Η ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἡ εἰκών τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου παρέμεινεν εἰς τό παρεκκλήσιον τῆς «Πλατυτέρας», ὄπισθεν τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος, ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς καθόδου αὐτῆς, 12^ης μηνός Αὐγούστου ἕως καί τῆς ἡμέρας τῆς Ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, 23^ης Αὐγούστου.

Κατά τάς ἡμέρας αὐτάς χιλιάδες ἦσαν οἱ προσκυνηταί, οἱ ὁποῖοι προσεκύνησαν τόν τάφον τῆς Θεοτόκου καί ἀκολούθως διῆλθον κάτωθι τοῦ Ἐπιταφίου, ἐπί τοῦ ὁποίου ἦτο τοποθετημένη ἡ εἰκών. Εἰς τήν εἰκονιζομένην Θεοτόκον ἐναπέθεσαν δυσκολίας, προβλήματα, ἀσθενείας, περιστάσεις, δεήσεις, ἱκεσίας καί ἐλπίδας, κατά τήν διάρκειαν τῆς καθ’ ἑκάστην ἡμέραν τελουμένης Παρακλήσεως καί θ. Λειτουργίας, ἀλλά καί κατά τό προσκύνημα αὐτῶν κατά τήν διάρκειαν ὅλων τῶν ὡρῶν τῆς ἡμέρας, ἐν αἷς παρέμενεν ἀνοικτός ὁ Ναός.

Τό Σάββατον 23^ην Αὐγούστου / 5^ην Σεπτεμβρίου, ἡμέραν Ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως, μετά τήν Παράκλησιν καί τήν θ. Λειτουργίαν, ἡ ἱερά εἰκών ἀνεχώρησεν ἐκ τοῦ χώρου τῆς «Πλατυτέρας».

Προπορευθέντων μοναχῶν καί ἱερέων, ἐσχηματίσθη ἱερά πομπή, εἰς τό τέλος τῆς ὁποίας ἐστάθη ὁ ἡγούμενος, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Φιλούμενος, κρατῶν τήν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως, ἐπί τοῦ στήθους αὐτοῦ προσδεδεμένην ἀπό τῶν ὤμων, συνοδείᾳ  τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου, ἡγουμένου τῆς ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου καί προπορευομένου τοῦ Γέροντος Δραγουμάνου, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως, κ. Χριστοδούλου.

Ἡ ἱερά πομπή ἐξελθοῦσα τοῦ ἐν Γεθσημανῇ  Ναοῦ, διῆλθε πρό τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καί Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, διέβη τήν Πύλην τῶν Λεόντων, παρά τήν ὁποίαν καί ἡ Μονή τῶν Ἁγίων καί δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, καί ἔφθασεν εἰς τήν ἱεράν Μονήν Πραιτωρίου, ἐν τῷ τόπῳ τῆς φυλακίσεως καί τῆς δίκης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπό τοῦ Ποντίου Πιλάτου. Πρό ἑκάστης τῶν Μονῶν τούτων ἀνεπέμπετο δέησις, ἐν ᾧ οἱ ἱεροψάλται μετά τῶν ἀκολουθούντων πιστῶν ἔψαλλον: «Ἐν τῇ Γεννήσει…» καί «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων…» καί οἱ ἱστάμενοι δεξιά καί ἀριστερά τῆς ὁδοῦ προσεκύνουν μετ’ εὐλαβείας.

Ἀπό τοῦ Πραιτωρίου ἤρξαντο νά κρούουν οἱ κώδωνες τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, δηλοῦντες τήν προσέγγισιν τῆς εἰκόνος εἰς τήν ὁδόν τοῦ Μαρτυρίου. Ὄντως ἡ ἱερά πομπή διῆλθε πρό τοῦ προσκυνήματος τοῦ Σίμωνος τοῦ Κυρηναίου καί τοῦ οἴκου τῆς Ἁγίας Βερονίκης καί ἐστάθμευσε διά δέησιν πρό τῆς ἱεράς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους. Ἀπό τῆς Μονῆς ταύτης καί ἐντεῦθεν, λόγῳ τοῦ χριστιανικοῦ στοιχείου τῆς Χριστιανικῆς συνοικίας, οἱ ἔνθεν καί ἔνθεν τῆς ὁδοῦ ἱστάμενοι πιστοί, ὀρθόδοξοι καί μή, προσερχόμενοι νά προσκυνήσωσιν, ἐγένοντο πολυπληθέστεροι καί ὁ διά τῶν κλάδων δένδρων καί δι’ ἀνθέων διάκοσμος τῆς ὁδοῦ καί τῶν ἁψίδων ἐγένετο ποικίλος καί ὡραῖος. Πλῆθος νέων ἐκ τοῦ ἀραβοφώνου  Ὀρθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου ἠκολούθει ἐν χαρμοσύνῳ ἑορτίῳ ἀλαλαγμῷ καί ρυθμικῇ τυμπανοκρουσίᾳ.

Τῶν κωδώνων κρουομένων, ἡ ἱερά πομπή ἔφθασεν ἀργῷ τῷ ρυθμῷ, εἰς τήν διασταύρωσιν τῆς ὁδοῦ τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς Χριστιανικῆς ὁδοῦ. Ἐνταῦθα προσῆλθεν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ καί οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες προσεκύνησαν καί τινες ἐκ τῶν Ναϊτῶν Πατέρων εἰσῆλθον μετ’ ἑξαπτερύγων εἰς τήν ἀρχήν τῆς λιτανείας.

Μετά τοῦτο ἡ ἱερά πομπή κατηυθύνθη πρός τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί ἀπ’ αὐτῆς ἐν ψαλμῳδίαις, δοξολογίαις καί δεήσεσιν εἰσῆλθεν εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦ Μετοχίου τῆς Γεθσημανῆς.

Ἐνταῦθα δεήσεως γενομένης, ἡ ἱερά εἰκών ἐτοποθετήθη εἰς τήν θέσιν αὐτῆς, ἀναμένουσα τήν μεταφοράν αὐτῆς καί πάλιν εἰς Γεθσημανῆν σύν Θεῷ κατά τό ἑπόμενον ἔτος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder