Η ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.
Τήν Τετάρτην, 15ην / 28ην Ὀκτωβρίου 2015, ἐτελέσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Δοξολογία ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς Ἐθνικῆς ἑορτῆς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940.
Ἡ Δοξολογία αὕτη προσηνέχθη πρός τόν Θεόν ὡς εὐχαριστία πρός Αὐτόν διά τήν ἀπελευθέρωσιν τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐκ τῆς Γερμανικῆς κατοχῆς τοῦ 1940-1944 καί ὡς δέησις πρός Αὐτόν διά τήν ἀνάπαυσιν τῶν ἡρώων τοῦ ἀδυσωπήτου καί ἀνίσου ἐκείνου ἀγῶνος ἐναντίου τοῦ τυράννου τῶν ἀντισταθέντων ἀγωνισθένων καί ἐνδόξως πεσόντων.
Τῆς Δοξολογίας ταύτης προέστη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αὐτῷ ἐνδεδυμένων δι᾽ ὠμοφορίου καί ἐπιτραχηλίου τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου καί τῶν Ἱερομονάχων Ἁγιοταφιτῶν ἐνδεδυμένων δι᾽ ἐπιτραχηλίου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, προσευχομένων μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας Ἱεροσολύμων καί μελῶν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου.
Ἀπολυθείσης τῆς Δοξολογίας, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:
Ἐξοχώτατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος
Σεβαστοί ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί.
Ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία ὁλοθύμως συμμετέχουσα μετά τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος εἰς τόν ἑορτασμόν τῆς σημερινῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς ἐποποιῒας τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ὀφειλετικῶς ἀνέπεμψεν, ἀφ’ ἑνός μέν εὐχαριστήριον Δοξολογίαν τῷ ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως, ἐπί τῇ θραύσει τῶν εἰσβολέων καί τῇ συντριβῇ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεων τοῦ ἀπανθρώπου Ναζισμοῦ καί Φασισμοῦ.
Ἀφ’ ἑτέρου δέ ἐτέλεσε ἐπιμνημόσυνον δέησιν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἠρωϊκῶς καί ἐνδόξως πεσόντων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν ὑπέρ προασπίσεως τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς Ἑλληνικῆς πατρίδος καί τοῦ ἱεροῦ ἀγαθοῦ τῆς ἐλευθερίας.
Ὁ ὑπέρ τῆς προασπίσεως τῶν ἐθνικῶν συνόρων ἀγών, ὑπῆρξεν πανθομολογουμένως θαῦμα μέγα τοῦ ψυχικοῦ σθένους, τῆς φιλοπατρίας ἀλλά καί τῆς ἀσαλεύτου πίστεως εἰς Χριστόν Ἐσταυρωμένον καί Ἀναστάντα, τοῦ εὐσεβοῦς γένους τῶν Ἑλλήνων. «Αὐτοί, δηλονότι οἱ ὑπεναντίοι συνεποδίσθησαν καί ἔπεσον, ἡμεῖς δέ ἀνέστημεν καί ἀνωρθώθημεν» κατά τόν ψαλμῳδόν (Ψαλμ. 19,9). Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ὁ ἱερός κλῆρος ὄχι μόνον συμμετέσχεν ἐνεργῶς εἰς τόν ἱερόν τοῦτον ἀγῶνα κατά τῶν δυνάμεων τοῦ ἄξονος ἀλλά ἀνέδειξεν πλειάδα ἐθνομαρτύρων ἐκ τῶν Ἱεραρχῶν καί τῶν ἁπλῶν αὐτοῦ ἱερέων καί μοναχῶν, οἵτινες οὐκ ἐπῃσχύνθησαν τό μαρτύριον τῆς δικαιοσύνης τοῦ Κυρίου (2 Τιμ. 1,8).
