1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 11ην /24ην  Ἰουνίου 2013, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρός τήν τυπικήν αὐτοῦ διάταξιν καί τό προσκυνηματικόν καθεστώς τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς, ἰδιαιτέρως τιμητικῶς πρός τό Ἅγιον Πνεῦμα,  τό ἀποσταλέν παρά τοῦ Πατρός, δι’ Υἱοῦ εἰς τούς ἁγίους μαθητάς καί ἀποστόλους.

Α’. Εἰς τήν Ἁγίαν Σιών.

Ἡ ἑορτή αὕτη, ἀφιερωμένη κατ’ ἐξοχήν εἰς τό Πανάγιον Πνεῦμα, ἑωρτάσθη ἐπί τῆς Ἁγίας Σιών, ἐπί τῆς ὁποίας καί ἔλαβε χώραν τό γεγονός τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἐν ἀρχῇ, ἀφ’ ἑσπέρας ἐτελέσθη ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου εἰς τό ἐν τῷ κοιμητηρίῳ τῆς Ἁγίας Σιών παρεκκλήσιον καί ἀνεγνώσθησαν αἱ εὐχαί τῆς Γονυκλισίας.

Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καί ἡ θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος καί πάλιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, εἰς τόν ἐν τῇ Ἁγία Σιών Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐντός τοῦ κτιρίου, εἰς τό ὁποῖον στεγάζεται ἡ Πατριαρχική Ἱερατική Σχολή.

Ἐντεῦθεν μετά τήν Ἀπόλυσιν τῆς Θείας Λειτουργίας ἐξεκίνησεν ἡ λιτανεία μέ ἀνάγνωσιν τῆς πρώτης εὐχῆς εἰς τόν Ναόν, τῆς δευτέρας εἰς τό παρεκκλήσιον-κατακόμβην, τό ὁποῖον πρό δεκαπενθημέρου ἀπεπειράθησαν νά καταλάβουν θρησκευόμενοι νέοι Ἰουδαῖοι, μέ δέησιν εἰς τόν Τάφον τοῦ Δαυΐδ καί ἀνάγνωσιν τῆς τρίτης εὐχῆς εἰς τό Ὑπερῶον, ἔνθα καί ἡ Ἐπιφοίτησις τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἔλαβε χώραν.

Ἀπό τοῦ Ὑπερῴου ἡ λιτανεία ἐπέστρεψεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν, διερχομένη πρό τοῦ Κοιμητηρίου καί ἀναπέμπουσα δέησιν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν κεκοιμημένων.

Εἰς τήν αἴθουσαν τῆς Σχολῆς ὁ Σχολάρχης ὁσιολογιώτατος Μοναχός π. Φώτιος ἐδεξιώθη τήν Ἀρχιερατικήν Συνοδείαν καί πᾶν τό ἐκκλησίασμα φιλοφρόνως.

Β’. Εἰς τήν Ρωσικήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Εἰς τήν Νέαν Πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἁγίας Τριάδος  τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς (Missia) ἐτελέσθη ἡ θ. Λειτουργία διά τήν ἑορτήν τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, ἡγουμένου ἐν Φχές καί Ἀντιπροέδρου τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς, τοῦ ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, ἐκπροσώπου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου καί ἄλλων ἱερομονάχων, πρεσβυτέρων καί διακόνων.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θ. Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τό ἐκκλησίασμα, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί :

«Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας. Ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλῖδος καί σῶσον ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν», ἀναφωνεῖ προσευχητικῶς ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Πανοσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα κ. Ἰσίδωρε, ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου ἐν Ἱεροσολύμοις,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί καί εὐσεβεῖς Χριστιανοί,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

“Πνεῦμα ὁ Θεός καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν”, (Ἰωάν. 4,24), διδάσκει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τό θεῖον δέ τοῦτο Πνεῦμα εἶναι ὁ οὐράνιος Βασιλεύς, ὁ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός. Εἶναι τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, τό συγκροτοῦν καί συνέχον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας, δηλονότι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο εἶναι τό Πνεῦμα, περί οὗ ἐλάλησεν ὁ προφήτης Ἰωήλ: «καί ἕσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπό τοῦ Πνεύματός μου ἐπί πᾶσαν σάρκα…», (Πράξ. 2,17).

Αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἐπί πάντας καί δή ἐπί τούς ἁγίους Ἀποστόλους γενομένην ἔκχυσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, ὅτε ἦσαν ” ἅπαντες ὁμοθυμαδόν ἐπί τό αὐτό”, (Πράξ, 2,1), εἰς τό Ὑπερῷον ( Πράξ. 1,13) ἑορτάζει πανηγυρικῶς καί ἡ ἁγία ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκκλησία σήμερον, ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός: «Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν καί τό μυστήριον ὅσον ὡς μέγα τε καί σεβάσμιον! Διό βοῶμέν σοι, Δημιουργέ τοῦ παντός, Κύριε δόξα Σοι».

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος παρουσιάζει τήν ὑπόθεσιν καί τό νόημα τῆς ἑορτῆς λέγων: «Ἴδωμεν τίς ἡ ὑπόθεσις τῆς παρούσης ἑορτῆς καί τίνος ἕνεκεν αὐτήν ἄγομεν. Ὅτι τό Πνεῦμα πρός ἡμᾶς ἦλθε καί γάρ ἡ φύσις ἡ ἡμετέρα πρό δέκα ἡμερῶν (διά τῆς Ἀναλήψεως) εἰς τόν θρόνον ἀνέβη τόν βασιλικόν καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον κατέβη σήμερον πρός τήν φύσιν τήν ἡμετέραν· ἀνήνεγκεν ὁ Κύριος τήν ἀπαρχήν τήν ἡμετέραν καί κατήνεγκε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Σήμερον δι’ Αὐτοῦ (τοῦ Ἁγίου Πνεύματος) τά μυρία ἡμῖν ἀπό τῶν οὐρανῶν ἀγαθά χορηγεῖ», (P.G. 50, 454, 456 κ’463).

Ὄντως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Θεός Πατήρ διά τοῦ Ἁγίου καί ζωοποιοῦ Αὐτοῦ Πνεύματος τοῦ ἐν τῷ Υἱῷ ἀναπαυομένου, χορηγεῖ ἡμῖν τά μυρία ἀγαθά. Καί τοῦτο διότι κατά τήν μεγάλην καί ἐπιφανῆ ἡμέραν ταύτην, ἐτελειώθη ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ὡς διακηρύττει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὅτι «εἰ μή Πνεῦμα παρῆν, οὐκ ἄν συνέστη ἡ Ἐκκλησία· εἰ δέ συνίσταται ἡ Ἐκκλησία, εὔδηλον ὅτι Πνεῦμα πάρεστιν», ( P.G. 50, 459). Τοῦτο δέ τό Πνεῦμα εἶναι τό Πνεῦμα τῆς ἐπαγγελίας (=ὑποσχέσεως) καί τῆς ἐλπίδος, ἡ συμπλήρωσις, δηλονότι ὁ Παράκλητος, περί οὗ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ: «Ἐγώ ἐρωτήσω τόν Πατέρα καί ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ’ ὑμῶν εἰς τόν αἰῶνα, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας», ( Ἰωάν, 14,16-17), «ἐκεῖνος μαρτυρήσει περί ἐμοῦ καί ὑμεῖς μαρτυρεῖτε ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς μετ’ ἐμοῦ ἐστε», ( Ἰωάν. 15, 26-27).

Αὕτη ἡ μαρτυρία τοῦ Παρακλήτου, δηλονότι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς καί ἡ μαρτυρία τῶν ἁγίων μαθητῶν καί Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τό ἐχέγγυον τοῦ σωτηριώδους θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ὁ Χριστός «αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου» κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον, (Ἐφεσ. 1,22-23).

Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό σῶμα, δηλαδή τό συμπλήρωμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς ἀνθρώπου. Συμπλήρωμα Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος ὡς Θεός γεμίζει τά πάντα εἰς ὅλας τάς ἀνάγκας των καί παρέχει εἰς κάθε δημιούργημα Του ὅ,τι τοῦ χρειάζεται. Τό μέγα τοῦτο μυστήριον τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, δηλονότι τῆς ἐκχύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν διαμεριζομένων, καταπεμφθέν ἐπί τούς ἁγίους μαθητάς καί ἀποστόλους διαδηλοῖ τήν ἄφατον συγκατάβασιν καί φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ πρός ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους. Καί διά μέν τῆς εἰς οὐρανούς ἀναβάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπετεύχθη ἡ «θεοποίησις τῆς τῶν ἀνθρώπων φύσεως», κατά τόν ὑμνῳδόν: «ὁ προαιώνιος Θεός και ἄναρχος ἥπερ ἀνείληφεν φύσιν ἀνθρώπειον θεοποιήσας μυστικῶς σήμερον ἀνελήφθη», (Ὄρθρος τῆς Ἀναλήψεως, ἦχος γ΄).

Διά δέ τῆς ἀποστολῆς τοῦ Παρακλήτου, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπληρώθη ἡ καταλλαγή τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον, ὡς λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Τῆς καταλλαγῆς τοῦ Θεοῦ δῶρόν ἐστί τὸ δοθῆναι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον», (Α’ ὁμιλία εἰς Πεντηκοστήν), ἡ δέ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καταλλαγῆς ἦν ἀπόδειξις.

Τό ἀνερμήνευτον καί ὄντως παράδοξον τοῦτο γεγονός τῆς Θείας Οἰκονομίας ἐπιβεβαιώνει καί ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διά στόματος τοῦ μελῳδοῦ αὐτῆς λέγουσα: «Ὅτε καταβάς τάς γλώσσας συνέχεεν, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος, ὅτε τοῦ πυρός τάς γλώσσας διένεμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε, καί συμφώνως δοξάζομεν τό Πανάγιον Πνεῦμα».

 Αὐτήν ἀκριβῶς τήν θείαν κλῆσιν, τήν εἰς τήν ἑνότητα μετά τοῦ Θεοῦ καί μετά πάντων ἡμῶν ἑορτάζομεν σήμερον τιμῶντες καί δοξολογοῦντες αὐτό τό Πανάγιον καί Ζωοποιόν καί Παντοδύναμον Πνεῦμα, τόν Ἕνα τῆς Τριάδος Θεόν, τό ὁμότιμον καί ὁμοούσιον καί ὁμόδοξον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ.

Μετά δέ τοῦ μελῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας εἴπωμεν: «Τῇ ἐπιφοιτήσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἐνδόξων Ἀποστόλων Σου, Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς», Ἀμήν».

καί μεταφράζοντος τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Θεοφάνους ρωσιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: en.jerusalem-patriarchate.info/ru/2013/06/24/8959/ .

Μετά τήν Θείαν Λειτουργίαν ὁ Προϊστάμενος τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς (MISSIA) παρέθεσε τράπεζαν εἰς τήν Πατριαρχικήν Συνοδείαν καί ἄλλους ἐκ τοῦ ρωσοφώνου, ἀραβοφώνου καί ἑλληνοφώνου ἐκκλησιάσματος.

Εἰς πρόποσιν ἐν τῇ τραπέζῃ ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη ὅπως τό Ἅγιον Πνεῦμα πληροῖ τόν νοῦν, τήν ψυχήν καί τήν καρδίαν ἑνός ἑκάστου καί ὁδηγῇ τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/W462C2sY5r4

ngg_shortcode_0_placeholder