ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κκ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ’ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ.

Πρὸς τοὺς Ἐντυγχάνοντας

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ τῆς Ἡμῶν Μετριότητος,

Ἡ Παρακαταθήκη τῶν Πανσέπτων Προσκυνημάτων, τῶν ὁρατῶν τεκμηρίων τῆς ἐπί γῆς ἐνσάρκου παρουσίας καὶ σωτηριώδους Οἰκονομίας τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθὼς καὶ ἡ τῶν Ἐκκλησιαστική Κοινότης, συνέχεια τῆς ἀρχαίας ἰουδαιοχριστιανικῆς Κοινότητος, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τῆς Παλαιστίνης, εἶναι τὰ αὐχήματα τοῦ Πατριαρχείου ἡμῶν, τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων, αὐχήματα τὰ ὁποῖα ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης καὶ τὸ γηγενὲς ποίμνιον ἐφύλαξαν διὰ πολλῶν αἰώνων, μετὰ θυσιῶν αἵματος, ἀειρρύτων ἱδρώτων καὶ ἀμυθήτων χρηματικῶν ποσῶν.

Τὴν Παρακαταθήκην αὐτὴν τῶν τῆς Χάριτος, ἡ ὁποία πληροῖ τοὺς προσκυνητὰς τοὺς συρρέοντας ἐκ τῶν περάτων τῆς οἰκουμένης, διὰ τῶν ἁγιοπνευματικῶν ναμάτων τῆς κατανύξεως, τῆς μετανοίας καὶ συναισθήσεως καὶ τῆς πρὸς Χριστόν ἀγαπήσεως, ἐκχεομένων ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀπὸ τῆς θεωθείσης Σαρκὸς τοῦ Χριστοῦ, ταύτην ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων προβάλλει ἀξιοχρέως τοῖς ἀνθρώποις, παντὶ τρόπῳ καὶ ὅλῳ τῷ σθένει, πρὸς ἁγιασμὸν καὶ σωτηρίαν. Προσφορώτερον δὲ πρὸς τοῦτο τρόπον τῆς ἐν τῷ Παγκοσμίῳ Ἱστῷ προβολῆς δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ εὕρῃ, διὰ τοῦ ὁποίου εὐελπιστεῖ ἐπιπλέον νὰ καταστήσῃ μὲν τοῖς πιστοῖς γνωστὴν τήν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἄγνωστον ἱστορίαν καὶ τοὺς ποικίλους εἰς τὴν Ἁγίαν Γῆν ἀγῶνας Αὐτῆς, ἁγιάσῃ δὲ τὰς τῶν ἐντυγχανόντων αἰσθήσεις καὶ τὸ λογικὸν τῆς ψυχῆς, διὰ τῆς θεωρίας τῶν καὶ τῶν περί τούτων διηγήσεων καὶ διευκολύνῃ τὴν εἰς τὴν Ἁγίαν Γῆν ἔλευσιν τῶν Προσκυνητῶν καὶ πάντων τῶν θελόντων συναγωνίσασθαι καὶ βοηθῆσαι τῇ Ἱεροσολυμιτικῇ Ἐκκλησίᾳ.

Ὁ ἱστοχῶρος οὗτος, καρπὸς ἀνιδιοτελοῦς προσπαθείας καὶ εὐσεβοῦς μόχθου φίλων καὶ συνδρομητῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, πρῶτος ἐπίσημος ἱστοχῶρος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, θὰ ἐμπλουτίζηται σὺν Θεῷ διαρκῶς, διὰ δεδομένων ἀφορώντων εἰς πάντα τομέα τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἐκκλησιαστικοῦ βίου. Τὰ «πτερόεντα» ἠλεκτρομαγνητικὰ δεδομένα τῆς συγχρόνου τεχνολογίας, ὑστεροῦν μὲν τῆς ἁπτῆς, διὰ μέλανος καὶ χάρτου, γραφῆς, δύνανται, ὅμως, νὰ ἀποτελέσουν, ὡς ἐκείνη, φορεῖς σωτηριωδῶν νοημάτων, ὁδηγούντων εἰς τὴν ἄκτιστον ἐν Χριστῷ ἀπολύτρωσιν.

Γένοιτο εἰς πάντας, ἡ Χάρις καὶ Παράδοσις τῶν , ὁ Θησαυρὸς τῶν Ἁγιοταφιτῶν, ἀπλανὴς ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ βιοτῆς. Κατὰ τοὺς λόγους τῶν ἀρχαίων Ἱεροσολυμιτῶν Μοναχῶν, ἡ Ἁγία τοῦ Θεοῦ Πόλις Ἱερουσαλὴμ εἶναι «ὁ ὀφθαλμὸς καὶ φωστὴρ πάσης τῆς οἰκουμένης, ἡ τοῦ Εὐαγγελίου τὸν λόγον δεξαμένη, εἴπερ κατὰ τὸ προφητικὸν ἐκεῖνο λόγιον ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος καὶ λόγος Κυρίου ἐξ Ἱερουσαλὴμ» καὶ οἱ οἰκήτορες αὐτῆς εἶναι «οἱ οἱονεὶ χερσὶν οἰκείαις καθ’ ἑκάστην τὴν ἀλήθειαν ψηλαφῶντες δι’ αὐτῶν τῶν Σεβασμίων Τόπων, ἐν οἷς τὸ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν ἐπράχθη μυστήριον»1. Τούτων τῶν Σεβασμίων Τόπων τὴν χάριν ἐπικαλούμενοι ἐφ’ ὑμᾶς ἅπαντας, καταστέφομεν ὑμᾶς ταῖς πατρικαῖς Ἡμῶν εὐχαῖς καὶ Πατριαρχικαῖς εὐλογίαις καὶ διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλὴμ μηνὶ Μαΐῳ σωτηρίου ἔτους ‚ϐζ’.

∆ιάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄
Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

1. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΘΟΠΟΛΙΤΟΥ, Βίος τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα 57, ἐκδ. ἐν ΕD. SCHWARΤZ, Kyrillos von Skythopolis, Hinrichs Verlag, Leipzig 1939, s. 154.