Η Α.Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΣ, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ Κ.Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΕΝ ΝΕΟΧΩΡΙΩ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ
Τήν Παρασκευήν, 10ην/23ην Ὀκτωβρίου 2020, ἐπί τῇ Θρονικῇ ἑορτῇ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου τῶν Ἱεροσολύμων (ν.ἠ) ἐτελέσθη κατά τό ἔθος πανήγυρις εἰς τό Ἱερόν Μετόχιον τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Νεοχωρίῳ Βοσπόρου, εἰς τήν ὁποίαν ἐχοροστάτησεν ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ὁ Ὁποῖος ἀπηύθυνε τόν κάτωθι χαιρετισμόν πρός τόν ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἀντιπρόσωπον Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριον καί τό ἐκκλησίασμα :
Χαιρετισμός τῆς A. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν χοροστασίαν ἐν τῷ ἐν Νεοχωρίῳ Βοσπόρου Μετοχίῳ τοῦ Παναγίου Τάφου ἐπί τῇ Θρονικῇ Ἑορτῇ τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας
(23 Ὀκτωβρίου 2020)
Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀνθηδῶνος κύριε Νεκτάριε, Ἐπίτροπε τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν τῇ Πόλει τοῦ Κωνσταντίνου,
Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἐν χαρᾷ καί κατανύξει συνήχθημεν εἰς τό ἱστορικόν τοῦτο Μετόχιον τοῦ Παναγίου Τάφου, διά νά ἑορτάσωμεν ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς τήν μνήμην τοῦ Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, μιᾶς ἐκ τῶν κορυφαίων μορφῶν τῆς ἀρχεγόνου Ἐκκλησίας, τοῦ γνησίου φορέως καί ἐκφραστοῦ τῆς πανιέρου παρακαταθήκης τοῦ Κυρίου, πρώτου Ἱεράρχου τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, πάτρωνος καί προστάτου αὐτῆς. Ἤλθομεν, μετά τῆς τιμίας συνοδείας ἡμῶν εἰς τόν Ἱεροσολυμιτικόν μετοχιακόν ναόν Νεοχωρίου, ἀφιερωμένον καί αὐτόν εἰς τόν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον τόν Τροπαιοφόρον, ὅπως καί οἱ δύο ἄλλοι μετοχιακοί ναοί τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἐν Χάλκῃ καί ἐν Φαναρίῳ, διά νά διατρανώσωμεν τόν «σύνδεσμον τῆς ἀγάπης» μεταξύ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, τό ὁποῖον ἄγει σήμερον τήν Θρονικήν αὐτοῦ ἑορτήν, καί διά νά ἐκφράσωμεν τά ἡμέτερα αἰσθήματα ἀγάπης καί τιμῆς πρός τόν Σεπτόν Προκαθήμενον αὐτοῦ, Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλον.
Τά Πατριαρχεῖα Κωνσταντινουπόλεως καί Ἱεροσολύμων ἔχουν νά ἐπιδείξουν μίαν μακράν παράδοσιν συμπορεύσεως, συνεργασίας καί ἀλληλεγγύης, ἡ ὁποία παρήγαγεν εὐχύμους καρπούς διά σύνολον τήν Ὀρθοδοξίαν καί διά τήν προστασίαν τοῦ καθεστῶτος τῶν Ἁγίων Τόπων. Τά πανάγια προσκυνήματα καί οἱ ἱεροί τόποι, ὅπου ἠκούσθη τό σωτήριον ἄγγελμα τῆς σωτηρίας, ἐσαρκώθη ὁ Θεός Λόγος, ἐκεῖ ὅπου ἐπάτησαν οἱ ἄχραντοι πόδες τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤχησαν οἱ λόγοι Αὐτοῦ καί ἐτελέσθησαν τά θαύματα τῆς πίστεως, ἀπεκαλύφθη ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐν τῇ Μεταμορφώσει, ἐβιώθη τό Πάθος καί ἡ Ἀνάστασις, αἱ θαυμασταί ἐμφανίσεις, ἡ Ἀνάληψις τοῦ Σωτῆρος καί ἡ πανέορτος Πεντηκοστή, πάντα ταῦτα, καί «ἄλλα πολλά ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς», ἅτινα, ὅπως διακηρύσσει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, «ἐάν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδέ αὐτόν οἶμαι τόν κόσμον χωρῆσαι τά γραφόμενα βιβλία» (Ἰωάν. κα΄, 25), εἶναι πάντοτε μέσα εἰς τόν νοῦν καί τήν καρδίαν μας. Δεόμεθα ἀδιαλείπτως τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως κρατύνῃ τόν Μακαριώτατον ἀδελφόν κ. Θεόφιλον καί τήν εὐλογημένην Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα εἰς τόν ἀγῶνα προστασίας τῶν πανιέρων μνημείων καί προσκυνημάτων. Ἀναμένομεν τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία εἶχε προγραμματισθῆ διά τήν ἑορτήν τῆς Ἰνδίκτου, 1ην Σεπτεμβρίου 2020, καί ἀνεβλήθη λόγῳ τῆς σοβούσης πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ Covid – 19. Ἀναμένομεν τόν τιμιώτατον ἀδελφόν διά συνάντησιν πρόσωπον πρός πρόσωπον, διά νά συλλειτουργήσωμεν καί νά συζητήσωμεν τά θέματα, τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν Ὀρθοδοξίαν καί ἀφοροῦν εἰς τήν ἑνότητά της καί εἰς τήν μαρτυρίαν της εἰς τόν σύγχρονον κόσμον.
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι «ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ στήν προσδοκία τοῦ κόσμου». Εἶναι ὁ «νέος κόσμος καί ὁ νέος παράδεισος». Ζῶσα «ἐν τῷ κόσμῳ», μαρτυρεῖ περί τῆς «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου» ἀληθείας, αἴρουσα τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, βιοῦσα καί κηρύττουσα τήν κοσμοχαρμόσυνον Ἀνάστασιν Αὐτοῦ. Προαγγέλλει δέ καί εἰκονίζει τήν «κοινήν ἀνάστασιν», τήν «ἀνέσπερον καί ἀδιάδοχον καί ἀτελεύτητον ἡμέραν», ἐν τῇ πορείᾳ πρός τήν αἰωνίαν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τήν «καινήν κτίσιν» (Β΄, Κορ. ε΄, 17), ἔνθα «ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγή οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι» (Ἀποκ. κα’, 4), ἀλλά θά ὑπάρχῃ χαρά πεπληρωμένη, ἀνεκλάλητος καί δεδοξασμένη. Εἰς αὐτήν τήν Ἐκκλησίαν, τόν τόπον καί τόν τρόπον τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, ὀφείλομεν τά πάντα, ἐν αὐτῇ διακονοῦμεν τόν Ἱδρυτήν καί τήν Κεφαλήν αὐτῆς, τόν Δοτῆρα παντός ἀγαθοῦ, διακονηθέντες ἐν παντί ὑπό τῆς ἀρρήτου Θείας φιλανθρωπίας.
Ἱερώτατε ἀδελφέ ἅγιε Ἀνθηδῶνος,
Ἐπαινοῦμεν τήν καλλίκαρπον διακονίαν καθ᾿ ὅλην τήν ἐκκλησιαστικήν θητείαν σας ἐνταῦθα, τούς πολλούς κόπους, τήν ἀκάματον καί ἀποδοτικήν ἐργασίαν σας διά τήν συντήρησιν τῶν Μετοχίων σας, τήν πάντοτε θυσιαστικήν μαρτυρίαν καί τήν συνετήν μέριμνάν σας διά τά ἐκκλησιαστικά πράγματα. Εὐχαριστοῦντες διά τήν εὐγενῆ πρόσκλησιν τῆς ἡμῶν Μετριότητος εἰς αὐτήν τήν χοροστοσίαν ἐν τῷ βοσπορινῷ τούτῳ Μετοχίῳ, σᾶς εὐχόμεθα ὑγιείαν καί δύναμιν πρός συνέχισιν τῶν καλῶν ἔργων σας. Συγχαίρομεν ἐπίσης πάντας τούς στηρίζοντας τό ἱερόν τοῦτο καθίδρυμα μέ ἐπί κεφαλῆς τόν σταυροφόρον τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἡμέτερον ἀγαπητόν ὀφφικιάλιον Ἐντιμολ. κ. Παντελεήμονα Βίγκαν.
Μέ αὐτάς τάς σκέψεις καί ἐν ἑορτίῳ φρονήματι, ἐκφράζομεν τάς εὐχετηρίους προσρήσεις τῆς ἡμῶν Μετριότητος πρός τόν Μακαριώτατον ἀδελφόν Προκαθήμενον τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας καί πρός πᾶσαν τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα ἐπί τῇ Θρονικῇ Ἑορτῇ, δεόμενοι τοῦ πανσθενοῦς, παντεπόπτου καί πανδώρου Θεοῦ ὅπως, πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί τοῦ ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, σκέπῃ καί κρατύνῃ τήν ἀδελφήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων καί χαρίζηται τῷ εὐλαβεῖ κλήρῳ καί λαῷ αὐτῆς πᾶσαν ἄνωθεν εὐλογίαν.
Χρόνια πολλά εἰς ὅλους σας!
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας