1

Η ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (2016).

Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων τήν Πέμπτην, 25ην  Δεκεμβρίου 2015/ 7ην Ἰανουαρίου 2016, συμφώνως πρός τήν ἀρχαίαν αὐτοῦ τάξιν εἰς τήν πόλιν καί τόν τόπον τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως  τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τήν πόλιν τῆς Βηθλεέμ  καί τό Θεοδέγμον Σπήλαιον.

Β’  Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς

 Ἡ ἑορτή τῆς Κυρωνύμου ἡμέρας  τῶν Χριστουγέννων ἔλαβε χώραν ὡς ὁλονύκτιος ἀκολουθία Ὄρθρου καί θείας Λειτουργίας εἰς τήν Βασιλικήν καί εἰς τό Σπήλαιον τῆς Γεννήσεως.

Τήν 22.30 μ.μ. ὥραν τῆς Τετάρτης, Παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων, 24ης Δεκεμβρίου 2015/ 6ης Ἰανουαρίου 2016, ἤρξατο ἡ Ἀκολουθία διά τῆς εἰσόδου τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τῆς ἐσωτερικῆς νοτίου πύλης τῆς Βασιλικῆς, τῆς γνωστῆς ὡς Πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου, εἰσοδεύοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί ἐν συνεχείᾳ χοροστατοῦντος αὐτοῦ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου εἰς τό Καθολικόν τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως πρό τοῦ εἰκονοστασίου.

Ἀπό τῶν Καταβασιῶν προσελθών προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, πρός Ὅν προσελθόντες «ἔλαβον καιρόν» καί οἱ ἱερεῖς, διά νά ἐνδυθοῦν, ἐν ᾧ ἐν συνεχείᾳ λαβών καιρόν καί ὁ Μακαριώτατος πρό τοῦ εἰκονοστασίου εἰσῆλθεν εἰς τό Ἱερόν Βῆμα καί ἠσπάσθη τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, ὁπότε ὁ Μακαριώτατος καί ἐκεῖνοι ἐνεδύθησαν καί ἦλθον πρό τῆς ὡραίας Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος.

Ἐντεῦθεν ἤρξατο ἡ Κάθοδος πρός τό Ἅγιον Σπήλαιον, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου καί ἔχοντος δεξιά Αὐτοῦ τόν Πρόεδρον τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους, ἐξοχώτατον κ. Μαχμούντ Ἀμπάς-Ἀμποῦ Μάζεν καί ἀξιωματούχους τῆς Κυβερνήσεως αὐτοῦ καί δεξιά τόν Ἕλληνα Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη καί τούς ἀντιπροσώπους τοῦ  Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας, Ὑπουργόν Τουρισμοῦ καί ἄλλους.

Ἅμα τῇ Καθόδῳ εἰς τό Σπήλαιον ἀνεγνώσθη ἡ Εὐαγγελική περικοπή τῆς Γεννήσεως ἐκ τοῦ κατά Λουκάν Εὐαγγελίου ἑλληνιστί καί ἀραβιστί, μεθ’ ὅ ἀνεγνώσθη τό μήνυμα τῶν Χριστουγέννων τοῦ Μακαριωτάτου ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

 Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεέμ

τόν καθήμενον διά παντός σύν Πατρί,

σήμερον ἄγγελοι τό βρέφος  τό τεχθέν

θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι,

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη

ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.

 (Ἰδιόμελον Ὄρθρου Χριστουγέννων).

 

Ἡ ἀνά τά πέρατα τοῦ κόσμου Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία βιοῖ σήμερον ἑορταστικῶς, κηρύσσει εἰς τά μέλη της ποιμαντικῶς  καί μαρτυρεῖ εἰς τόν κόσμον εἰρηνικῶς γεγονός ὑπερφυές καί ἐξαίσιον, γεγονός ὑπερβαῖνον πᾶσαν ἀνθρωπίνην ἔννοιαν, ἀντίληψιν καί δύναμιν.

