ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΝΤΑΡΒΟΥΡΙΑΣ κκ. ROWAN WILLIAMS ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΓΗΝ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας, Σεβασμιώτατος Dr. Rowan Williams, λόγιος συγγραφεύς, γνωστός διά τά φιλορθόδοξα αἰσθήματά του, ἐπισκεφθείς εἰς τό παρελθόν τήν Ἁγίαν Γῆν μέ στόχον τήν ἐνίσχυσιν κυρίως τῶν κατοίκων τῆς Βηθλεέμ, προσκαλέσας τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’ διά συμμετοχήν εἰς τό ἐν Lambeth Συνέδριον τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας (19 Ἰουλίου – 3 Αὐγούστου 2008), ἐπεσκέφθη καί πάλιν κατ’ αὐτάς τήν Ἁγίαν Γῆν.

Τήν Κυριακήν, 8^ην /21^ην Φεβρουαρίου, ἐγένετο δεξίωσις πρός τιμήν αὐτοῦ εἰς τήν ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἱερουσαλήμ Ἀγγλικανικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ὑπό τοῦ Ἀγγλικανοῦ Ἐπισκόπου εἰς τά Ἱεροσόλυμα Σεβασμιωτάτου κ. Suheil S. Dawani. Εἰς τήν δεξίωσιν αὐτήν ἦσαν προσκεκλημένοι μεταξύ πολλῶν ἄλλων οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Τμήματος Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων καί Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Ὑπουργείου Τουρισμοῦ τοῦ Ἰσραήλ καί οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας τῶν Ἱεροσολύμων.

Εἰς τήν δεξίωσιν αὐτήν ἐκαλωσώρισε τόν Σεβασμιώτατον Rowan Williams ἐξ ὀνόματος τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας εἰς τά Ἱεροσόλυμα ὁ Ἀγγλικανός Ἐπίσκοπος Σεβασμιώτατος Suheil S. Dawani, εὐχαριστῶν διά τήν ἐπίσκεψιν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, τήν Γῆν τήν ὁποίαν, ὡς εἶπεν, κατεδέχθη νά ἐπισκεφθῇ σωματικῶς ὁ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας Κύριος Ἰησοῦς Χριστός καί εἰς τήν ὁποίαν κατοικεῖ μικρόν ποίμνιον, μικρά χριστιανική Κοινότης, ἐλαττουμένη ὁσημέραι, λόγῳ τῆς πολιτικῆς ἐντάσεως. Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Dawani ηὐχήθη, ὅπως ὁ ἀμοιβαῖος σεβασμός μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῶν τριῶν Ἀβραμικῶν θρησκειῶν ἀποτελέσῃ τήν βάσιν καί τό θεμέλιον τῆς εἰρήνης τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς διατηρήσεως τῆς ὡραιότητος αὐτῆς, ἤτις οὐσιαστικῶς εἶναι ἡ ποικιλία αὐτῆς.

Ἐξ ὀνόματος τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς προσεφώνησε τόν Σεβασμιώτατον Rowan Williams ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Ἀβήλων κ. Δωροθέου, τοῦ Ἱεροδιακόνου Ἀθανασίου καί τοῦ  Ρωμαιο-Ὀρθοδόξου ἰατροῦ κ. Χαλήλ Ἀντράους, λέγων τά κάτωθι:

«Ὑμεῖς ἐστε τό ἅλας τῆς γῆς· ἐάν δέ τό ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται;» … «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 5:13-16).

Ὡς ἐκπρόσωπος τῶν ἡγετῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καλωσορίζομεν  τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κανταρβουρίας κ. Rowan Williams. Εὑρισκόμεθα σωματικῶς μόνον εἰς μερικάς ἑκατοντάδας μέτρων μακρόθεν τοῦ Παναγίου Τάφου καί ὁλίγην ὥραν μακρόθεν τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Βηθλεέμ. Παρά τήν μικράν ἀπόστασιν μεταξύ τῶν δύο ἱερῶν πόλεων, οἱ εὐλαβεῖς προσκυνηταί δέν δύνανται νά ἐπισκεφθοῦν αὐτάς ἐλευθέρως.

