Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΝ.
Τήν Παρασκευήν, 15ην /28ην Αὐγούστου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρός τήν τυπικήν αὐτοῦ διάταξιν καί τό προσκυνηματικόν καθεστώς ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς Γεθσημανῆν εἰς τόν ἀρχαῖον Ναόν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί εἰς τό Θεομητορικόν Μνῆμα.
Τῆς πανηγυρικῆς λειτουργίας ταύτης προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Βόστρων κ. Τιμοθέου, Ζαμπίας κ. Ἰωακείμ, παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Λύδδης κ. Δημητρίου καί Ἀνθηδῶνος κ. Νεκταρίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί κληρικῶν παρεπιδημούντων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῶν Ἱεροδιακόνων, Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου, διακόνων π. Μάρκου, π. Διονυσίου καί π. Ἀναστασίου, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί καί τοῦ κ. Τζώρτζ Κάμαρ ἀραβιστί μετά τῶν ψαλτῶν τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, καί μετεχόντων ἐν εὐσεβείᾳ πολλῇ προσκυνητῶν ἐντοπίων Ἀραβοφώνων ἐξ Ἰσραήλ καί Παλαιστινιακοῦ Κράτους καί προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Οὐκρανίας, Ρουμανίας καί Κύπρου, ἀναπτόντων κηρία εἰς τάς βαθμίδας τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὡς τάματα εὐχαριστήρια διά ληφθεῖσαν βοήθειαν ἐκ τῆς Παρθένου ἤ ὡς ἱκετήρια διά λῆψιν βοήθειας ἐξ αὐτῆς.
Πολλοί τῶν πιστῶν τούτων ἰδίᾳ μετά τήν νηστείαν τοῦ Δεκαπενταυγούστου προσῆλθον τήν Κοινωνίαν πρός ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, ἁγιασμόν καί σωτηρίαν.
Πρό τῆς Ἀπολύσεως, ὁριζομένης ὑπό τοῦ Προσκυνηματικοῦ Καθεστῶτος τήν 10.30 π.μ., ἡ Α.Θ.Μ. ὡμίλησεν εἰς τούς πιστούς διά τῆς κάτωθι ὁμιλίας Αὐτοῦ, ἐχούσης ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:
«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί Παρθένε Ἄχραντε. Παρθενεύει γάρ τόκος καί ζωήν προμνηστεύεται θάνατος, ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα, σῴζεις ἀεί, Θεοτόκε τήν κληρονομίαν σου».
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί.
Ὡς ἄλλοι Ἀπόστολοι προσήλθομεν σήμερον ἐν τῷ τάφῳ τῆς Θεομήτορος καί ἀειπαρθένου Μαρίας ἐκ περάτων τῆς γῆς, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν μνήμην τῆς σεβασμίας Μεταστάσεως αὐτῆς, δηλονότι τοῦ φυσικοῦ θανάτου καί τήν ἀνάστασιν αὐτῆς.
Ἡ ὑπερευλογημένη Θεοτόκος Μαρία γενομένη Μητέρα τῆς τῶν ἁπάντων ζωῆς, δηλαδή τοῦ Θεοῦ Λόγου καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἀνεδείχθη ἡ ἁγία Πάντων τῶν ἁγίων, διά τοῦτο οὔτε ὁ τάφος οὔτε ἡ νέκρωσις ἐκράτησεν αὐτήν, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός: «τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον καί προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα τάφος καί νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γάρ ζωῆς Μητέρα πρός τήν ζωήν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».
Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος παρέμεινεν εἰς τό ἱερόν τοῦτο μνῆμα, ὅπου τήν εἶχαν ἐνταφιάσει τρεῖς ἡμέρας. Καί ὅπως ἀκριβῶς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί Υἱός τῆς Παρθένου Μαρίας ἀνεστήθη τριήμερος ἐκ τοῦ Τάφου, οὕτω καί ἡ Παναγία ἀνέστη ἤ μᾶλλον μετέστη μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες εἰς τούς οὐρανούς. Κατά δέ τήν τριήμερον αὐτῆς παραμονήν εἰς τόν τάφον, οὐδεμίαν ὑπέστη φθοράν τό ἄχραντον αὐτῆς Σῶμα. «Ἔδει τῆς ἐν τῷ τίκτειν, λέγει ὁ ἱερός Δαμασκηνός, φυλαξάσης τήν παρθενίαν ἀλώβητον, ἀδιάφθορον τηρηθῆναι τό σῶμα καί μετά θάνατον».