Τό γεγονός τοῦτο εἶναι ἡ ἐκπλήρωσις τῶν προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Εἶναι ἡ πραγματοποίησις τῆς προσδοκίας τῶν ἐθνῶν. Ὁ Θεός ἐν τῇ ἀπείρῳ ἀγάπῃ Αὐτοῦ παρεῖδε τούς χρόνους τῆς ἀγνοίας τοῦ ἀνθρώπου, συνεχώρησε αὐτῷ τά προγεγενημένα ἁμαρτήματα καί ἀνομήματα καί ἐκάλεσεν εἰς θείαν ἐν  Ἑαυτῷ  καινήν ζωήν, διά τήν ὁποίαν ἐξ ἀρχῆς ἐπλάσθη, «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ Αὐτοῦ» (Ψαλμ. 110, 9).

Ἡ λύτρωσις αὕτη εἶναι  Aὐτός Oὗτος ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Τοῦτον, «ὅτε ἧλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν  ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμον, ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» ( Γαλ. 4, 4) κατά τόν οὐρανοβάμονα  ἀπόστολον Παῦλον. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί ἐκ τοῦ πληρώματος Αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν καί χάριν ἀντί χάριτος» (Ἰω. 1, 4 &16) κατά τόν Εὐαγγελιστήν τῆς ἀγάπης.

Ἡ σάρκωσις τοῦ Λόγου, ἡ πρόσληψις ἀνθρωπίνης σαρκός ὑπ’ Αὐτοῦ, ἐτελεσιουργήθη  οὐχί  κατ’ ἀκολουθίαν τῶν νόμων τῆς φύσεως – «ὅπου γάρ βούλεται Θεός νικᾶται φύσεως τάξις» –  ἀλλά τῇ εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός, Πνεῦμα Ἅγιον ἐπῆλθε ἐπί Μαριάμ τήν Παρθένον κόρην τῆς Ναζαρέτ καί συνέλαβεν αὕτη ὡς ἄνθρωπον τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγένετο καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ἐσαρκώθη, ἐνηνθρώπησε. Ἡ Μαριάμ ἐκυοφόρησε καί ἔτεκε κατά σάρκα τόν ἀναμενόμενον Μεσσίαν, τόν Χριστόν. Τοῦτο συνέβη ἐν τόπῳ καί χρόνῳ. Ἔλαβε χώραν εἰς τήν πόλιν ταύτην τῆς Βηθλεέμ καί τό ἀπέριττον τοῦτο Σπήλαιον ἐπί Ρωμαίου αὐτοκράτορος Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου.

Τό  «ὁρώμενον τοῦτο ξένον καί παράδοξον μυστήριον» εἶναι ὄντως ἡ πλήρης ἀγάπης θεραπευτική συγκατάβασις τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον. Ὁ Θεός διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ συγκατέβη, «κατέβη εἰς τά κατώτερα μέρη τῆς γῆς»(Ἐφεσ.4, 9), ἵνα ὁ ἄνθρωπος ἀποκατασταθῇ εἰς τό πρό τῆς πτώσεως αὐτοῦ θεοειδές κάλλος καί εἰς τούς οὐρανούς ἀναβῇ. Κατά τόν ἅγιον  Κύριλλον Ἀλεξανδρείας «ὁ Θεός, ὁ ἔξω τῆς οἰκουμένης ὑπάρχων, εἰσβέβηκεν, ἐπεδήμησε εἰς αὐτήν καί ἐποιήσατο ἰδίαν τήν ἀνθρωπίνην ψυχήν, ἵνα ἀποφήνῃ αὐτήν ἁμαρτίας κρείτονα, κατεκράθη τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει, ἵνα τόν ἄνθρωπον οὐρανοῦ πολίτην ἐργάσηται».

Εἰς τό μυστήριον τοῦτο ὁ Θεός ἐκάλεσε συνεργούς, βοηθούς καί μάρτυρας. Συνεργόν ἐκάλεσε τήν ἀειπάρθενον Μαρίαν, ἵνα δανείσῃ τήν σάρκα αὐτῆς τῷ Υἱῷ Αὐτοῦ. Βοηθόν καί προστάτην ἐκάλεσε  Ἰωσήφ τόν μνήστορα, συνοδόν τῆς Παρθένου ἀπό Ναζαρέτ εἰς Βηθλεέμ καί συνοδόν αὐτῆς καί τοῦ θείου βρέφους ἀπό Βηθλεέμ εἰς Αἴγυπτον. Μάρτυρας ἐκάλεσε ἐκ γῆς τούς μάγους, σοφούς βασιλεῖς Περσῶν ὑπό ἀστέρος ὁδηγουμένους καί ἁπλοῦς ποιμένας, ἀγραυλοῦντας εἰς τήν πλησιόχωρον κώμην τῶν Ποιμένων. Μάρτυρας ἐκάλεσε καί ἐξ οὐρανοῦ, τούς ἀγγέλους διαλαλοῦντας  τό μυστήριον διά τοῦ οὐρανίου ὕμνου, «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).

Ὁ ἀγγελικός ὕμνος οὗτος ἀνήγγειλε τήν εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ εἰς τούς ἀνθρώπους, «τοῦ ἀποκαταλλάξαι τά πάντα εἰς Αὐτόν» (Κολοσ. 1, 20) καί «ἀνακεφαλαιώσασθαι τά πάντα ἐν τῷ Χριστῷ» (Ἐφεσ. 1, 10), τῷ Σαρκωθέντι καί Ἐνανθρωπήσαντι, «εἰς τόν  Ὁποῖον κατοικεῖ πᾶν τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς» (Κολοσ. 2, 9), «ἵνα ἐν Αὐτῷ ὦσι πεπληρωμένοι» (Κολοσ. 2, 10) οἱ  ἄνθρωποι καί «οὐκέτι ξένοι καί πάροικοι ἀλλά συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ» ( Ἐφεσ. 1, 19), ἐν τῷ σώματι Αὐτοῦ τῆς Ἐκκλησίας, «ἧς Αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλή» ( Κολοσ. 1, 18). 

Ἔναντι τοῦ μυστηρίου τούτου τῆς ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ προσλήψεως, κατά χάριν θεώσεως καί «συνδοξασμοῦ» τοῦ ἀνθρώπου  (Ρωμ. 8, 17), οἱ ἄνθρωποι ἐξ ἀρχῆς ἕως καί τῆς σήμερον διαφόρως ἐτοποθετήθησαν.  Ἄλλοι ὡς οἱ μάγοι καί ποιμένες χαίρουν ἐπί τῷ ἀγγελικῷ ἀγγέλματι καί κύπτουν καί προσκυνοῦν τό βρέφος τό τεχθέν. Ἄλλοι ὡς ὁ Ἡρώδης ὁ μανιώδης μιμούμενος τόν διάβολον, ὅστις ἀνθρωποκτόνος ἐστί ἀμφιβάλλουν καί δυσπιστοῦν καί ἀκρίτως καί ἀδιακρίτως ἐκτοπίζουν ἐκ τῶν πατρῲων αὐτῶν ἐστιῶν καί διακινοῦν βιαίως ἀνθρώπους καί μαζικῶς καί κατ’ ἄτομον καταδιώκουν καί φονεύουν, ἀθῷα τέκνα, ἀθῲους νέους, ἀθῲους γέροντας, ἀπαξιοῦντες οὕτω καί εὐτελίζοντες τήν ὑπό τοῦ Θεοῦ πλασθεῖσαν ἀνθρωπίνην ζωήν. Τήν μανίαν τοῦ Ἡρώδου φεύγων ὁ Χριστός, τῇ Θείᾳ προτροπῇ, διέφυγεν εἰς Αἴγυπτον, δηλῶν διά τῆς φυγῆς ταύτης τό ἀδιάβλητον παθητόν τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος Αὐτοῦ, ἐφ’ οὗ ἐξ ἄλλου καί τό τίμιον πάθος τοῦ σταυροῦ ἐδέχθη «καί ὅ παθητόν διά ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως Αὐτοῦ καταλέλοιπε», κατά τόν ἅγιον Σωφρόνιον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων.

Τά εἰδεχθῆ φαινόμενα τῆς βίας σήμερον εἰς βάρος χριστιανῶν ἀλλά καί ἄλλων ἀθῲων συνανθρώπων αὐτῶν ἐν τῇ περιοχῇ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί ἀνά τόν κόσμον  καταγγέλλει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἑπομένη τῷ ἱδρυτῇ αὐτῆς. Καταγγέλλει τόν πόλεμον καί πᾶσαν βίαν, εὐαγγελιζομένη εἰρήνην τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς. Καταδιωκομένη  δέν καταδιώκει, ἀλλά προσεύχεται ὑπέρ τῶν διωκτῶν αὐτῆς. Προσλαμβάνει τόν ἄνθρωπον διά τοῦ Βαπτίσματος εἰς  τό σῶμα Αὐτῆς, ὅπερ σῶμα Χριστοῦ, καί ἁγιάζει αὐτόν καί γεωργεῖ καί διαμορφοῖ  εἰς πρόσωπον εἰρηνικόν, πιστεύουσα  ὅτι  «μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. 5, 9).

Τόν λόγον τῆς εἰρήνης, δικαιοσύνης, συμφιλιώσεως καί συνδιαλλαγῆς καί ἀπαρχῆς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἰς τόν κόσμον, βιουμένης ἤδη ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, διαλαλεῖ σήμερον ἐπί τῇ παγκοσμίῳ ἑορτῇ τῆς χριστιανοσύνης ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν ἀπό τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου καί τῆς Ἁγίας Φάτνης καί τῆς ἐπ΄ αὐτῶν Κωνσταντινείου καί Ἱουστινιανείου Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως, τήν ὁποίαν διεφύλαξεν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ διά μέσου τῶν αἰώνων,  καί εὔχεται εἰς τό ἐμπεπιστευμένον Ἡμῖν ποίμνιον, τό διαβιοῦν εἰς τό Παλαιστινιακόν κράτος, τήν εὐλογίαν, τήν δύναμιν καί τήν χάριν τοῦ Ἄρχοντος τῆς εἰρήνης καί δικαιοσύνης, τοῦ Ἀγγέλου τῆς μεγάλης βουλῆς τοῦ Θεοῦ, τοῦ Σαρκωθέντος καί Ἐνανθρωπήσαντος καί σαρκί ἐκ τῆς Παρθένου τεχθέντος Θεοῦ ἡμῶν Κύρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί δέεται κατ’ ἐξοχήν ὑπέρ ἐπανενάρξεως καί εὐοδώσεως τῶν μεταξύ τοῦ Ἰσραήλ καί τῶν Παλαιστινίων διαπραγματεύσεων εἰρήνης διά τήν τελικήν καί δικαίαν ἐπίλυσιν τοῦ Παλαιστινιακοῦ προβλήματος ὑπό τήν πεπειραμένην καθοδήγησιν τοῦ τιμῶντος τήν ἑορτήν ἡμῶν Ἐξοχωτάτου Προέδρου κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς-Ἀμποῦ Μάζεν, ᾧτινι εὐχαριστοῦντες εὐχόμεθα πολλά τά ἔτη ἐν ὑγιείᾳ, ἀσφαλείᾳ καί προόδῳ, εὐημερίᾳ καί πλήρει ἀνεξαρτησίᾳ τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ,  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  2015

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

καί ὑπό τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἤσσα Μοῦσλεχ ἀραβιστί.

