1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ΕΙΣ ΝΕΑΠΟΛΙΝ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ.

Τήν Κυριακήν, 5ην /18ην Μαΐου 2014, ἑωρτάσθη ἡ Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ εἰς Νεάπολιν τῆς Σαμαρείας.

 Ὡς γνωστόν ἡ ἁγιογραφική βάσις τῆς ἑορτῆς αὐτῆς εἶναι ἡ εὐαγγελική διήγησις (Ἰωάν. 4, 5-42) τῆς συναντήσεως τῆς Σαμαρείτιδος γυναικός καί τῆς συνομιλίας αὐτῆς μετά τοῦ Κυρίου παρά τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ. Κατά τήν συνομιλίαν ταύτην ὁ Κύριος ἀπεκάλυψεν εἰς τήν Σαμαρείτιδα γυναῖκα τόν πρότερον αὐτῆς βίον καί ὅτι  οὗτος εἶναι ὁ Χριστός καί ὅτι ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ προσφέρεται οὐχί ἐπί τοῦ ὄρους Γαριζίν ἤ εἰς Ἱερουσαλήμ, ἀλλ’ ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ ὁπουδήποτε.

 Ἡ Σαμαρεῖτις γυνή μετενόησε, ἤλλαξε βίον καί ἐκήρυξε Αὐτόν καί ἐμαρτύρησε χάριν Αὐτοῦ, γνωστή ὡς ἁγία Φωτεινή αὐτή καί μέλη τῆς οἰκογενείας αὐτῆς, ἤτοι αἱ ἀδελφαί αὐτῆς ἁγίαι Φωτώ, Φωτίς, Παρασκευή καί Κυριακή καί οἱ υἱοί αὐτῆς ἅγιοι Ἰωσῆς καί Φωτεινός,  ἑορτάζοντα καί εἰς τόν κύκλον τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν, τήν 26ην Φεβρουαρίου ἑκάστου ἔτους.

Παρά τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ καί τοῦ περικαλλοῦς ναοῦ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς ἐτελέσθη ἡ θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων Ἀραβοφώνων καί Ρωσοφώνων Πρεσβυτέρων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῆς παρακειμένης κώμης τῶν Ραφιδίων καί παρακολουθοῦντος πολλοῦ λαοῦ ἐκ τῶν Χριστιανῶν τῆς Νεαπόλεως καί τῶν περιχώρων Ραφιδίων, Τουλκάρεμ, Τουμπάς, Ζαμπάμπδε καί Μπουρκίν.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τό θεῖον λόγον, ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί:

«Ὁ κατ’ οὐσίαν, ἀθεώρητος Λόγος καὶ Παντουργός, ὤφθης τοῖς ἀνθρώποις ἄνθρωπος, ἐξ ἁγνῆς Θεομήτορος, τὸν ἄνθρωπον ἀνακαλούμενος, πρὸς μετουσίαν τῆς Θεότητος», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, εὐλαβεῖς προσκυνηταί, χάριτι Θεοῦ εὑρισκόμεθα εἰς τόν ἱερόν τοῦτον τόπον τοῦ Φρέατος τοῦ Πατριάρχου Ἰακώβ, ἔνθα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, συναντήσας τήν Σαμαρείτιδα γυναῖκα, ὡμολόγησε ὅτι «πνεῦμα ὁ Θεός καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳδεῖ προσκυνεῖν», (Ἰωάν. 4,24). Τό πνεῦμα δέ τοῦτο εἶναι τό Ἅγιον Πνεῦμα, περί οὗ ὁ ὑπό τοῦ Θεοῦ ἀποσταλείς ἄγγελος Γαβριήλ εἰς πόλιν Ναζαρέτ εἶπε τῇ Μαριάμ: «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον κληθήσεται υἱός Θεοῦ», (Λουκ. 1,35). Ὁ Υἱός οὗτος τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου, εἶναι ὁ κατ’ οὐσίαν ἀθεώρητος καί παντουργός Θεῖος Λόγος, ὁ τόν ἄνθρωπον ἀνακαλούμενος πρός μετουσίαν τῆς θεότητος Αὐτοῦ. Οὗτος εἶναι τό ζῶν ὕδωρ, περί οὗ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῇ Σαμαρείτιδι γυναικί: «εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν», (Ιωάν. 4.10).

 Ἀναλυτικώτερον, «ἐάν ἐγνώριζες τήν δωρεάν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ὁποίαν δίδει εἰς τούς ἀνθρώπους ὁ Θεός, καί ποῖος εἶναι ἐκεῖνος πού σοῦ λέγει τώρα δός μου νά πίω, σύ θά τοῦ ἐζητοῦσες καί θά σοῦ ἔδιδε νερόν τρεχούμενον, πού δέν στειρεύει ποτέ. Θά σοῦ ἔδιδεν Αὐτός τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία, ὡσάν ἄλλον πνευματικόν νερόν καθαρίζει, δροσίζει, παρηγορεῖ καί ζωοποιεῖ τάς ψυχάς χωρίς νά στειρεύῃ ποτέ. Ἡ δωρεά τοῦ Θεοῦ εἶναι τό ζῶν ὕδωρ, δηλονότι, τό Ἅγιον Πνεῦμα καί οἱ καρποί Αὐτοῦ, ὡς κηρύττει ὁ σοφός Παῦλος: «ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια». (Γαλ. 5,23).