Ὄντως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, «ἐνικήθησαν οἱ ὅροι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἐν τῷ προσώπῳ τῆς Παναχράντου Παρθένου Μαρίας, ὡς ψάλλει καί ὁ ὑμνῳδός καί ὡς ἐγκωμιάζει πάλιν ὁ ἱερός Δαμασκηνός λέγων: «Ἀλλά καί φυσικῶς ἡ πανίερος καί μακαρία σου ψυχή τοῦ πανολβίου καί ἀκηράτου σου χωρίζεται σώματος καί τό σῶμα τῇ νομίμῳ ταφῇ παραδίδοται, ὅμως οὐκ ἐναπομένει ἐν τῷ θανάτῳ οὐδ᾽ ὑπό τῆς φθορᾶς διαλύεται. Ἧς γάρ τικτούσης ἀλώβητος ἡ παρθενία μεμένηκε, ταύτης μεθισταμένης ἀδιάλυτον τό σῶμα πεφύλακται».
Κατά δέ τόν ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν, ἡ Δέσποινα ἡμῶν Θεοτόκος καί Παρθένος Μαρία εἶναι τό μεθόριον κτιστῆς καί ἀκτίστου φύσεως. Καί τοῦτο διότι κανείς δέν θά ἠδύνατο νά ἔλθῃ πρός τόν Θεόν παρά μόνον δι᾽ αὐτῆς καί διά τοῦ μεσίτου, πού γεννήθηκε ἀπό αὐτήν, δηλαδή τοῦ Χριστοῦ.
«Οὐκοῦν αὕτη, ( ἡ Θεοτόκος Μαρία ) μόνη μεθόριόν ἐστι κτιστῆς καί ἀκτίστου φύσεως καί οὐδείς ἄν ἔλθοι πρός Θεόν, εἰ μή δι᾽ αὐτῆς τε καί τοῦ ἐκ αὐτῆς τεχθέντος μεσίτου καί οὐδέν ἄν ἐκ τοῦ Θεοῦ τῶν δωρημάτων, εἰ μή διά ταύτης γένοιτο καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις».
Ἰδού λοιπόν μέ τήν ἔνδοξον Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου καί ἀπειρογάμου Παρθένου Μαρίας, οἱ οὐρανοί ἐπαγάλλονται καί ἡ γῆ πᾶσα εὐφραίνεται. Χάρις εἰς τήν Παναγίαν καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ Λόγου «τό γένος ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων ἐρρύσθη ἐκ τῆς προγονικῆς ἀποφάσεως». Τουτέστιν ἀπηλλάγη καί ἐλευθερώθηκε ἀπό τήν τῶν προγόνων ἡμῶν ἀρχαίαν κατάραν.
Δεῦτε ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἄσωμεν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ἡ γάρ ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, δι᾽ ἧς ἡμεῖς ἐθεώθημεν, ἐν ταῖς χερσί τοῦ ἑαυτῆς Υἱοῦ καί Δεσπότου ἐνδόξως καί ὑπέρ λόγον μετατίθεται, ἥν ὡς μητέρα Θεοῦ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν κάι λέγομεν: σῶσον ἡμᾶς τούς ὁμολογοῦντας σε Θεοτόκον, ἀπό πάσης περιστάσεως καί λύτρωσαι κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν καί δώρησαι τῇ οἰκουμένῃ καί ἰδιαιτέρως τῇ περιοχῇ ἡμῶν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος». Ἀμήν.
Ἅμα τῇ Ἀπολύσει ἠκολούθησεν εἰς τό ἡγουμενεῖον δεξίωσις ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου δι’ ἀναψυκτικῶν καί ὀπωρῶν ὡς ἀναψυχή μετά τήν ἀκολουθίαν καί δή ὑπό τόν καύσωνα τοῦ Δεκαπενταυγούστου.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/GAXHwf7U9kg
httpv://youtu.be/avHjGL-Nbxs