Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΘΑΒΩΡ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ.
Τήν Τρίτην, 6ην /19ην Αὐγούστου 2014, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τήν ἐπί τοῦ Ὄρους Θαβώρ Ἱεράν Μονήν, ἐπί τοῦ ὁποίου καί ἐλαβε χώραν αὕτη.
Κατά τήν Δεσποτικήν ταύτην ἑορτήν ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται τό γεγονός ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, πρό τοῦ σωτηρίου Αὐτοῦ πάθους παρέλαβε τρεῖς ἐκ τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ, τούς προκρίτους, Πέτρον καί Ἰάκωβον καί Ἰωάννην καί ἀνῆλθεν ἐπί τοῦ ὄρους τούτου, μή μνημονευομένου ῥητῶς ὑπό τῆς Καινῆς Διαθήκης, διασῳζομένου ὅμως ὑπό ἀρχαιοτάτης ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως.
Ἐπί τοῦ ὄρους τούτου νεφέλη φωτεινή ἐκάλυψε τούς μαθητάς καί εἶδον τόν Κύριον, ἀπαστράπτοντα τό πρόσωπον καί τά ἰμάτια Αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος καί συλλαλοῦντα μετά Μωϋσέως καί Ἠλιοῦ τῶν προφητῶν καί προλέγοντα τήν ἔξοδον Αὐτοῦ, ἤτοι τήν σταύρωσιν Αὐτοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις καί ἤκουσαν φωνήν ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσαν «οὗτος ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα», (Ματθ. 17,1-8).
Τό γεγονός τοῦτο παρεχώρησεν ὁ Κύριος εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ καί δι’ αὐτῶν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ἵνα δείξῃ τό πρωτόκτιστον κάλλος τοῦ ἀνθρώπου, τό ἀπολεσθέν διά τῆς πτώσεως αὐτοῦ καί ἐπαναποκτώμενον δι’ Αὐτοῦ καί ἐν Αὐτῷ ἐν τῇ Μεταμορφώσει, ἤτοι τῇ εὐπρεπεστάτῃ ἀλλοιώσει, τῇ πραγματοποιουμένῃ ἐκ τοῖς κεκλημένοις Αὐτῷ ἁγίοις καί ἵνα προετοιμάσῃ καί ἐνισχύσῃ αὐτούς διά τό μυστήριον τῆς ἐνδόξου τριημέρου ἐκ νεκρῶν Ἀναστάσεως Αὐτοῦ .
Διά τήν μνήμην τοῦ σωτηριώδους γεγονότος τούτου, τοῦ ἑορταζομένου ὡς Δεσποτικῆς ἑορτῆς, ἐτελέσθη ἀγρυπνία τήν νύκτα τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐν Ὄρθρῳ καί θείᾳ Λειτουργίᾳ, συλλειτουργοῦντος Αὐτῷ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρεπιδημοῦντος Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Τανάγρας κ. Πολυκάρπου, τοῦ ἐν βορείῳ Ἰορδανίᾳ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιμανδριτῶν, τοῦ καθηγουμένου καί ἀνακαινιστοῦ τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς ὁσιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱλαρίωνος, τῶν ἐγγάμων ἱερέων τῆς περιοχῆς τῆς Γαλιλαίας, καί τῶν ἱερέων ἐξ Ἑλλάδος καί Ρωσίας καί Ρουμανίας καί ψαλλόντων τοῦ ἐξ Ἑλλάδος ἱερέως π. Γεωργίου Χαρδαβέλη ἑλληνιστί καί τῆς χορῳδίας ὑπό τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον, καθηγούμενον τῆς Ἄκκρης ἀραβιστί καί μετέχοντος ἀθρόου εὐσεβοῦς λαοῦ ἐκ Ρωσίας καί Οὐκρανίας, οὐχ ἧττον ὅμως καί ἐξ Ἑλλάδος, ἀπολαμβάνοντος πλουσίαν τήν εὐλογίαν ταύτην καί τόν ἁγιασμόν τοῦτον τῆς νυκτερινῆς ὑπαιθρίου λειτουργίας.
Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς, ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί:
«Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ συλλαλήσας, ἐπί τοῦ ὄρους Σινᾶ διά συμβόλων, ἐγώ εἰμι λέγων, ὁ Ὤν, σήμερον ἐπ᾽ ὄρους Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐπί τῶν Μαθητῶν, ἔδειξε τό ἀρχέτυπον κάλλος τῆς εἰκόνος ἐν ἑαυτῷ τήν ἀνθρωπίνην ἀναλαβών Οὐσίαν· Καί τῆς τοιαύτης χάριτος, μάρτυρας παραστησάμενος, Μωυσῆν καί Ἠλίαν, κοινωνούς ἐποιεῖτο τῆς εὐφροσύνης, προμηνύοντας τήν ἔξοδον διά Σταυροῦ καί σωτήριον Ἀνάστασιν», λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί καί εὐσεβεῖς Χριστιανοί,
Σήμερον ὄντως ἡ θεία Χάρις μᾶς ἀξίωσε νά ἀναβῶμεν εἰς τόν ἅγιον τοῦτον τόπον, ἐπί τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους Θαβώρ, ἔνθα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός «μετεμορφώθη ἔμπροσθεν τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ Πέτρου καί Ἰακώβου καί Ἰωάννου καί ἔλαμψε τό πρόσωπον Αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τά δέ ἰμάτια Αὐτοῦ ἐγένετο λευκά ὡς τό φῶς», ὡς μαρτυροῦν οἱ Εὐαγγελισταί Ματθαῖος καί Μᾶρκος, (Ματθ. 17,2, Μάρκ. 8,2-3), διά νά δοξολογήσωμεν καί ὑμνήσωμεν τό Ἅγιον Τριαδικόν ἡμῶν Θεόν.
Τό μέγα καί ἀνεξιχνίαστον τοῦτο γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, δηλονότι τῆς φανερώσεως τῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι τό πνευματικόν Θαβώρειον ὄρος τοῦ Κυρίου καί ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ, «Δεῦτε», λέγει ὁ ὑμνῳδός, «ἀναβῶμεν εἰς τό ὄρος Κυρίου καί εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καί θεασώμεθα τήν δόξαν τῆς Μεταμορφώσεως αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά Πατρός· φωτί προσλάβωμεν φῶς· καί μετάρσιοι γενόμενοι τῷ πνεύματι, Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνήσωμεν εἰς τούς αἰῶνας».
Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καλούμεθα διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ νά εἰσέλθωμεν εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ τήν Ἐκκλησίαν διά νά εἴδωμεν κυρίως μέ τά πνευματικά μάτια τῆς καθαρᾶς καρδίας «τήν δόξαν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, τοῦ Χριστοῦ» καί «φωτί προσλάβωμεν φῶς», «ὅτι ὁ Θεός φῶς ἐστι καί σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία», (Ἰωάν. 1,5).
Αὐτό τοῦτο τό θεῖον φῶς ἐφανερώθη ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις ἐν σαρκί ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ εἰπόντος: «ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾽ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς», (Ἰωάν. 8,12).
Τό φῶς τοῦτο τοῦ κόσμου καί τῆς ἀληθινῆς ζωῆς ἐθεάσαντο καί προκατήγγειλαν οἱ Προφῆται Μωυσῆς καί Ἠλίας, οἵτινες ἐγένοντο αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες τοῦ μεγάλου τούτου μυστηρίου τῆς ἐν τῆς ἐν τῷ ὄρει Θαβώρ Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, καθ᾽ ἥν ὁ Ἰησοῦς Χριστός «ἔδειξε τό ἀρχέτυπον κάλλος τῆς εἰκόνος, ἐν ἑαυτῷ τήν ἀνθρωπίνην ἀναλαβών οὐσίαν».
Τοῦτο σημαίνει, ὅτι ὁ Χριστός, ὡς Νέος Ἀδάμ, ἀπηλλαγμένος πάσης φθορᾶς καί ἁμαρτίας ἀνέδειξεν εἰς τήν θεωθεῖσαν ἀνθρωπίνην αὐτοῦ φύσιν τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ Πατρός, τουτέστιν τό ἀρχέτυπον κάλλος, τό ὁποῖον εἶχεν ἁμαυρώσει ὁ Παλαιός Ἀδάμ διά τῆς παραβάσεως τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ Παραδείσῳ: «ἐν τούτῳ γάρ ἐπιβάς τῷ ὄρει μετά τῶν μαθητῶν Σου, τήν ἀμαυρωθεῖσαν ἐν Ἀδάμ φύσιν, μεταμορφωθείς, ἀπαστράψαι πάλιν πεποίηκας, μεταστοιχειώσας αὐτήν εἰς τήν Σήν τῆς Θεότητος δόξαν καί λαμπρότητα», λέγει ὁ μελῳδός.
Ὁ δέ Ἱερός Χρυσόστομος διερωτᾶται: «τί ἐστι, μετεμορφώθη ὁ Χριστός;» Καί ἀπαντᾷ «παρήνοιξεν ὀλίγον τῆς Θεότητος, καί ἔδειξεν αὐτοῖς τόν ἐνοικοῦντα Θεόν». Καί ἀλλαχοῦ λέγει: «…μετεμορφώθη γάρ Χριστός, οὐχ ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ἵνα ἡμῖν ἀποδείξῃ τήν μέλλουσαν τῆς φύσεως μεταμόρφωσιν καί τήν δευτέραν ἔλευσιν».
Ἡ σημερινή ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως εἶναι ἡ κατ᾽ ἐξοχήν ἑορτή τῆς θείας δόξης καί τοῦ ἀκτίστου φωτός. Διά τοῦτο καί ὁ μελῳδός λέγει: «ὁ τοῦ φωτός διατμήξας (διαχωρίσας) τό πρωτόγονον χάος, ὡς ἐν φωτί σου τάς ὁδούς ἡμῶν εὔθυνον».
Τό φῶς τῆς θείας τοῦ Χριστοῦ Οἰκονομίας εἶναι αὐτό τό ὁποῖον διέτμηξε (διεχώρισε) τό πρωτόγονον χάος, δηλαδή τό «σκότος τό ἐπάνω τῆς ἀβύσσου», κατά τό βιβλίον τῆς Γενέσεως (1,2). Τό δέ φῶς τῆς ἐνσάρκου τοῦ Θεοῦ Λόγου Οἰκονομίας, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό φῶς τῆς κρίσεως τοῦ κόσμου καί βεβαίως τῆς κρίσεως τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δέν πίστευσαν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τῆς σῳζούσης ἀληθείας, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου: «αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα», (Ἰωάν. 3, 19-21).
Δεηθῶμεν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ταῖς πρεσβείαις τῆς ἁγίας αὐτοῦ μητρός, ἵνα κατευθύνῃ τά διαβήματα ἡμῶν πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν, δηλονότι τῶν προσταγμάτων Αὐτοῦ, «διότι φῶς τά προστάγματά Σου Κύριε ἐπί τῆς γῆς», ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ἠσαΐας. (26,9).
Μετά δέ τοῦ μελῳδοῦ δοξολογικῶς καί εὐγνωμόνως εἴπωμεν: «φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε, φωτός Πατρός ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου, σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν Πατέρα, φῶς καί τό Πνεῦμα, φωταγωγοῦν πᾶσαν κτίσιν», Ἀμήν.
καί ἀραβιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2014/08/19/6932
Τήν πρωΐαν ἐτελέσθη ἡ θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί συλλειτουργούντων αὐτῷ ἱερέων τῆς περιοχῆς Γαλιλαίας καί Ἄκκρης καί μετεχόντων ἐν αὐτῇ Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἀλλά καί ἐξ Ἱεροσολύμων καί ἐκ τῶν κατεχομένων περιοχῶν.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν, ὁ καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱλαρίων ἐδεξιώθη τήν Πατριαρχικήν καί Ἀρχιερατικήν συνοδείαν καί ἄλλους εἰς τό ἡγουμενεῖον, τήν μεσημβρίαν δέ παρέθεσεν αὐτοῖς τράπεζαν ἐν καταλύσει ἰχθύος.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/B1XqqLy6ChI
httpv://youtu.be/YFQWBy7peqE
httpv://youtu.be/F0Xr79BlBMk