1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Εἷς τῶν ἐντός τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ἱερῶν ναῶν μετά τόν Πατριαρχικόν καί Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἶναι τῆς Ἁγίας πρωτομάρτυρος καί ἰσαποστόλου Θέκλης.

Ἡ Ἁγία Θέκλα, ὡς γνωστόν, κατήγετο ἐξ Ἰκονίου τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί δεκαοκταετής οὖσα εἱλκύσθη εἰς τόν χριστιανισμόν ἀπό τόν Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν Παῦλον, τόν ὁποῖον ἠκολούθησεν εἰς τήν Ἀντιόχειαν τῆς Πισιδίας, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τόν μνηστῆρα αὐτῆς, Θάμυριν. Ἐκήρυξε τόν Χριστόν, ἐτέλεσε σημεῖα καί θαύματα, ὑπεστη πολλά βασανιστήρια καί διασωθεῖσα θαυματουργικῶς κατέληξεν εἰς Μύρα τῆς Λυκίας καί ἐκεῖθεν εἰς Σελεύκειαν, ἔνθα ἐτελεύτησε ἐνενηκοντούτις οὖσα. Διά τοῦτο καί χαρακτηρίζεται ὡς ἡ πρωτομάρτυς ἐκ γυναικῶν καί ἰσαπόστολος.

Αἱ  μαρτυρίαι περί τοῦ ναοῦ τούτου ἀνάγονται εἰς τούς μέσους μ.Χ. αἰῶνας. Μεταξύ τῶν λίαν ἐνδιαφερόντων ἱστορικῶν καί ἄλλων στοιχείων τοῦ παρεκκλησίου τούτου ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ἐξ ἐπόψεως ἁγιογραφίας καί ἱστορίας τῆς τέχνης παρουσιάζει ἡ συλλογή βυζαντινῶν εἰκόνων, συγκεντρωθεισῶν εἰς αὐτό ἐκ διαφόρων ναῶν καί μονῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου ὑπό τοῦ ἀειμνήστου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Τιμοθέου.

Δεξιά τῷ εἰσερχομένῳ εἰς τό παρεκκλήσιον ὑπάρχουν ἐγκεκολλημένοι ἐπί τοῦ τοίχου τρεῖς λίθοι: εἷς ἐκ τοῦ ὄρους Σινᾶ, εἷς ἐκ τοῦ ὄρους τῆς Ἀναλήψεως καί εἷς ἐκ τοῦ Πραιτωρίου.

Τό παρεκκλήσιον, παραμένον κλειστόν μέ τήν κανδήλαν ἀναπτομένην καθ’ ἑκάστην ὑπό τοῦ κανδηλανάπτου τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, λειτουργεῖται τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τῆς Ἁγίας Πρωτομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Θέκλης, τήν ἑπομένην αὐτῆς εἰς μνήμην τῶν μακαρίων καί ἀειμνήστων κτιτόρων καί ὁσάκις ἐργασίαι ἀνακαινίσεως δέν ἐπιτρέπουν τήν ἀκολουθίαν εἰς τόν ὡς ἄνω εἰρημένον ἱερόν ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

Ἡ τάξις αὕτη ἐτηρήθη καί ἐφέτος διά τούς Ἁγιοταφίτας Πατέρας. Τήν παραμονήν τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Θέκλης ἐγένετο πανηγυρικός Ἑσπερινός μετ’ ἀρτοκλασίας, συμμετεχόντων ἐνδεδυμένων διά τήν εἴσοδον καί τήν ἀρτοκλασίαν πολλῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιμανδριτῶν Πατέρων, προεξάρχοντος κατά τήν μοναστηριακήν Ἁγιοταφιτικήν τάξιν τοῦ ἐφημερίου τῆς ἑβδομάδος Ἀρχιμανδρίτου π. Νικοδήμου, τελέσαντος καί τήν θ. Λειτουργίαν ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, καί ἐν κατανύξει παρακολουθούντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί ἱερέων, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί ἁπλοῦ λαοῦ.

Μετά τό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ, οἱ Πατέρες ἐκάθισαν κατά τήν τάξιν εἰς τήν ἔξω τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου καί Ἑλένης αὐλήν, εἰς χῶρον ηὐπρεπισμένον καί ἔλαβον τά κόλλυβα καί οἶνον μετά παξιμαδίου.

Αἰσθητή ἦτο ἡ κατά τό ἔτος τοῦτο ἀπουσία ἐκ τῆς ἑορτῆς τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου, ἀναλαβόντος ὑπερπόντιον ταξίδιον πρός Οὐάσινγκτον τῶν Η.Π.Α., ἵνα δώσῃ διάλεξιν ὡς προσκεκλημένος τοῦ Georgetown Univercity.

Ἡ Ἀδελφότης προσηυχήθη ὑπέρ ὑγιείας Αὐτοῦ καί ταχείας καί ἀσφαλοῦς ἐπιστροφῆς εἰς τήν ἕδραν Αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ.

Μετά τό τέλος τῆς θ. Λειτουργίας  οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες συνήχθησαν εἰς τό Ἐπιτροπικόν διά τό κόλλυβον καί τό ἀφέψημα.

Πάντες ἐδόξασαν τόν Θεόν διά τήν πνευματικήν πανδαισίαν, τήν ὁποίαν ἐχάρισεν εἰς αὐτούς ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Ἁγίας Θέκλης πρός δύναμιν, ζωήν καί σωτηρίαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder