεται σύν τοῖς ἀνθρώποις. Αὐτῶν ταῖς παρακλήσεσιν ἐλέησον ἡμᾶς».

 Ὄντως ἀγαπητοί μου, οἱ οὐρανοί ἀγάλλονται καί ἡ γῆ εὐφραίνεται σήμερον ἐπί τῇ ἑορτίῳ μνήμῃ τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου,τοῦ τήν κλίμακα τῶν θείων ἀρετῶν διανύσαντος καί πρός τό ὕψος τῆς νοητῆς θεωρίας τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἀνελθόντος.

 Εἰς τοῦτο, δηλαδή πρός τό ὕψος τῆς νοητῆς θεωρίας τῆς θείας δόξης» καλούμεθα καί ἡμεῖς ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὑπό τοῦ Ὁσίου Πατρός Γερασίμου καί μάλιστα κατά τό στάδιον τῆς ἁγίας καί μεγάλης νηστείας ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός: «τῶν πάντων τά θηρία διά νηστείας ἀποκτείναντες, Χριστῷ δι᾽ ἀπαθείας καί καθαρότητος ἐγγίσωμεν».

 Τοῦτο δέ σημαίνει ὅτι ὁ Χριστός ἐγγύς ἡμῶν ἐστιν, δηλαδή ὁ Χριστός εἶναι πλησίον ἡμῶν καί μᾶς ἀναμένει νά τόν πλησιάσωμεν, ἀφ᾽ οὗ καθαρίσωμεν ἑαυτούς διά τοῦ καιροῦ τῆς νηστείας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κατάργησις τῆς ἁμαρτίας καί ἡ συνήγορος τῆς μετανοίας. «Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ, ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ καί φεύξεται ἀφ᾽ ὑμῶν· ἐγγίσατε τῷ Θεῷ καί ἐγγιεῖ ὑμῖν. Καθαρίσατε χεῖρας οἱ ἁμαρτωλοί καί ἁγνίσατε καρδίας δίψυχοι», (Ἰακ. 4, 7-8), παραγγέλλει ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος.

 Δεῦτε καί προσέλθωμεν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ἱκετεύοντες τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα, τήν Ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί Ἀειπάρθενον Μαρίαν καί παρακαλοῦντες τόν ὅσιον τοῦ Θεοῦ Πατέρα ἡμῶν Γεράσιμον καί μετά τοῦ μελῳδοῦ εἴπωμεν. «Σύν Ὁσίοις Ὅσιε, Γεράσιμε, Χριστῷ παριστάμενος, αὐτόν καθικέτευε ὑπέρ τῶν ἐκτελούντων τήν θείαν μνήμην σου». Ἀξίωσον δέ ἡμᾶς ἐγγίσαι καί τήν Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἀμήν. Ἔτη πολλά.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία πέριξ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, μετά δ᾽αὐτήν ἑόρτιος εὐφρόσυνος νηστήσιμος τράπεζα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]