Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ ΡΩΣΣΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ (MISSIA) - Πατριαρχείοv Ιεροσολύμων

Τήν Δευτέραν, 15^ην/28^ην Μαΐου 2018, Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συμφώνως πρός τό Βιβλίον τοῦ Πεντηκοσταρίου, ἑωρτάσθη τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς, ἤτοι τῆς Ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας εἰς τήν Δυτικήν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων.

Τό γεγονός τοῦτο ἑωρτάσθη διά Θείας Λειτουργίας, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου,τοῦ Προϊσταμένου τῆς Ρωσσικῆς Ἀποστολῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξάνδρου καί Ἱερέων αὐτῆς καί τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου, ὡς τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Ἀρχιδιακόνου Μάρκου καί τοῦ διακόνου Ἀναστασίου καί ἄλλων διακόνων, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῶν μοναζουσῶν καί μετέχοντος πυκνοῦ Ρωσσικοῦ ἐκκλησιάσματος.

Πρός τό εὐλαβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος, ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν» (Ἰωάν. 4,24) λέγει Κύριος.

Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα κ. Ἀλέξανδρε, ἐκπρόσωπε τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ. κ. Κυρίλλου ἐν Ἱεροσολύμοις καί Ἡγούμενε τῆς ἐνταῦθα Ρωσικῆς Ἐκκλησιαστικῆς καί Πνευματικῆς Ἀποστολῆς,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί.

Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ συγκροτοῦντος τόν θεσμόν τοῦ μυστικοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, συνήγαγεν πάντας ὑμᾶς, ἵνα εὐχαριστιακῶς καί δοξολογικῶς ἑορτάσωμεν αὐτό τό πανάγιον καί ζωοποιόν καί παντοδύναμον Πνεῦμα, τόν ἕνα τῆς Τριάδος Θεόν, τό ὁμότιμον καί ὁμοούσιον καί ὁμόδοξον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ.

Ὁ εἷς τῆς Τριάδος Θεός, τό ὁμοούσιον καί ὁμόδοξον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ, εἶναι τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τοὐτέστιν ὁ Παράκλητος, περί οὗ λελάληκεν τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ ὁ Χριστός: «Ἐγώ ἐρωτήσω τόν Πατέρα καί ἄλλον Παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ’ ὑμῶν εἰς τόν αἰῶνα» (Ἰωάν. 14, 16). «Ὁ δέ Παράκλητος τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὅ πέμψει ὁ Πατήρ ἐν τῷ Ὀνόματί μου, Ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καί ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα, ἅ εἶπον ὑμῖν» (Ἰωάν. 14, 26).

Ἡ σημερινή ἑορτή ἀποτελεῖ προέκτασιν τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς ὡς ἐναργέστατα ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας λέγων: «Τήν μεθέορτον πιστοί, καί τελευταίαν ἑορτήν, ἑορτάσωμεν φαιδρῶς· αὕτη ἐστί Πεντηκοστή, ἐπαγγελίας συμπλήρωσις καί προσθεσμίας· ἐν ταύτῃ γάρ τό πῦρ, τοῦ Παρακλήτου εὐθύς, κατέβη ἐπί γῆς, ὥσπερ ἐν εἴδει γλωσσῶν, καί μαθητάς ἐφώτισε καί τούτους οὐρανομύστας ἀνέδειξε. Τό φῶς ἐπέστη, τοῦ Παρακλήτου καί τόν κόσμον ἐφώτισεν».

Αὐτό τό φῶς τοῦ Παρακλήτου, τό φωτίσαν τόν κόσμον, εὐαγγελίζεται καί ἡ ἁγία Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων εἰς πάντα ἄνθρωπον ἀναζητοῦντα τό φῶς τῆς ἀληθείας, δηλονότι τό Παράκλητον Πνεῦμα, τό ὁποῖον ἐπί πᾶσαν σάρκα σήμερον ἐκκέχυται.

Ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία, μάρτυς ἀψευδής γενομένη τοῦ ὄντως παραδόξου τούτου μυστηρίου, χαίρεται καί ἀγάλλεται, ἐπειδή ἐν τοῖς ἱεροῖς αὐτῆς κόλποις, δηλονότι τοῖς τόποις τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ ἐν τῷ ὑπερώῳ, ὅπου ἦσαν ἅπαντες (οἱ Ἀπόστολοι) ὁμοθυμαδόν ἐπί τό αὐτό, ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμενοι γλῶσσαι ὡσεί πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου (Πράξ. 2, 3-4).

Τό δέ Ἅγιον Πνεῦμα ἀρξάμενον ἀπό τήν χορείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, «ἐξ αὐτῶν κατά μέθεξιν τοῖς πιστοῖς τήν χάριν ἐφήπλωσε, καί πιστοῦται αὐτοῦ τήν κραταιάν ἐπιφοίτησιν, ἐν πυρίνῳ τῷ εἴδει τοῖς μαθηταῖς διανέμον τάς γλώσσας, εἰς ὑμνῳδίαν καί δόξαν Θεοῦ», ὡς λέγει ὁ μελῳδός.

Ἡ ἐφάπλωσις ἤ διάχυσις τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τούς πιστούς, κατά μέθεξιν τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἀποτελεῖ τήν ἐγγύησιν τῆς ἀρρήκτου ἑνότητος τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ὀρθοδόξων. Τοῦτο δέ σημαίνει, ὅτι τό ἐν τῷ κόσμῳ ζῶν καί ὑπάρχον μυστικόν σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τοὐτέστιν ἡ Ἐκκλησία, κινεῖται καί ἐνεργεῖται ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο ἐπιμαρτυρεῖ καί ὁ θεῖος Παῦλος, ἐπιστέλλων τοῖς Ἐφεσίοις καί λέγων· «Καί ὑμεῖς ἀκούσαντες τόν λόγον τῆς ἀληθείας, τό Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν, ἐν ᾧ καί πιστεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ Πνεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ Ἁγίῳ, ὅς ἐστιν ἀρραβών τῆς κληρονομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ» (Ἐφ. 1, 13-14).

Ἡ Παύλειος αὕτη ὑποθήκη ἀπευθύνεται εἰς πάντας ἡμᾶς καί δή εἰς ἁπάσας τάς ἀδελφάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, ὑπομιμνήσκουσα ἡμῖν, ὅτι τά ἀναφυόμενα κανονικά ζητήματα δέον, ὅπως οἰκονομῶνται ἁγιοπνευματικῶς καί συμφώνως πρός τάς ἀποφάσεις τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί δή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς ἐν Κρήτῃ συνελθούσης κατά τήν ἱεράν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς πρό διετίας.

Σήμερον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἑορτάζομεν οὐχί μόνον τήν ἐν τῷ κόσμῳ ἐπιδημίαν τοῦ Παρακλήτου, δηλονότι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖον οὐσιωδῶς δεδώρηται ἡμῖν τῇ μεσιτείᾳ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἀλλά καί τήν ἑνότητα τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὡς ἀναφωνεῖ καί ὁ μελῳδός: «Γλῶσσαί ποτε συνεχύθησαν, διά τήν τόλμαν τῆς πυργοποιΐας· γλῶσσαι δέ νῦν ἐσοφίσθησαν, διά τήν δόξαν τῆς θεογνωσίας. Τότε κατειργάσθη ἡ ἀφωνία, πρός τιμωρίαν· ἄρτι καινουργεῖται ἡ συμφωνία πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

Τῇ ἐπιφοιτήσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἁγίων ἐνδόξων Ἀποστόλων, Χριστέ ὁ Θεός, φώτισον τάς ψυχάς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς καί δώρησαι τῷ κόσμῳ καί τῇ δοκιμαζομένῃ περιοχῇ ἡμῶν τήν εἰρήνην. Ἀμήν».

Ἅμα δέ τῇ λήξει τούτου, προσέφερεν εἰκόνα τοῦ ἀνεκαινισμένου Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου πρός τόν Προϊστάμενον τῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς π. Ἀλέξανδρον, ὁ ὁποῖος ἀντιπροσέφερε τῷ Μακαριωτάτῳ εἰκόνα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ.

Μετά τήν Θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε δεξίωσις, μεθ’ ἥν ἡ μοναστηριακή τράπεζα.

Εἰς ταύτην ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε, λέγων μεταξύ ἄλλων ὅτι ἡ σημερινή ἑορτή εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας ὅλης καί ἰδίᾳ τῆς ἐν Ἱερουσαλήμ. Διά τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπεσφραγίσθη ἡ ἀποστολή τοῦ Χριστοῦ εἰς τήν γῆν, ἱδρύθη ἡ Ἐκκλησία, ἡ συνεχίζουσα τό λυτρωτικόν Αὐτοῦ ἔργον. Διά τοῦτο χαίρεται σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅλη καί ἡ τῶν Ἱεροσολύμων. Εἰ καί δοκιμαζομένη, εἰς Μικράν Ἀσίαν, Σερβίαν καί Μέσην Ἀνατολήν διά διωγμῶν καί ξερριζωμῶν, μετεφύτευσε ἐνορίας καί ἀνενεώθη. Ἀμετακίνητος, παρά ταῦτα, παραμένει ἡ Ἐκκλησία ἀγωνιζομένη καί διά τήν ἑνότητα αὐτῆς ἐναντίον τῶν σχισμάτων. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον συγκροτεῖ ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦτο ὡδήγησεν αὐτήν εἰς τήν Μεγάλην Σύνοδον τῆς Κρήτης τό ἔτος 2016.

Ἀπαντῶν ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἀλέξανδρος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ἀγαστήν προστασίαν, τήν ὁποίαν ἀπολαμβάνουν ἡ Missia καί οἱ Ὀρθόδοξοι προσκυνηταί αὐτῆς παρ’ Αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]