1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Τρίτην, 15ην /28ην Αὐγούστου 2012, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρός τήν Τυπικήν καί Προσκυνηματικήν αὐτοῦ Διάταξιν ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τό ἐν Γεθσημανῇ Θεομητορικόν Μνῆμα αὐτῆς.

Ἀφ’ ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη Μέγας Ἑσπερινός, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους.

Τήν πρωΐαν, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἐτελέσθη Πατριαρχική θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου καί τοῦ  Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί Παρεπιδημοῦντων Ἱερέων καί Ἱεροδιακόνων, ψάλλοντος εἰς ὗφος βυζαντινόν τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί παρακολουθούντων ἐν βαθείᾳ κατανύξει πλήθους λαοῦ, προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Οὐκρανίας, Κύπρου καί Ἀραβοφώνων ἐντοπίων μελῶν τοῦ ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου, χάριν τῶν ὁποίων ἡ ἀκολουθία ἐτελέσθη οὐχί μόνον εἰς τήν Ἑλληνικήν ἀλλά καί εἰς τήν Ἀραβικήν καί τῇ παρουσίᾳ τοῦ  Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου. Τήν θ. Λειτουργίαν παρηκολούθησεν καί ὁ Γενικός Διευθυντής τῶν Ἱστοχώρων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων Δρ Χρίστος Νικολάου.

Ὁ πιστός λαός ἐξεδήλωσε τήν εὐλάβειαν αὐτοῦ πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, πληρῶν τάς βαθμίδας τοῦ Ναοῦ διά κηρῶν καί προσκυνῶν τήν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί τῆς Παναγίας Πλατυτέρας Ἱεροσολυμιτίσσης οὐχί δέ καί τό Θεομητορικόν Μνῆμα, καθ’ ὅτι ἐντός αὐτοῦ κατά τήν Ὥραν ταύτην ἐτελεῖτο ἡ Θεία Λειτουργία.

Εἰς τό Κοινωνικόν ἡ Α.Θ.Μ. ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον περί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Διά τοῦτο δώσει Κύριος αὐτός σημεῖον∙ ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, λέγει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐπικαλούμενος τόν Προφήτην Ἠσαΐαν: (7, 14), κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ( 2,23). [Ἰδού ἡ παρθένος, πού δέν ἐγνώρισεν ἄνδρα θά συλλάβῃ καί θά γεννήσῃ υἱόν καί ὅσοι θα πιστεύουν εἰς αὐτόν, θα τόν ὀνομάσουν Ἐμμανουήλ, ὄνομα Ἑβραϊκόν, πού μεταφράζεται «ὁ Θεός εἶναι μαζί μας».

Ἡ ὑπό τοῦ προφήτου Ἠσαΐου μνημονευομένη παρθένος, δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν Ὑπεραγίαν Δέσποιναν ἡμῶν Θεοτόκον καί ἀειπάρθενον Μαρίαν, ἧς τήν Κοίμησιν ἑορτάζομεν.

Ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία τιμᾷ ὑπερβαλλόντως τό πρόσωπον τῆς Παναγίας. Καί τοῦτο, διότι ἡ Παρθένος Μαρία μέ τήν καθαρότητά της καί τήν ταπείνωσίν της ἐγένετο ἡ αἰτία τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ καί ἑπομένως αἰτία τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. «Ὅθεν δικαίως καί ἀληθῶς Θεοτόκον τήν Ἁγίαν Μαρίαν ὀνομάζομεν, τοῦτο γάρ τό ὄνομα ἅπαν τό μυστήριον τῆς οἰκονομίας συνίστησι», λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου Μαρίας ἐπιβεβαιώνει με τόν πλέον κατηγορηματικόν τρόπον ὅτι ἡ Παναγία Μαρία ἦτο ἀφ’ ἑνός ἄνθρωπος καθ’ ἡμᾶς καί ἀφ’ ἑτέρου συνέλαβε τόν υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Χριστόν διά Πνεύματος Ἁγίου, τόν ἐκυοφόρησεν ἐν τῇ μήτρᾳ αὐτῆς, τόν ἐγέννησε, τόν ἐθήλασε καί τόν ἐπόνεσε κατά τήν Σταύρωσιν, Αὐτοῦ ἀλλά καί τόν ἐμεγάλυνε κατά τήν Ἀνάστασίν Του. Ἐπί πλέον δέ Τόν ἐδόξασε, ὅταν κατά τήν Κοίμησίν της Αὐτός Οὗτος ὁ Κύριος καί Θεός της παρέλαβε τό πνεῦμα της, δηλονότι τήν παναγίαν αὐτῆς ψυχήν σωματικῶς.

Ἐάν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά τῆς τριημέρου Αὐτοῦ ταφῆς καί τῆς Ἀναστάσεως κατήργησεν τόν θάνατον, ἡ Παναγία, διά τοῦ φυσικοῦ αὐτῆς θανάτου καί τῆς σωματικῆς αὐτῆς μεταστάσεως εἰς τούς οὐρανούς, ἐπεσφράγισεν τήν ἱστορικήν ἀλήθειαν τῆς Ἐκκλησίας, ἥν ὁ Χριστός ἠγάπησεν καί Ἑαυτόν παρέδωκεν ὑπέρ αὐτῆς, κατά τόν θεῖον Παῦλον, (Ἐφ. 5,25), καί ἑπομένως ὑπέρ πάντων τῶν ὄντων μελῶν τοῦ σώματος αὐτῆς, δηλονότι τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, Αὐτοῦ ὄντος κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, (Κολ. 1,18).

Μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ αὐτῆς εἴπωμεν: «Ἐν τῇ Γεννήσει σου, σύλληψις ἄσπορος, ἐν τῇ Κοιμήσει σου, νέκρωσις ἄφθορος, θαῦμα ἐν θαύματι διπλοῦν συνέδραμε Θεοτόκε, πῶς γάρ ἡ ἀπείρανδρος, βρεφοτρόφος ἁγνεύουσα; πῶς δέ ἡ Μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα; Διό σύν τῷ Ἀγγέλῳ βοῶμεν σοι. Χαῖρε ἡ κεχαριτωμένη». Ἔτη πολλά” .

Ἠκολούθησαν ἡ Θεία Κοινωνία καί ἡ ἀπόλυσις τῆς θείας Λειτουργίας περί τήν 10.00 π.μ. ὥραν, συμφώνως πρός τό Προσκυνηματικόν Καθεστώς.

Τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων «Ἐν τῷ Γεννήσει», ἡ Πατριαρχική Συνοδεία καί οἱ προσκυνηταί ἀνῆλθον εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἔνθα ὁ καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος προσέφερε γλυκίσματα, ὀπώρας και ἀναψυκτικά.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/IZZC9Nr7RkU

ngg_shortcode_0_placeholder