Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ (2015).
Τήν Κυριακήν, 14ην / 27ην Σεπτεμβρίου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου πανηγυρικῶς συμφώνως πρός τήν τυπικήν καί προσκυνηματικήν αὐτοῦ τάξιν ἡ ἑορτή τῆς πανηγυρικῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Ἡ ἑορτή αὕτη εἶναι μνήμη τοῦ γεγονότος, ὅτι τό ἔτος 326 μ.Χ. εὐθύς ἅμα τῇ τελετῇ τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ὑψώθη εἰς ἐμφανῆ τόπον αὐτοῦ πλησίον τοῦ Ἁγίου Τάφου ὁ ἀνευρεθείς σταυρός τοῦ Κυρίου ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων Μακαρίου καί τῆς αὐτοκρατείρας Ἁγίας Ἑλένης, ἵνα ἴδωσι αὐτόν τά συρρέοντα πλήθη, τά ὁποῖα, ἰδόντα τόν ὑψωθέντα σταυρόν ἀνεφώνησαν πολλάκις τό «Κύριε ἐλέησον».
Α´ Ἀφ᾽ Ἑσπέρας
Ἀφ᾽ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη ὁ Μέγας Ἑσπερινός, τοῦ ὁποίου προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Μετά τήν ἀνάγνωσιν τῆς Θ´ Ὥρας εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης καί τήν διά κωδώνων ἐπίσημον κάθοδον εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἔλαβε χώραν ἡ προϋπάντησις τοῦ προεξάρχοντος τοῦ Ἑσπερινοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν, τό θυμίαμα καί ἡ προσκύνησις ὑπό Αὐτοῦ καί τῶν Ἀρχιερέων.
Ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις εἰς τόν Πανάγιον Τάφον ὑπό τοῦ Πατριάρχου, τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν Ἱερέων, ἐν ᾧ ἐψάλλετο τό «Σῶσον Κύριε τόν λαόν Σου» ὑπό τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου, καί τῶν βοηθῶν αὐτοῦ, Τυπικάρη Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξίου καί τοῦ ἐκ Κύπρου Ἱεροψάλτου κ. Τάκη Παντελῆ, Προέδρου τοῦ Συλλόγου «Οἱ φίλοι τῶν Ἁγίων Τόπων».
Εὐθύς ἀμέσως ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἡ εὐλογία ὑπό τοῦ Πατριάρχου, ἡ ἄνοδος Αὐτοῦ εἰς τόν Θρόνον καί ἡ προσκύνησις ὑπό τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν Συνοδικῶν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά σήμαντρα καί ἐλάμβανε χώραν τό θυμίαμα ἀνά τά Προσκυνήματα ὑπό τῶν Ἱεροδιακόνων. Τοῦ θυμιάματος προσφερομένου ἤρξατο ὁ Ἑσπερινός διά τῶν Ἀνοιξανταρίων, προσευχομένων ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τῶν Ἁγιοταφιτῶν καί τῶν παρεπιδημούντων Ἀρχιερέων, συνεχισθείς καί τελειωθείς διά τῶν Δοξαστικῶν Ἀπολυτικίων καί Σταυρωσίμων Τροπαρίων, τῆς Μεγάλης Εἰσόδου καί τῆς Ἀρτοκλασίας.
Ἅμα τῇ λήξει τοῦ Ἑσπερινοῦ ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος ἄνοδος, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τό Πατριαρχεῖον.
Β´. Ἀνήμερα τῆς Ἑορτῆς.
Τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος κάθοδος τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.
Μετά τήν προσκύνησιν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί τόν Πανάγιον Τάφον, ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἡ εὐλογία ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, ἡ ἔνδυσις Αὐτοῦ διά μανδύος, ἡ ἄνοδος ἐπί τοῦ Θρόνου, ἔνθα καί προσῆλθον οἱ ἱερεῖς καί «ἔλαβον καιρόν», ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά σήμαντρα καί ἐψάλλετο τό «ἄνωθεν οἱ Προφῆται» καί ἔλαβε χώραν ὁ Ἀρχιερατικός ἀσπασμός καί ἡ ἔνδυσις τοῦ Πατριάρχου καί τῶν Ἀρχιερέων.
