Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ & ΤΟΥ ΕΝ ΟΥΡΑΝΩ ΦΑΝΕΝΤΟΣ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.
Τήν Τετάρτην, 7ην /20ήν Μαΐου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα, τῆς συμπληρώσεως δηλαδή τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἀπό τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ σταυροῦ ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Κυρίλλου τοῦ Κατηχητοῦ περί τό 351 μ.Χ.
Διά τάς δύο ἑορτάς ταύτας ἐτελέσθη ἡ ἀναστάσιμος θ. Λειτουργία εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἧς προεξῆρξεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ Ἱερομονάχων Ἁγιοταφιτῶν καί Ἱεροδιακόνων, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐσεβίου καί τινων ψαλτῶν ἐξ Ἑλλάδος καί παρακολουθούντων ἐν πίστει καί κατανύξει ἐντοπίων Ἱεροσολυμιτῶν καί προσκυνητῶν.
Διαρκούσης τῆς ἀκολουθίας κατῆλθε μεθ᾽ Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί προσεκύνησε κατά τήν τάξιν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν.
Μετά τό τέλος τῆς θ. Λειτουργίας εἰς τό Καθολικόν, ἤρξατο ἡ ἀπό τοῦ Γολγοθᾶ τῶν Ἀρχιερέων ἐνδεδυμένων μετ᾽ ὠμοφορίου ἡ λιτανεία πρός τόν Πανάγιον Τάφον μετά τριῶν περιφορῶν.
Ἅμα τῷ τέλει τῆς λιτανείας, ἀνεγνώσθη πρό τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Ἁγίου Τάφου ἡ ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων τοῦ Κατηχητοῦ, πρός τόν αὐτοκράτορα Κωνστάντιον, υἱόν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου περί τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ σταυροῦ ἀπο τοῦ Γολγοθᾶ ἕως τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν ὑπό τοῦ προεξάρχοντος Ἀρχιεπισκόπου ἑλληνιστί, καί ὑπό τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου ἀραβιστί.
Μετά τήν ἀπόλυσιν ἡ Ἀρχιερατική συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ἐδέχθη αὐτήν καί τούς προσκυνητάς ὁ Μακαριώτατος, καί ἔνθα ὁ προεξάρχων Ἀρχιερεύς τῆς πανηγύρεως Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον διά λόγων πανηγυρικῶν τῆς διπλῆς ταύτης ἑορτῆς, ἐχόντων ὡς ἕπεται:
«Μακαριώτατε, Πάτερ καί Δέσποτα,
Πρό τεσσαράκοντα ἡμερῶν, σύμπας ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός κόσμος, μέ προεξάρχουσαν τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων, τήν μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν, ἑώρτασε τήν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Τριήμερον ἐκ τοῦ Τάφου Ἀνάστασιν.
Ἀπόδοσιν τῆς μεγάλης ταύτης ἑορτῆς τῶν ἑορτῶν καί πανηγύρεως τῶν πανηγύρεων ἑωρτάσαμεν σήμερον μετά τεσσαράκοντα ἡμέρας, δι’ Ἂρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως.
Μεγάλη ἡ ἀπό Θεοῦ Χάρις καί ἡ τιμή δι’ ἐμέ τόν ἐν ταῖς ἀδελφοῖς μου ἐλαχιστότερον τῶν ἐλαχιστοτέρων, ὅπως καί τελέσω τήν ἀναίμακτον Ἱερουργίαν ἐν τῷ προειρηθέντι Ἱερῷ Ναῷ, ἀκόμη δι’ ἕναν ἐπιπρόσθετον λόγον, διότι σάν σήμερον, τήν 7ην μηνός Μαΐου τοῦ ἔτους 351 μ. Χ. συνέβη ἕν παράδοξον θέαμα. Περί ὥραν τρίτην τῆς ἡμέρας ἀνεφάνη εἰς τόν οὐρανόν ἐπί τῆς Βασιλείας Κωνσταντίου, υἱοῦ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καί Κυρίλλου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων, τό σημεῖον τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ὅλος ἐκ θείου φωτός, τόν ὁποῖον ἔβλεπε πᾶς ὁ λαός ἀπό τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, ἕως τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν. Τόσον δέ λαμπρός ἦτο ὥστε, ὡς ἀναφέρεται, μέ τάς μαρμαρυγάς καί τήν φωτοβολίαν αὐτοῦ ἐσκέπαζε τάς ἀκτίνας τοῦ ἡλίου. Πάσα ἡλικία νέων τε καί γερόντων, ὁμοῦ μετά τῶν νηπίων καί τῶν θηλαζόντων βρεφῶν, ἔτρεξαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί μέ ἄμετρον χαράν καί θερμήν κατάνυξιν ἀνέπεμψαν εἰς τόν Θεόν εὐχαριστίαν καί δόξαν διά τό παράδοξον τοῦτο θέμα.
Οὕτω καί ἡμεῖς, Μακαριώτατε, ἀκολουθοῦντες τήν Ἱεράν Παράδοσιν τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, μετά τό πέρας τῆς θείας Ἱερουργίας καί τῆς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου Ἱερᾶς Λιτανείας, ἀνεγνώσαμεν τήν ἀπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Κυρίλλου σταλεῖσαν ἐπιστολήν πρός τόν Βασιλέα Κωνστάντιον.
Ἐδεήθημεν τοῦ Κυρίου, ὅπως ὁ ἡλιόμορφος Σταυρός τοῦ Κυρίου, ἐνισχύῃ καί διατηρῇ ἐν ὑγιείᾳ κατ’ ἄμφω τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα, τήν Ἁγιοταφιτικήν ἡμῶν Ἀδελφότητα, τό εὐσεβές ἡμῶν ποίμνιον καί ἅπαντας τούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς. Δεχθῆτε, παρακαλῶ, Μακαριώτατε, καί τάς ταπεινάς ἡμῶν εὐχάς, ὅπως ὁ Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας, βασιλέων τό κραταίωμα καί τῶν ἀγγέλων ἡ δόξα εἴη ὁ φύλαξ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς Σας.
Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα».
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.