Ἡ σημερινή ἐπέτειος τοῦ «Ὄχι» τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 δέν πρέπει νά θεωρῆται ἁπλῶς γεγονός ἐθνικῆς ἱστορικῆς μνήμης ἀλλά μάλλον σάλπισμα ἐγρηγόρσεως ἐν ὄψει τῶν συνεχιζομένων ἐγκλημάτων αἵματος καί ποικίλων ἐκβιασμῶν ἀπεχθῶν κατά τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ἀνεξαρτήτως ἐθνικότητος ἤ θρησκεύματος.
Ἔστω ἡ μνήμη τῶν ἠρωϊκῶς πεσόντων μαρτύρων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν σημεῖον ἀναφορᾶς καί παράδειγμα πρός μίμησιν τῶν τιμώντων αὐτούς.
Ὑψώσωμεν τό ποτήριον ἡμῶν καί βοήσωμεν
Ζήτω ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940!
Ζήτω ἡ Ἑλλάς!
Ζήτω τό εὐσεβές γένος τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων σύν τῇ Ἁγιοταφιτικῇ ἡμῶν Ἀδελφότητι!
Χρόνια Πολλά.
Ὁ δέ ἐκλαμπρότατος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς, Σεβαστοί Πατέρες, κυρίες και κύριοι
Την αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940, η Πατρίδα μας κλήθηκε να δώσει μία ιστορική απάντηση στην λαίλαπα των δυνάμεων του Φασισμού και του Ναζισμού που σάρωναν την Ευρώπη. Κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον πανίσχυρο άξονα που οδηγούσε στην τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και βύθιζε τους λαούς της ηπείρου μας στο σκότος της τυραννίας. Κλήθηκε να υπερασπισθεί, στο λίκνο τους, τις θεμελιώδεις ιδέες της Ευρωπαϊκής ιστορίας και πολιτισμού, την ελευθερία και τη δημοκρατία, που παραβιάζονταν και καταλύονταν από την βαρβαρότητα, τον αυταρχισμό και τη μισαλλοδοξία. Κλήθηκε να αντισταθεί στον επιβουλέα της εθνικής της ανεξαρτησίας και της εδαφικής της ακεραιότητας.
Η Ελλάδα, για μία ακόμη φορά στην μακρά ιστορική της διαδρομή ανά τους αιώνες, απέδειξε ότι διέθετε τις δυνάμεις για να αρθεί στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων και να επιτελέσει στο ακέραιο το καθήκον της. Απέρριψε το ιταμό τελεσίγραφο που απαιτούσε την παραχώρηση της εθνικής της κυριαρχίας. Απάντησε με ένα βροντερό και υπερήφανο «όχι» που αποκαθιστούσε την ιστορική συνέχεια με το εξ ίσου ηρωικό «μολών λαβέ» άλλων εποχών.
Ημέρα τιμής και μνήμης για το Έθνος μας η σημερινή, καταγεγραμμένη ανεξίτηλα στη συλλογική μας συνείδηση ως θεμέλιο της εθνικής μας ταυτότητας. Ο απανταχού Ελληνισμός, σύσσωμος και με αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, εορτάζει την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, ως μίας εκ των πλέον ενδόξων σελίδων της σύγχρονης ιστορίας του. Εορτάζει την μεγαλειώδη και ομόθυμη απόφαση του να ορθώσει το ηθικό του, πρωτίστως, ανάστημα και να δώσει με αυταπάρνηση τον υπέρ βωμών και εστιών αγώνα για την προάσπιση των υψηλών ιδανικών των εθνικών δικαίων και της ελευθερίας.
Οδηγούμενοι από τα διδάγματα της ιστορίας τους, εμφορούμενοι από ύψιστα πατριωτικά αισθήματα και τιμώντας τις ιερές και απαράγραπτες παρακαταθήκες των προγόνων τους, οι Έλληνες του ’40, με ηρωισμό, απαράμιλλο σθένος και αυτοθυσία, αποδύθηκαν σε μία πάνδημη προσπάθεια και κατόρθωσαν να απωθήσουν τον πανίσχυρο εισβολέα πέραν των Ελληνοαλβανικών συνόρων, προκαλώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό και τη διεθνή αναγνώριση. Παράλληλα, το έπος της Πίνδου είχε καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη και την τελική νικηφόρα έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία σήμανε την κατίσχυση της ελευθερίας έναντι του αποτρόπαιου και ακραίου ολοκληρωτισμού.
Το πνεύμα του 1940 διατηρήθηκε άσβεστο και στα μετέπειτα χρόνια της κατοχής και της αντίστασης κατά του Ναζισμού, στην οποία συμμετείχε ενεργά ο Ελληνισμός όχι, μόνον, του μητροπολιτικού μας κέντρου αλλά και της διασποράς. Ιδιαίτερη και σημαντική ήταν εδώ η συμβολή της Ομογένειας της Μέσης Ανατολής και, ειδικότερα, της κοινότητας των Ιεροσολύμων.
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί ιερά παρακαταθήκη του Γένους και το μήνυμα της παραμένει πάντα αναλλοίωτο και επίκαιρο. Με εθνική ενότητα και ομοψυχία, εθνική αξιοπρέπεια, σεβασμό στις διαχρονικές αξίες και τα ιδανικά του Έθνους καθώς και πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις και τις αρετές του Ελληνισμού θα πρέπει και σήμερα να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της εποχής. Την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα, τα ανοικτά εθνικά μας θέματα καθώς και την αστάθεια που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή μας.
Στην προσπάθεια μας αυτή απαιτείται συμπόρευση όλων των δυνάμεων του Έθνους, μεταξύ των οποίων περίοπτη θέση κατέχει το παλαίφατο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ως άσβεστος φάρος της Ορθοδοξίας αλλά και των οικουμενικών αξιών του Ελληνισμού. Η ακλόνητη πίστη, το έργο και η αφοσίωση της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας στην αποστολή της αποτελούν για όλους μας ανεκτίμητο εθνικό κεφάλαιο. Παράλληλα, βεβαίως, είμαστε υπερήφανοι για τη γενικότερη αναγνώριση του ρόλου που διαδραματίζει η Μητέρα των Εκκλησιών ως παράγοντας σταθερότητας και καταλαγής στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής και των Αγίων Τόπων.
Αποτίουμε, σήμερα, τον ελάχιστο φόρο τιμής στους άξιους θεματοφύλακες και συνεχιστές των παραδόσεων μας, που έπεσαν στον υπέρ πάντων αγώνα για την ελευθερία της Πατρίδας. Στεκόμαστε με δέος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής τους, με ευγνωμοσύνη μπροστά στις θυσίες τους και με υπερηφάνεια μπροστά στον ηρωι σμό τους. Τιμάμε τη μνήμη τους και την προσφορά τους.
Η σημερινή επέτειος προσφέρεται για περίσκεψη και βαθύτερο στοχασμό για το μέλλον. Ας αναλογιστούμε το χρέος και τις ευθύνες μας απέναντι στην Ιστορία μας και το Έθνος. Ας δώσουμε με ομοψυχία και αξιοπρέπεια τον αγώνα για την προστασία της Ελλάδος και τη διαφύλαξη των παραδόσεων και του πολιτισμού μας.
Με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού, ας ευχηθούμε για τη δοκιμαζόμενη περιοχή της Μέσης Ανατολής να επικρατήσει ειρήνη και να επιτευχθεί μία δίκαιη λύση του Παλαιστινιακού και για την πατρίδα μας να ξεπεράσει, σύντομα και με επιτυχία, τη δυσμενή συγκυρία, επιβεβαιώνοντας τη θέση που κατέχει δικαιωματικά και της αξίζει στο προσκήνιο της Ιστορίας.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940. Ζήτω το Έθνος.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.