Εὐθύς ἀμέσως ἤρχισεν ἡ θεία Λειτουργία εἰς τό Καθολικόν, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων, ἤτοι τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρεπιδημοῦντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ξάνθης κ. Παντελεήμονος τοῦ ἐκ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας παρεπιδημοῦντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πετρουπόλεως κ. Βαρσανουφίου, τοῦ ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου παρεπιδημοῦντος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Τριμυθοῦντος κ. Βαρνάβα, τοῦ ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου παρεπιδημοῦντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου, τῶν λοιπῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων, ἤτοι Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί Καττάρων κ. Μακαρίου, πλειάδος Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί παρεπιδημούντων Ἱερέων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου καί τῶν διακόνων Διονυσίου, Μάρκου, Ἀναστασίου, Συνεσίου καί ἄλλων παρουσίᾳ ἐκπροσώπων τοῦ Γενικοῦ Προξενείου εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί μετέχοντος πολλοῦ λαοῦ Ὀρθοδόξων ἐξ Ἑλλάδος, Κύπρου, Ρουμανίας, Ρωσίας, Σερβίας καί Βουλγαρίας.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἤρξατο ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Καθολικοῦ ἡ λιτανεία, ἥτις διῆλθε πρό τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως καί κατῆλθεν εἰς τό παρεκκλήσιον τῆς Εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἐν ᾧ εὑρέθη ὑπό τῆς ἁγίας Ἑλένης ὁ Τίμιος Σταυρός. Ἐνταῦθα κατά τήν ἐν τῷ τυπικῷ διάταξιν ἔλαβε χώραν ἡ πρός τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μετά τῶν δεήσεων καί τῶν τροπαρίων ψαλλομένων καί ἡ προσκύνησις αὐτοῦ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἀρχιερέων.
Ἐν συνεχείᾳ ἡ λιτανεία διῆλθε διά τοῦ Ἑπτακαμάρου, περιήχθη τρίς πέριξ τοῦ Ἁγίου Τάφου, διελθοῦσα δέ διά τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως ἀνῆλθεν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἔνθα καί ἀνυψώθη ὁ Τίμιος Σταυρός. Ἐνταῦθα ἀνυψώθη καί πάλιν ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου ὁ Τίμιος Σταυρός πρός τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, ἵνα ἁγιάσῃ πᾶσαν τήν κτίσιν καί ἀκολούθως ἐναπετέθη ἐπί τῆς ἁγίας Τραπέζης τοῦ Γολγοθᾶ καί ἠκολούθησεν ἡ προσκύνησις αὐτοῦ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων, τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Γενικοῦ Προξένου κ. Βασιλείου Κοΐνη, τῶν ἱερέων καί πάντων τῶν πιστῶν.
Μετά τήν ἀπό τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ κάθοδον εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ καθολικοῦ ἔλαβε χώραν ἡ Ἀπόλυσις τῆς λιτανείας καί ἠκολούθησε προσκύνησις τοῦ Τιμίου Ξύλου ὑπό τῶν ἐναπομεινάντων εἰς τό Καθολικόν πιστῶν.
