Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.
Τήν Κυριακήν, 6ην / 19ην Αὐγούστου 2012, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τόν τόπον, εἰς τόν ὁποῖον αὕτη ἔλαβε χώραν, ἤτοι εἰς τό ὄρος Θαβώρ εἰς τό μέσον τῆς κοιλάδος Ἰεζράελ τοῦ βορείου Ἰσραήλ.
Ἐπί τοῦ ὄρους τούτου κατ’ ἀρχαιοτάτην τῆς Ἐκκλησίας παράδοσιν, ἀνῆλθεν ὁ Κύριος, συμφώνως πρός τάς εὐαγγελικάς διηγήσεις (Ματθ. 17, 1-8, Μάρκ. 9,2-10, Λουκ. 9, 28-36), ἀφ᾽οὑ παρέλαβε τρεῖς ἀπό τούς μαθητάς Αὐτοῦ, Πέτρον, Ἰάκωβον καί Ἰωάννην. Ἐνώπιον αὐτῶν μετεμορφώθη, ἤτοι ὑπέκρυψε πρός στιγμήν τήν ἀνθρωπίνην φύσιν Αὐτοῦ καί ἀπεκάλυψε ἐντονώτερον τήν θείαν φύσιν Αὐτοῦ, ἵνα καταδείξῃ εἰς αὐτούς τήν δόξαν τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ καί τό πρῶτον κάλλος, εἰς τό ὁποῖον ηὑρίσκετο ὁ ἄνθρωπος πρό τῆς πτώσεως καί εἰς τό ὁποῖον πάλιν δύναται νά ἔλθῃ δι᾽ Αὐτοῦ, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ μεταμορφουμένου νῦν ἐν δόξῃ.
Τό γεγονός τῆς θεϊκῆς ταύτης ἐμφανίσεως ἐν μέσῳ νεφέλης φωτεινῆς καί μετά φωνῆς τοῦ Πατρός ἐνεχθείσης ἄνωθεν καί λεγούσης «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα, αὐτοῦ ἀκούετε», (Ματθ. 17,5), ἑωρτάσθη κατά τήν ὡς ἄνω ἡμέραν ἐπί τοῦ ὄρους Θαβώρ διά νυκτερινῆς θείας Λειτουργίας, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, παρεπιδημούντων ἱερέων ἐξ Ἑλλάδος καί Ρωσίας, Ἀραβοφώνων ἱερέων τοῦ ἐν Γαλιλαίᾳ ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου, ψαλλόντων ἱεροψαλτῶν, ἐξ Ἐλλάδος προσελθόντων καί μετεχόντων ἐν εὐλαβείᾳ ὑπό τήν Θαβωρείαν νυκτερινήν αὔραν καί δρόσον μερικῶν χιλιάδων Ὀρθοδόξων πιστῶν, τοῦ ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου καί προσκυνητῶν ἐξ Ὀρθοδόξων χωρῶν.
Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς Θ. Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς περί τῆς θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔχοντα οὕτως ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:
«Καί αὕτη ἐστίν ἡ ἐπαγγελία, ἥν ἀκηκόαμεν ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ Ἰησοῦ καί ἀναγγέλομεν ὑμῖν ὅτι ὁ Θεός φῶς ἐστι καί σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν», (Α’ Ἰωάν.), μαρτυρεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής. Τήν μαρτυρίαν δέ αὐτοῦ ἐπιβεβαιώνει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός λέγων: «ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου, ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει το φῶς τῆς ζωῆς», (Ἰωάν, 8,12).
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
εὐλαβεῖς προσκυνηταί,
Τό μέγα τοῦτο γεγονός, δηλονότι ὅτι «Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου», ὁμολογοῦν καί κηρύττουν οἱ μαθηταί τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐγένοντο αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες, τόσον κατά τήν μαθητείαν αὐτῶν παρά τῷ Χριστῷ, ὅσον κατά τήν ἡμέραν τῆς εἰς τό ὄρος Θαβώρ μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ ἐνώπιον αὐτῶν [τῶν μαθητῶν].
Ἡ μεταμόρφωις τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἡμεῖς ἑορτάζομεν εὐχαριστιακῶς ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ ἱερῷ τόπῳ ἀποτελεῖ τήν οὐσίαν τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἐν Χριστῷ ἀληθείας, τουτέστιν τῆς Χριστιανικῆς ἡμῶν θρησκείας καί πίστεως.
Καί τοῦτο διότι ὁ Θεός τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως εἶναι φῶς ἀπρόσιτον καί ἄκτιστον. Ἐπί πλέον δέ εἶναι φῶς προσιτόν καί ἀκτίστως ἐνεργούμενον καί λάμπον ἐν τῷ κόσμῳ διά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καί ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν ὡς τοῦτο μαρτυρεῖται ὑπό τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου λέγοντος: «καί μεθ’ ἡμέρας ἕξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον και Ἰάκωβον καί Ἰωάννην τόν ἀδελφόν αὐτοῦ καί ἀναφέρει αὐτούς εἰς ὄρος ὑψηλόν κατ’ ἰδίαν. Καί μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν καί ἔλαμψε τό πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τά δέ ἰμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκά ὡς τό φῶς».
Ἡ ἁγία ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία πανηγυρικῶς ἑορτάζει τήν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ οὐχί μόνον εἰς ἀνάμνησιν τοῦ γεγονότος τούτου, ἀλλά κυρίως εἰς ἐπίγνωσιν τῆς κλήσεως ἡμῶν εἰς Χριστόν, τόν ἀρχηγόν τῆς πίστεως ἡμῶν, δηλονότι εἰς τήν κοινωνίαν καί συμμετοχήν τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ θείου τούτου φωτός, τοῦ ἁγιάζοντος και φωτίζοντος τόν κόσμον.
Δεηθῶμεν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τοῦ Θεοῦ τοῦ φωτός και τῆς δόξης καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός καί ὑποδείξας τοῖς μαθηταῖς Σου τήν δόξαν τῆς σῆς Θεότητος, καταύγασον και ἡμᾶς τῷ φωτί τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καί ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου, ὡς μόνος ἀγαθός και φιλάνθρωπος, Ἀμήν».
Μετά τήν κατανυκτικήν νυκτερινήν θείαν Λειτουργίαν ὁ καθηγούμενος καί ἀνακαινιστής τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Θαβωρίου Ὄρους π. Ἱλαρίων ἐδεξιώθη τόν Μακαριώτατον καί τήν Συνοδείαν Αὐτοῦ εἰς τό ἡγουμενεῖον.
Τήν πρωΐαν τῆς ἑορτῆς ἀπό τῆς 7.00 π.μ. ὥρας ἔλαβε χώραν ἡ θ. Λειτουργία δι’ ὅσους δέν ἠδυνήθησαν νά μετάσχουν τῆς νυκτερινῆς, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, συλλειτουργούντων αὐτῷ Ἱερέων καί διακόνων.
Μετά τήν θ. Λειτουργίαν περί τήν μεσημβρίαν ὁ καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱλαρίων παρέθεσε τράπεζαν ἰχθύων εἰς τόν Ἱερώτατον και τήν συνοδείαν αὐτοῦ.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/rgXzuzluvfw
ngg_shortcode_0_placeholder