Ἀναχωρήσαντος εἰς τό σημεῖον τοῦτο τοῦ Προέδρου τοῦ Παλαιστινιακοῦ Κράτους κ. Μαχμούντ Ἀμπάς-Ἀμποῦ Μάζεν, ἐσυνεχίσθη ἡ ἀκολουθία μετά τῶν Ἀναβαθμῶν, τῆς δεήσεως, τῆς προσκυνήσεως εἰς τόν Ἀστέρα καί τήν Φάτνην ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἀρχιερέων, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη.

Ἅμα τῇ ὁλοκληρώσει τῆς Ἀκολουθίας εἰς τό Σπήλαιον, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ὑπό τόν Μακαριώτατον ἐξῆλθεν διά τῆς βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου ἀκολουθοῦσα εὐθεῖαν γραμμήν ἄνευ στάσεως ἀπό τοῦ παρεκκλησίου, τοῦ χρησιμοποιουμένου ὑπό τῶν Ἀρμενίων καί ἤρξατο διά περιφορᾶς τρίς πέριξ τῆς Βασιλικῆς εἰς τά ἐσωτερικά κλίτη αὐτῆς καί ὡλοκληρώθη τήν τρίτην περιφοράν, ἐν ᾧ ἐψάλλοντο ὑπό τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου αἱ Καταβασίαι «Χριστός Γεννᾶται δοξάσατε» ἑλληνιστί καί ὑπό τῆς χορῳδίας τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Γεννήσεως ὑπό τόν κ. Λῶρενς Σαμούρ ἀραβιστί.

Εἰς τό μέσον τῆς Βασιλικῆς ἀνεπέμφθη ἐν τέλει δέησις καί ἀκολούθως ἐσυνεχίσθη ὁ Ὄρθρος ἀπό τῶν Καταβασιῶν «Χριστός Γεννᾶται» καί «Ἔσωσε λαόν θαυματουργῶν Δεσπότης, ὑγρόν θαλάσσης κῦμα χερσώσας πάλαι», τῇ χοροστασίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου.

Τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου ὁλοκληρωθείσης, ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων  Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως καί Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου εἰς Ἴρμπετ τῆς Ἰορδανίας,  Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί παρεπιδημούντων κληρικῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου Εὐλογίου καί Ἱεροδιακόνου Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου Ἀναστασίου, ψάλλοντος ἑλληνιστί τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τῆς χορῳδίας τοῦ Ναοῦ τῆς Γεννήσεως ὑπό τόν κ. Λῶρενς Σαμούρ ἀραβιστί, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος καί συμμετέχοντος πολλοῦ πιστοῦ ἐντοπίου λαοῦ καί προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας καί ἄλλων Ὀρθοδόξων χωρῶν.

Ἡ ἑορτή ὡλοκληρώθη διά τῆς θείας Κοινωνίας καί τῆς διανομῆς τοῦ Ἀντιδώρου τήν 3.30 π.μ. ὥραν.

Εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον ἐτελέσθη θεία Λειτουργία ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ.

Ἀκολούθως ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἐξῆλθε τῆς Βασιλικῆς διά τῆς Πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου καί προσῆλθεν εἰς τράπεζαν ἀρτύσιμον, εὐφρόσυνον, παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ ἀνακαινιστοῦ τῆς Μονῆς τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου.

Ἐμπλησθεῖσα ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων τροφῆς πρωτίστως πνευματικῆς, ἀλλά καί ὑλικῆς ἐν τῇ τραπέζῃ ταύτῃ εὐχαριστοῦσα Θεῷ διά τήν τέλεσιν τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων εἰς Βηθλεέμ, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱερουσαλήμ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/NalQbhd1cAc

httpv://youtu.be/ypZ9MRV_T80

httpv://youtu.be/8bU40EZKhZA