 Αὐτήν ἀκριβῶς τήν δωρεάν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τό ζῶν ὕδωρ προσέφερεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν Σαμαρείτιδα καί δι’ αὐτῆς εἰς πολλούς ἀνθρώπους τούς πιστεύσαντας εἰς Αὐτόν, ὡς μαρτυρεῖ καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος», τοῦτο δὲ εἶπεν περὶ τοῦ Πνεύματος, οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν, τόν Χριστόν».

 Ἑρμηνεύων τούς Κυριακούς τούτους λόγους ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «ὕδωρ ζῶν ἀποκαλεῖ τήν ζωοποιόν τοῦ Πνεύματος δόσιν, δι’ ἧς καί μόνης ἡ ἀνθρωπότης… ξηρά τε ἤδη καί πάσης ἄγονος ἀρετῆς… τήν ζωοποιόν ἐκπίνουσα χάριν πολυτρόποις ἀγαθῶν ἰδέαις περιανθίζεται. Κατά δέ τόν Ἅγιον Θεοφύλακτον, ἡ γάρ χάρις τοῦ Πνεύματος ἀεικίνητον πρός τό ἀγαθόν τήν ψυχήν ἐργάζεται, ἀναβάσεις ἀεί διατιθεμένην. Καί κατά τόν ἑρμηνευτήν Ἀμμώνιον: «Ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις πότε καλεῖται πῦρ, ἄλλοτε ὕδωρ τά γάρ ὀνόματα ταῦτα, οὐ τῆς οὐσίας ἐστι παραστατικά, ἀλλ’ ἐνεργείας».

 Ἡ Σαμαρεῖτις γυνή, ἡ ἀναδειχθεῖσα ἀπόστολος καί μάρτυς ἁγία τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ταύτης τῆς μετουσίας τῆς θεότητος, δηλαδή τῆς θείας ἐνεργείας, ἐγένετο κοινωνός καί συμμέτοχος, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός: «Πίστει ἐλθοῦσα ἐν τῷ φρέατι, ἡ Σαμαρεῖτις ἐθεάσατο τό τῆς σοφίας ὕδωρ, Σέ (Χριστέ), ᾧ ποτισθεῖσα δαψιλῶς βασιλείαν τήν ἄνωθεν ἐκληρώσατο, αἰωνίως ἡ ἀοίδιμος».

 Περί αὐτῆς τῆς τροφῆς καί τῆς πόσεως τῆς αἰωνίου τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας συνδιελέγετο ὁ Χριστός μετά τῆς Σαμαρείτιδος ἐπί τῷ Φρέατι τοῦ Ἰακώβ, ἐπί τοῦ ὁποίου καί ἡμεῖς σήμερον ἠξιώθημεν τῆς τοιαύτης τοῦ Θεοῦ δωρεᾶς διά τῆς ἐπιτελέσεως τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας.

 Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Σαμαρεῖτις γυνή, ἡ ὀνομασθεῖσα Φωτεινή, ἐγένετο φῶς Χριστοῦ διά τοῦ κηρύγματος καί τοῦ μαρτυρίου αὐτῆς. Τό ἱερόν αὐτῆς μαρτύριον ὑπέρ τοῦ φωτός καί τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ ἐζήλωσαν πολλοί γενόμενοι οὕτω μιμηταί αὐτῆς· καί σύγχρονος ἡμῶν τυγχάνει καί ὁ Ἱερομάρτυς Φιλούμενος ὁ Ἁγιοταφίτης, ὁ ὁποῖος μετά τῆς ἁγίας Φωτεινῆς ἐκήρυττε τούς σωτηρίους λόγους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγων: «…Περιπατεῖτε ἕως τό φῶς ἔχητε, ἵνα μή σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ καί ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδε πού ὑπάγει. Ἕως τό φῶς ἔχετε, πιστεύτετε εἰς τό φῶς, ἵνα υἱοί φωτός γένησθε», (Ἰωάν. 12, 35-36).

 Δεηθῶμεν, ἀδελφοί μου, τοῦ Θεοῦ Πατρός τῶν φώτων, ἵνα διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεομήτορος ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἱκεσιῶν τῆς Ἁγίας μεγαλομάρτυρος Φωτεινῆς καί τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Φιλουμένου γενώμεθα υἱοί φωτός καί ἀληθείας τοῦ Ἀναστάντος Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

 Χριστός Ἀνέστη.

 καί οὕτως ἀραβιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2014/05/18/5353

 Μετά τήν θείαν λειτουργίαν ἠκολούθησε σύντομος δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον μετά τοῦτο δέ πλουσία τράπεζα, τήν ὁποίαν παρέθεσεν ὁ καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱουστῖνος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/sI1pLsmpDB4

httpv://youtu.be/qI9f4NdKpDM

httpv://youtu.be/oaKuHyBhU9k