Ἐν τέλει ἡ Πατριαρχική Συνοδεία μετά τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Γενικοῦ Προξενείου κ. Κοΐνη ἀνῆλθε, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησεν τούς προσελθόντας Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, τόν λαόν καί τόν κ. Κοΐνην διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:
«Σήμερον τό φυτόν τῆς ζωῆς ἐκ τῶν τῆς γῆς ἀδύτων ἀνιστάμενον τοῦ ἐν αὐτῷ παγέντος Χριστοῦ πιστοῦται τήν Ἀνάστασιν. Καί ἀνυψούμενον χερσίν ἱεραῖς, τήν αὐτοῦ πρός οὐρανούς καταγγέλλει ἀνύψωσιν, δι ἧς τό ἡμέτερον φύραμα ἐκ τῆς εἰς γῆν καταπτώσεως εἰς οὐρανούς πλατύνεται, δι᾽ ὅ εὐχαρίστως βοήσωμεν. Κύριε, ὁ ὑψωθείς ἐν αὐτῷ καί δι᾽ αὐτοῦ συνανυψώσας ἡμᾶς τῆς οὐρανίου χαρᾶς ἀξίωσον τούς ὑμνούντας Σε», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας ἅγιος Κοσμᾶς Ἐπίσκοπος Μαϊουμᾶ.
Ἐξοχώτατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί Προσκυνηταί,
Ἡ σημερινή ἑορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ἐπιτελεσθεῖσα ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ ἁγίῳ τόπῳ τῆς σταυρικῆς θυσίας καί Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἀποτελεῖ χαράν μεγάλην καί εὐλογίαν, ἀλλά καί καύχημα κατά τόν θεῖον Παῦλον λέγοντα: «ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ», (Γαλ. 6,14).
Ἀποτελεῖ καύχημα ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, διότι δι᾽ αὐτοῦ κατηργήθη ὁ θάνατος τῆς φθορᾶς καί τῆς ἁμαρτίας. Ὁ δέ θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τό ἀνθρώπινον γένος ἐξ αἰτίας τοῦ ἀνθρώπου. «Ὁ Θεός θάνατον οὐκ ἐποίησεν», λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, (Σοφ. Σολωμ. 1, 13). Οὗτος, ὁ θάνατος, «εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον, φθόνῳ διαβόλου», (Σοφ. Σολωμ. 2,24) καί μάλιστα διά τῆς βρώσεως τοῦ ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ, ὡς λέγει καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς: «ὁ διά βρώσεως τοῦ ξύλου τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων προσγενόμενος θάνατος διά Σταυροῦ κατήργηται σήμερον».
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέγει, «θάνατος γάρ ἡμῶν οὐ κατακυριεύει» καί ὁ δέ λόγος ἀποστολικός κηρύττει, (Ρωμ. 6,9), «διά τοῦτο καί σταυροῦται ὁ Χριστός, ἵνα τήν κατάραν ἐξαγοράσῃ καί ἡμεῖς τήν εὐλογίαν κληρονομήσωμεν».
Ἡ εὐλογία δέ αὕτη δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν δύναμιν τοῦ ἐν αὐτῷ τῷ σταυρῷ σταυρωθέντος καί ὑψωθέντος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, περί οὗ ὁ θεῖος Παῦλος λέγει: «Ὁ λόγος γάρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δέ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», (Α´Κορ. 1,18).
Μέ ἄλλα λόγια, τό περί τοῦ σταυροῦ κήρυγμα εἰς ἐκείνους μέν, πού βαδίζουν τόν δρόμον τῆς ἀπωλείας, φαίνεται μωρία καί ἀνοησία. Εἰς ἡμᾶς ὅμως πού εἴμεθα εἰς τόν δρόμον τῆς σωτηρίας, εἶναι δύναμις Θεοῦ φωτίζουσα, ἐνισχύουσα, παρηγοροῦσα καί σῴζουσα.
Δεηθῶμεν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς, πεπλανημένων ὁδηγέ, χειμαζομένων λιμήν, ἐν πολέμοις νῖκος, οἰκουμένης ἀσφάλεια, νοσοῦντων ἱατρέ, νεκρῶν ἡ ἀνάστασις, ἐλέησον, φύλαξον καί σῶσον ἡμᾶς ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς τοῦ ἀντικειμένου», Ἀμήν.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/YQ0en_2toFc
httpv://youtu.be/w4muLqXyh-I
httpv://youtu.be/IavOFcjtm-k