Θεωροῦμεν ἀπαράδεκτον τό γεγονός ὅτι τά πολιτικά προβλήματα (ἀποτυχίαι) ἔχουν ἀντίκτυπον εἰς τήν θρησκευτικήν ἐλευθερίαν τῶν ἀνθρώπων, καθ’ ὅν χρόνον οἱ θρησκευτικοί ἡγέται προσπαθοῦν νά ἐπιτύχουν διαθρησκειακόν διάλογον διά τήν ἀποδοχήν τῆς ἀμοιβαίας συνυπάρξεως καί συμβιώσεως τῶν ἐθνῶν.

Ἡ σύγκλισις.μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ παράδειγμα διά τήν Οἰκουμένην μιᾶς προσπαθείας συγκλίσεως τῶν διαφορετικῶν ἰδεολογιῶν / δογμάτων ἤ τῶν διαφορῶν.

Ὁ διάλογος μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας ἤρξατο τό ἔτος 1973, ὅταν αἱ δογματικαί διμερεῖς Ἀγγλικανικαί Ὀρθόδοξοι συζητήσεις εἶχον τήν πρώτην αὐτῶν συνάντησιν εἰς τήν Ὀξφόρδην. Διά τῆς πρώτης φάσεως αυτῶν, τό 1976, τῆς δευτέρας φάσεως τό 1984 καί τοῦ συμπεράσματος τῆς τρίτης αὐτῶν φάσεως κατέληξαν εἰς τήν συμπεφωνημένην σημαντικήν δήλωσιν τῆς Κύπρου ἐπί μιᾶς σειρᾶς θεμάτων.

Μία τοιαύτη σύγκλισις δογμάτων ὀφείλει νά συμπεριλάβῃ περισσοτέρας πίστεις-ὁμολογίας καί νά δώσωμεν τάς χεῖρας ἐπί τύπων δηλώσεων διά τῆς συνεργασίας, διά νά κατακτήσωμεν δικαιοσύνην καί εἰρήνην, οὕτως ὥστε ἀνυπερθέτως νά γεφυρώσωμεν τήν ἀπόστασιν μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεννήσεως καί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Παναγίου Τάφου , οὕτως ὥστε ἐν εὐθέτῳ χρόν  νά μήν ὑπάρχῃ ἡ δυσκολία ἐπισκέψεως τῆς Βηθλεέμ ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ καί τἀνάπαλιν. Ἡ πολιτική κατάστασις εἰς τήν περιοχήν σφραγίζεται ἀπό τραγικάς ἀνθρωπίνους ἐμπειρίας.

Οἱ ἀρχηγοί τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς ἔχουν διατυπώσει τό κοινόν ὄραμα τῆς ἑδραιώσεως τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης εἰς τήν περιοχήν καί ἐπιδιώκουν ἐπίσης τήν πολιτικήν ὑποστήριξιν τοῦ ὀράματος αὐτοῦ. Θά πρέπῃ ὅμως νά εἴμεθα πολύ προσεκτικοί, οὕτως ὥστε νά βλέπωμεν τήν θρησκευτικήν προέκτασιν τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος καί νά μήν μετατρέπωμεν τά θρησκευτικά προβλήματα εἰς ἕν πολιτικόν ἐργαλεῖον, ἀλλά μᾶλλον νά τά θεωροῦμεν ὡς ἕν ἀναπόσπαστον μέρος τῆς ἐπιλύσεως τῶν πολιτικῶν συγκρούσεων.

Μία τοιαύτη εὐθύνη ἐνδεχομένως νά προκαλέσῃ μίαν ἀλλαγήν εἰς τό ἠθικόν κλῖμα, τό ὁποῖον κυβερνᾷ αὐτήν τήν περιοχήν τοῦ κόσμου. Μία τοιαύτη ἀλλαγή, δεδομένης τῆς φύσεως τῆς σχέσεως μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τῆς θρησκείας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, μπορεῖ νά κατορθωθῇ μέσῳ τῆς σταθερᾶς θελήσεως τῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν καί ὅταν θά δοθῇ ἐνθάρρυνσις εἰς τά ποίμνια-ἐκκλησιάσματα ἡμῶν νά ἀνακαλύψουν τήν ἀληθινήν σημασίαν τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης εἰς τό ἀπόλυτον πνευματικόν πλαίσιον.

Πιστεύομεν ὅτι μία τοιαύτη προσπάθεια θά συμβάλῃ δυναμικῶς εἰς τόν παγκόσμιον διάλογον διά συνύπαρξιν καί συμβίωσιν τῶν ἀνθρώπων. Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τό συγκεκριμένον ζήτημα, τό ὑμέτερον ἔργον ἀποτελεῖ πηγήν ἐμπνεύσεως διά πολλούς ἡγέτας, οἱ ὁποῖοι μοιράζονται μεθ’ ὑμῶν τάς ἰδίας ἀξίας καί ὁράματα. Ἐπικροτοῦμεν τήν δήλωσιν ὑμῶν εἰς τό Al–Azhar Πανεπιστήμιον τοῦ Καΐρου, κατά τήν τρίτην ἐπέτειον τῶν τρομοκρατικῶν ἐπιθέσεων τῆς 11^ης Σεπτεμβρίου, συμφώνως πρός τήν ὁποίαν «γνησία ὑπακοή εἰς τόν Θεόν δέν μπορεῖ νά τελῆται διά τῆς υἱοθετήσεως τῆς βίας». Τολμῶμεν νά εἴπωμεν ὅτι, κατά τήν Ἡμετέραν ἐκτίμησιν, ἡ ὑμετέρα Σεβασμιότης εἶναι εἷς ἐκ τῶν γνησίων «ὀρθοδόξων» ὀπαδῶν τῶν ἀξιῶν τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης τῶν ἀνθρώπων.

Εὐχαριστοῦμεν βαθέως τόν πεφιλημένον Ἡμῖν Σεβασμ. Ἐπίσκοπον κ. Suheil Duawani διά τήν συνεργασίαν, τήν ὁποίαν ἔχομεν εἰς τήν ὑποστήριξιν τῶν ἀξιῶν τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης εἰς τούς Αγίους Τόπους».

Ἀνταποκρινόμενος ὁ Σεβασμιώτατος κ. Rowan Williams εἶπεν ὅτι: «Τό νά ζῇ κανείς εἰς τήν Ἱερουσαλήμ ἤ νά ἐπισκέπτεται αὐτήν εἶναι χάρις, εὐλογία, δῶρον Θεοῦ, πρόκλησις καί αὐτοεξέτασις. Τό ἔργον τοῦ Θεοῦ διά τόν ἄνθρωπον, εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν προτρέπει καί παρωθεῖ ἡμᾶς νά συμπάσχωμεν μετά τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἡ Ἱερουσαλήμ εἶναι ἡ πόλις, εἰς τήν ὁποίαν εἶναι κεκλημένα νά ζήσουν ὅλα τά ἔθνη, «δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τό ὄρος Κυρίου». Τοῦτο συνέβη τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, συμβαίνει καί σήμερον. Ἡ Ἱερουσαλήμ εἶναι προωρισμένη νά ἔχῃ τάς πύλας της ἀνοικτάς δι’ ὅλους, ὅμως δι’ ὡρισμένους ἔχει αὐτάς κεκλεισμένας. Ὡρισμένοι ἀποκλείονται τῆς εἰσόδου εἰς αὐτήν».

«Ὁ τρόπος ζωῆς τῶν κατοικούντων διά μέσου τῶν αἰώνων εἰς μίαν Ἱερουσαλήμ ἔχουσαν τάς πύλας αὐτῆς ἀνοικτάς δι’ ὅλους, ἀποτελεῖ πρότυπον καί διά τήν εἰρήνην αὐτῆς σήμερον. Ἀς ἐνθυμηθῶμεν τούς λόγους ἀρχαίου ἀσκητοῦ ἐρημίτου: Ἡ ζωή ἡμῶν καί ὁ θάνατος ἡμῶν ἐξαρτᾶται ἀπολύτως ἀπό τήν ζωήν καί τόν θάνατον τοῦ γείτονος ἡμῶν. Ἐάν ὁ γείτων ἡμῶν ζῇ, ζῶμεν καί ἡμεῖς μετ’ αὐτοῦ, ἐάν ἀποθνῄσκῃ, συναποθνῄσκομεν μετ’ αὐτοῦ».

Τήν ἑπομένην, Δευτέραν, 9^ην /23^ην Φεβρουαρίου 2010, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Ἀγγλικανοῦ Ἐπισκόπου Ἰρλανδίας Σεβασμιωτάτου κ. Michael Jackson, τοῦ Ἀγγλικανοῦ Ἐπισκόπου εἰς Ἱεροσόλυμα Σεβασμιωτάτου κ. Suheil S. Dawani καί ἄλλων κληρικῶν αὐτοῦ ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον τόν Γ’ εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Κατά τήν ἐπίσκεψιν αὐτήν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κανταρβουρίας περίπου ὡς ἑξῆς:

«Ἰδιαιτέρα χαρά διακατέχει Ἡμᾶς, νά καλωσορίσωμεν ὑμᾶς καί πάλιν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ἐνθυμούμενοι ἐπίσης τήν συμμετοχήν Ἡμῶν εἰς τό ἐν Lambeth Συνέδριον καί εἰς τήν ἐν Λονδίνῳ «Παγκόσμιον Διάσκεψιν κατά τῆς πτωχείας», τό ἔτος 2008. Ἐπικροτοῦμεν τάς δραστηριότητας ὑμῶν διά τήν εἰρήνην καί δικαιοσύνην εἰς τήν πατρίδα ὑμῶν, ἀλλά καί εἰς ὅλον τόν κόσμον, ἀλλά καί τό ἐνδιαφέρον, τό ὁποῖον ἐπεδείξατε διά τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἐκτιμῶμεν ἰδιαιτέρως τήν προσφοράν ὑμῶν διά τήν διεύρυνσιν τῶν γνώσεων τῶν χριστιανῶν τῆς περιοχῆς ὑμῶν περί τῆς Ὀρθοδοξίας, γεγονός τό ὁποῖον συντελεῖ εἰς τήν προσπάθειαν διά τήν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν καί τήν ἄρσιν τῶν σχισμάτων τῶν Ἐκκλησιῶν, διά τά ὁποῖα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέεται εἰς τάς καθ’ ἡμέραν προσευχάς αὐτῆς.

Αἱ προσπάθειαι ὑμῶν διά τήν διάδοσιν τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου εἰς μίαν ὅλον καί περισσότερον ἐκκοσμικευμένην κοινωνίαν βοηθεῖ ἐπίσης καί ἡμᾶς, τήν τοπικήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων, νά διατηρήσῃ τήν ἀκεραιότητά της καί τήν παρουσίαν τής εἰς τήν διαφύλαξιν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων.

Ἡ Ἱερουσαλήμ ἀποτελεῖ ἕν εἶδος «παγκοσμίου ἐνορίας-καθολικοῦ προσκυνήματος». Ἐδώ ἑκατομμύρια προσκυνητῶν ἔρχονται κάθε χρόνον – Ἑβραῖοι, Χριστιανοί, Μουσουλμᾶνοι, ἀκόμη καί πρόσωπα, τά ὁποῖα δέν ἀνήκουν εἰς οὐδεμίαν εἰσέτι πίστιν. Οὗτος εἶναι ὁ ρόλος τοῦ Πατριαρχείου, νά ἀγκαλιάσῃ πάντας ὅσους ἔρχονται εἰς ἀναζήτησιν τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, διά τῆς προσφορᾶς πνευματικῆς παρηγορίας καί ἐνθαρρύνσεως. Ἐκτιμῶμεν τάς προσπαθείας ὑμῶν καί συνεχίζομεν νά ζητῶμεν εἰς τάς προσευχάς ὑμῶν μίαν ἰσχυράν παρουσίαν τοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὁποία νά προάγῃ τήν συμφιλίωσιν καί τήν εἰρήνην, συμφώνως πρός τά εὐαγγελικά παραγγέλματα τοῦ Κυρίου ἡμῶν, Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Παρά τάς τρεχούσας ἐντάσεις εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας, Ἡμεῖς συνεχίζομεν νά ἐπιδιώκωμεν τόν διάλογον, ὁ ὁποῖος βοηθεῖ εἰς τήν ἐκ νέου ἀνακάλυψιν τῶν ἐννοιῶν, αἱ ὁποῖαι διέπουν τό πλήρωμα τῆς χριστιανικῆς πίστεως, κυρίως ἐν τῇ ἀναγνώσει τῶν Θείων Γραφῶν, τῶν κειμένων τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν βίων τῶν ὑπό τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν κοινῶς ἀναγνωρισθέντων Ἁγίων. Πιστεύομεν ὅτι διά τῆς ἐπιστροφῆς εἰς τήν κοινήν κληρονομίαν ἡμῶν, θά ἀνακαλύψωμεν τρόπους ἄρσεως τῶν διαιρέσεων καί διαφορῶν ἡμῶν. Ἡ ἐν Χριστῷ ἑνότης θά πρέπῃ νά ἑδραιωθῇ ὄχι ἐπί τῇ βάσει τῶν διοικητικῶν δομῶν, ἀλλά ἐπί τῇ βάσει τῆς πίστεως.

