Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθείς καί ἐνανθρωπήσας Κύριος καί Σωτήρ ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, σταυρόν καί θάνατον ὑπομείνας ἐν τῇ σαρκί Αὐτοῦ καί τριήμερος ἐκ νεκρῶν ἀναστάς καί ἐνδόξως ἀναληφθείς εἰς τούς οὐρανούς καί ἐκ δεξιῶν καθίσας τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, ἀπέστειλε παρά τοῦ Πατρός Παράκλητον ἄλλον εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ καί ἀποστόλους συνηγμένους ὄντας ἐν τῷ ὑπερῴῳ τῆς Σιών «ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς» (Πράξ. 2,1).
Τό γεγονός τοῦτο τῆς ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν καθόδου καί ἐκχύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δι οὗ καί «ἑτέραις γλώσσαις ἐλάλησαν τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ», (Πράξ. 2,4) σύν Θεῷ ἑώρτασε καί ἐφέτος χάριτι θείᾳ ἡ Ἐκκλησία ἡ οὗσα ἐν Ἱεροσολύμοις, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἀγίων Τόπων τήν Κυριακήν τῆς Πεντηκοστῆς 10ης /23ης Mαΐου 2010 καί τήν Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος 11ης /24ης Mαΐου 2010.
Τοῦτο ἑώρτασε πρῶτον διά πανηγυρικῆς θ. Λειτουργίας τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς τῆς Πεντηκοστῆς ἐπί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τοῦ παρεπιδημοῦντος Ἐπισκόπου Τρῳάδος κ. Σάββα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς, ἱερέων Ἁγιοταφιτῶν ἀλλά καί παρεπιδημούντων, καί μετέχοντος πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος, μακρόθεν καί ἐγγύθεν προσελθόντος.
Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἐπισυνήφθη κατά τήν τάξιν ὁ Ἑσπερινός τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μετά τῶν εὐχῶν τῆς γονυκλισίας, ἀναγνωσθεισῶν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ὑπό τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ὡς Ἑσπερινός τοῦ μοναστηριακοῦ Ναοῦ αὐτῆς, τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.
Τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησεν ἄνοδος εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς προσελθόντας Πατέρας καί προσκυνητάς διά τῆς κάτωθι συντόμου προσφωνήσεως:
«Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,
Τό Πνεῦμα τό Πανάγιον, τό ὁμοούσιον καί ὁμόθρονον καί ὁμόδοξον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ, τό ἐνεργοῦν καί συγκροτοῦν ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας, πανηγυρικῶς καί ἑορταστικῶς δοξάζεται καί εὐλογεῖται ὑπό τῆς Ἐκκλησίας μας διά τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τῆς μετά τό Πάσχα Πεντηκοστῆς ἡμέρας.
Τοῦτὸ ἐστιν ὁ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τό ἐπιδημῆσαν ἐπί τούς Ἁγίους Ἀποστόλους. Τῷ Παντοδυνάμῳ Πνεύματι τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ δεήσεις καί ἱκετηρίους εὐχάς καί εὐχαριστίας ἡμεῖς ἀναπέμπομεν ἐπί τοῦ Παναγίου Τάφου ὑπέρ διαφυλάξεως τοῦ εὐλαβοῦς χριστεπωνύμου πληρώματος, ὑπέρ ἐνισχύσεως καί εὐσταθείας τῆς γεραρᾶς ἡμῶν Ἁγιοταφιτικης Ἀδελφότητος καί ὑπέρ ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης, τῆς συνδιαλλαγῆς καί δικαιοσύνης εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.
Εὐχόμεθα ὅπως ἡ φωτιστική δύναμις τοῦ Ἁγίου καί Ἀγαθοῦ Πνεύματος ὁδηγῇ πάντας ἡμᾶς ἐν γῆ εὐθείᾳ. Ἔτη πολλά».
Τό γεγονός ὅμως τῆς Πεντηκοστῆς, ὡς ἐκπληρώσεως τῆς ὑποσχέσεως καί φωτισμοῦ τῶν πάντων διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἑωρτάσθη ὑπό τῆς Σιωνίτιδος Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν καί εἰς τόν τόπον, ἐν ᾧ ἱστορικῶς τοῦτο ἄπαξ συνέβη, εἰς τόν χῶρον δηλαδή τοῦ ὑπερῴου εἰς τήν περιοχήν τῆς Ἁγίας Σιών, δι’ Ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦ Κοιμητηρίου καί διά θ. Λειτουργίας τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς ἐπί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών Πατριαρχικῆς Σχολῆς, προεξάρχοντος τοῦ Γέροντος Δραγουμάνου καί ἐν ταὐτῷ Προέδρου τῆς Σχολικῆς Ἐφορείας Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστοδούλου, συλλειτουργούντων ἱερέων, συμμετεχόντων πολλῶν πιστῶν καί τῶν καθηγητῶν καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς.
Τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησεν ἡ λιτανεία διά τοῦ παρεκκλησίου τής κατακόμβης καί διά τοῦ τάφου τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ πρός τό ὑπερῷον καί διά τῆς ἐν ἑκάστῃ τῶν στάσεων τούτων ἀναγνώσεως τῶν εὐχῶν τῆς γονυκλισίας.
Τήν θ. Λειτουργίαν καί λιτανείαν ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τήν αἴθουσαν τελετῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς.
Τήν Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ προεξῆρξε μετά συλλειτουργούντων Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων, τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τῆς θ. Λειτουργίας ἐν τῷ ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ρωσικῆς Ἀποστολῆς (Missia).
Ἅμα τῷ τέλει τῆς Θ. Λειτουργίας ὁ Προϊστάμενος τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς εἰς τά Ἱεροσόλυμα προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον, λέγων ὅτι: «ὅλαι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι χαίρουν σήμερον διά τήν ἐπιφοίτησιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἑορτάζομεν τό γεγονός τοῦτο ἕκαστος εἰς τόν τόπον αὐτοῦ, εἰς τήν Ἐκκλησίαν αὐτοῦ ἐν μιᾷ πίστει, ἐν εἰρήνῃ καί ὁμοφωνίᾳ. Εἰς τήν Ρωσίαν σήμερον συλλειτουργοῦν ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος μετά τοῦ Ἁγιωτάτου Πατριάρχου τῆς Ρωσίας κ.κ. Ἀλεξίου, ἄγοντος σήμερον καί τά ὀνομαστήρια Αὐτοῦ ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν ἁγίων αὐταδέλφων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, φωτιστῶν τῶν Σλάβων. Εἰς τήν Ἱερουσαλήμ ἔχομεν τήν χαράν νά προεξάρχῃ ἡ Ὑμετέρα σεπτή Μακαριότης, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τῆς θ. Λειτουργίας εἰς τό ἱερόν αὐτόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ Ρωσική Πνευματική Ἀποστολή προσφέρει εἰς Ὑμᾶς, Μακαριώτατε, τό συμβολικόν τοῦτο δῶρον καί εὔχεται εἰς Ὑμᾶς νά εἶναι ἐλαφρύς ὁ βαρύς σταυρός τῆς ποιμαντορίας τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων, τήν ὁποίαν ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη εἰς Ὑμᾶς».
Ἀνταποκρινόμενος ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τόν Προϊστάμενον τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰσίδωρον, τό ἱερατεῖον καί τό ἐκκλησίασμα διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:
«Τάδε λέγει Κύριος-ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ –λήψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν καί ἀθροίσω ὑμᾶς … καί δώσω ὑμῖν καρδίαν καινήν καί πνεῦμα καινόν δώσω ὑμῖν∙ καί τό πνεῦμὰ μου δώσω ἐν ὑμῖν» (Ἰεζ. 36,24).
Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα κ. Ἰσίδωρε, Ἐκπρόσωπε τοῦ Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου,
Ἐξοχώτατε πρέσβυ τῆς Ρωσίας κ. Πιότρ.
Σήμερον ἡ μία, ἁγία, καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ συνήγαγεν ἡμᾶς εἰς τόν ἱερόν τοῦτον Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος οὐχί διά νά λάβωμεν καρδίαν καινήν καί πνεῦμα καινόν, ὡς λέγει ὁ Προφήτης, ἀλλά μᾶλλον διά νά ἑορτάσωμεν τήν προθεσμίαν τῆς ἐπαγγελίας καί τήν τῆς ἐλπίδος συμπλήρωσιν, δηλονότι τήν Πεντηκοστήν ἡμέραν μετά τό Πάσχα. Κατ’ αὐτήν δέ τήν ἡμέραν ἐπεδήμησεν οὐσιωδῶς καί ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν τό Πανάγιον Πνεῦμα ἐπί τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί μαθητάς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.
Αὐτό δέ τό Πανάγιον καί ζωοποιόν καί παντοδύναμον Πνεῦμα εἶναι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.
«Ἐν τοῖς προφήταις», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός, «ἀνήγγειλας ἡμῖν ὁδόν σωτηρίας. Καί ἐν Ἀποστόλοις ἔλαμψε Χριστέ Σωτήρ ἡμῶν ἡ Χάρις τοῦ Πνεύματός σου. Σύ εἶ Θεός πρῶτος, Σύ καί μετά ταῦτα∙ καί εἰς τούς αἰῶνας Σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν».
Ἐάν τό γεγονός τῆς ἐκ τριημέρου Ταφῆς, Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν σφραγῖδα τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς ἀποτελεῖ τήν σφραγῖδα τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπί τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν μελῶν τοῦ σώματος Αὐτῆς.
Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ προτύπωσις τῆς Ἐκκλησίας «τῶν πρωτοτόκων τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων» (Ἑβρ. 12,23), ὡς λέγει ὁ σοφός Παῦλος –«εἰς ἥν προσεληλύθατε Σιών ὄρει καί πόλει Θεοῦ ζῶντος, Ἱερουσαλήμ ἐπουρανίῳ»,(Ἑβρ. 12,22).
Μέ ἄλλα λόγια ἡ ἐπί γῆς Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ προτύπωσις τοῦ ὄρους τῆς πνευματικῆς Σιών καί τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσαλήμ.
Ἡ προτύπωσις δέ αὐτή τῆς ἐπί γῆς Ἐκκλησίας καθίσταται συγκεκριμένη, τουτέστιν ὁρατή, ψηλαφητή καί αἰσθητή διά τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας, κατά τό ὁποῖον θεῖον τοῦτο μυστήριον, γινόμεθα κοινωνοί τοῦ Κυριακοῦ σώματος καί αἵματος τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Γινόμεθα κοινωνοί μιᾶς ἄλλης καί οὐχ ὁρωμένης βιωτῆς, τῆς βιωτῆς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς βιοτῆς τοῦ νέου Ἀδάμ, «τοῦ δόντος ἡμῖν, ὡς προανήγγειλεν ὁ Προφήτης (Ἰεζεκιήλ), καρδίαν καινήν καί πνεῦμα καινόν» καί οὐχί μόνον, ἀλλά καί τόν ἕνα τῆς Τριάδος Θεόν, τό Πνεῦμα τό ὁμότιμον καί ὁμοούσιον καί ὁμόδοξον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ. Τό Πνεῦμα τό ὁποῖον συνέχει καί συγκροτεῖ ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας.
Τοῦ θεανθρωπίνου τούτου θεσμοῦ μέλη ἐναρμόνια καί ἀδιάστατα οὖσαι αἱ κατά τόπους αὐτοκέφαλοι καί ὁμόδοξοι τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαι, καλοῦνται, ὅπως παραμείνωσιν ἑδραῖαι καί ἀσάλευτοι ἐν τῇ ἑνότητι τῆς πίστεως καί τῇ κοινωνίᾳ τοῦ Παναγίου Πνεύματος. «Ἐν τούτῳ γάρ», λέγει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης, «γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένοιμεν καί αὐτός ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν», (Α’ Ἰωάν. 4,13).
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀλήθειαν διαγγέλλεται ἑορτίως καί διαπρυσίως σήμερον ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ ψάλλουσα οὕτω: «Γλῶσσαι ποτέ συνεχύθησαν, διά τήν τόλμην τῆς πυργοποιΐας∙ γλῶσσαι δέ νῦν ἐσοφίσθησαν, διά τήν δόξαν τῆς θεογνωσίας. Ἐκεῖ κατεδίκασε Θεός τούς ἀσεβεῖς τῷ πταίσματι∙ ἐνταῦθα ἐφώτισε Χριστός τούς ἁλιεῖς τῷ Πνεύματι. Τότε κατειργάσθη ἡ ἀφωνία, πρός τιμωρίαν∙ ἄρτι καινουργεῖται ἡ συμφωνία, πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν», (Δοξαστικόν Ἦχ. πλ. δ’).
Τῆς θείας συμφωνίας, ἡ ὁποία ἄρτι, δηλαδή τώρα καί ἐν ἑκάστῃ εὐχαριστιακῇ συνάξει καινουργεῖται, στερρῶς ἑπόμενοι καί ἡμεῖς, οἱ τήν φύλαξιν καί διακονίαν τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων διαπιστευθέντες ἀφ’ ἑνός καί τήν ποιμαντικήν μέριμναν τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἁγίας Γῆς ἀναλαβόντες ἀφ’ ἑτέρου, δεόμεθα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, κράζοντες καί λέγοντες: «Τό Πνεῦμὰ Σου τό ἀγαθόν, Κύριε, ὁδηγήσοι πάντας ἐν γῇ εὐθείᾳ, ὀρθοτομοῦντας τόν λόγον τῆς ἀληθείας», (Β’ Τιμοθ. 2,15). Ἀμήν. Ἔτη πολλά».
Ἐν κατακλεῖδι, ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν εἰς τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰσίδωρον ὡς δῶρον εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, λέγων ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόλαος εἶναι ὁ Οἰκουμενικός Πατήρ καί διδάσκαλος ὅλης τῆς Ἐκκλησίας.
Μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τήν δεξίωσιν εἰς τό κτίριον τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς ὁ Μακαριώτατος εἶχε τήν εὐκαιρίαν νά συναντηθῇ μέ τόν κ. Sergei Narashkin, Chief of Russian President’s Administration. Ὁ ἀνώτατος οὗτος κυβερνητικός παράγων τῆς Ρωσίας ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν τιμήν ἐκ τῆς ἐπισκέψεως Αὐτοῦ εἰς τήν Ρωσικήν Ἀποστολήν. Ὁ Μακαριώτατος προσφωνῶν τοῦτον, εἶπεν ὅτι: «ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι ἡ μεγίστη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς ὡς ἡ ἡμέρα τῆς ἐκπληρώσεως τῆς ὑποσχέσεως τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τήν Ἐκκλησίαν, τοῦ Πνεύματος τῆς σοφίας, συνέσεως καί ἑνότητος. Αὕτη συμπίπτει νά εἶναι καί ἡ ἡμέρα τῶν ὀνομαστηρίων τῆς Α.Θ.Α. τοῦ Πατριάρχου τῆς Ρωσίας κ.κ. Κυρίλλου. Ἡμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι καί ὡς Ὀρθόδοξοι χῶραι, εἴμεθα μαθηταί τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ, εἴμεθα μαθηταί τῶν μαθητῶν τῶν Ἀποστόλων, εἴμεθα μαθηταί τῶν Ἁγίων Πατέρων Κυρίλλου καί Μεθοδίου καί ἔχομεν ὡς ἀποστολήν τήν μετάδοσιν τοῦ Πνεύματος τῆς εἰρήνης, τῆς συμφιλιώσεως καί τῆς ἑνότητος. Μεταφέρατε, παρακαλῶ, τάς εὐχάς Ἡμῶν, τήν ἀγάπην καί τήν ἐκτίμησιν Ἡμῶν πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην τῆς Ρωσίας καί τόν Πρόεδρον τῆς Ρωσίας κ. Πούτιν διά τό ἀξιόλογον ἔργον, τό ὁποῖον ἐπιτελοῦν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας καί τόν Ρωσικόν λαόν».
Ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν εἰς τόν κ. Sergei Narashkin εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ Ρουμπλιώφ καί τό βιβλίον τοῦ Π. Βοκοτοπούλου διά τά εἰκονογραφημένα χειρόγραφα τῆς βιβλιοθήκης τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.
Ἐν συνεχείᾳ ἐπηκολούθησε πλουσία τράπεζα, ἐν ᾧ ὁ κ. Sergei Narashkin ἀνεχώρησε διά προσκύνησιν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον.
Ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἑωρτάσθη συμφώνως πρός πᾶσαν τήν ἐκκλησιαστικήν τάξιν καί σεμνότητα ἐπίσης εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς κώμης Τουμπάς. Εἰς τήν κώμην ταύτην τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, βορείως τῆς Νεαπόλεως (Nablus), ἔνθα τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, συνυπάρχει καί συμβιοῖ μετά τῶν 16.000 Μουσουλμάνων μικρά Ἑλληνορθόδοξος Ἀραβόφωνος Κοινότης τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἀποτελουμένη ἐκ 16 οἰκογενειῶν καί 75 μελῶν. Πάντες οὗτοι προσῆλθον εἰς τήν Θ. Λειτουργίαν, τῆς ὁποίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Γεράσων κ. Θεοφάνης, συλλειτουργούντων αὐτῷ τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Φρέατος, Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου καί τοῦ αἰδεσιμωτάτου ἱερέως π. Θωμᾶ. Ὁ Σεβασμιώτατος ἐκήρυξεν εἰς αὐτούς τόν θεῖον λόγον, μετέφερεν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου καί βυζαντινήν εἰκόνα τῆς Πεντηκοστῆς, δωρεάν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
ngg_shortcode_0_placeholder