Ἐφέτος συμπίπτει ὁ κοινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα εἰς τήν Ἀνατολικήν καί τήν Δυτικήν Ἐκκλησίαν, καί ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς θά εἶναι δι’ ἡμᾶς ἐπίσης κοινή.

«Πρόσεχε Οὐρανέ καί λαλήσω καί ἀνυμνήσω Χριστόν, τόν ἐκ Παρθένου σαρκί ἐπιδημήσαντα».

Διά τῶν λόγων τούτων, τούς ὁποίους ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἅγιος Ἀνδρέας Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης ὁ Ἱεροσολυμίτης εἰς τόν Μεγάλον αὐτοῦ Κανόνα, ἀρχίζομεν τό στάδιον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τό νόημα τῶν λόγων τούτων μᾶς παραπέμπει εἰς τήν ἀνάμνησιν τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Αὐτήν ἀκριβῶς τήν διαβεβαίωσιν τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ σαρκικῶς εἰς τήν γῆν, προσλαβόντος εἰς τήν θείαν Αὐτοῦ φύσιν καί τήν ἀνθρωπίνην ἡμῶν  φύσιν, ἑωρτάσαμεν ἐχθές, τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας.

Μέ τήν  γνῶσιν ὅτι ἡ  κοινή ἀνθρωπίνη φύσις ἡμῶν ἐξηγοράσθη ἀπό τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καλοσωρίζομεν ὑμᾶς καί εὐχαριστοῦμεν ὑμᾶς διά τήν ἐπίσκεψιν ὑμῶν εἰς τό Πατριαρχεῖον».

Εἰς τήν προσφώνησιν αὐτήν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας ἀπήντησεν περίπου ὡς ἑξῆς:

«Εἶναι δι’ ἡμᾶς, Μακαριώτατε, ἰδιαιτέρα χαρά νά συναντώμεθα καί πάλιν μεθ’ Ὑμῶν, τόν Ἐπίσκοπον τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐκτιμῶμεν τά μέγιστα τήν στάσιν τῆς Ἐκκλησίας Ὑμῶν καί τήν ἀποδοχήν συμμετοχῆς Ὑμῶν εἰς τό ἐν Lambeth Συνέδριον αὐτῆς. Ἡμεῖς προσευχόμεθα ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας Ὑμῶν ὡς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία συνετέλεσε τά μέγιστα εἰς τήν διατήρησιν τῆς χριστιανικῆς παρουσίας καί ταυτότητος εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Ἡ αὔξησις τῆς παρουσίας τῶν Χριστιανῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν εἶναι ἕν δῶρον τοῦ Θεοῦ εἰς τόν κόσμον. Τοῦτο βεβαίως εἶναι κατορθωτόν, διότι ὁ Κύριος εἶπεν εἰς τόν Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν, Παῦλον, «ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου, ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» ( Β’ Κορ. 12,9).

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ὁποίαν Ὑμεῖς ἑωρτάσατε ἐχθές, ἡ Ἀγγλικανική Ἐκκλησία βλέπει εἰς τήν ἀπόφασιν τῆς 7^ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, περί τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰκόνων, ὅτι ὄντως αὗται ἀντανακλοῦν τό ἄκτιστον φῶς τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου, τό ὁποῖον παρ’ Αὐτοῦ ὡς πηγῆς διαχέεται καί εἰς τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων. Δι’ ὅλα αὐτά εὐχαριστοῦμεν τόν Θεόν καί εὐχαριστοῦμεν καί Ὑμᾶς, Μακαριώτατε, διά τήν μαρτυρίαν, τήν ὁποίαν δίδετε».

Ἐν ὄψει τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κανταρβουρίας εἰς τήν Γάζαν τήν ἑπομένην, ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν αὐτῷ περί τῆς συμπαραστάσεως τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου κατά τήν διάρκειαν τῆς περυσινῆς συρράξεως εἰς τούς πληγέντας. Ὡσαύτως ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν εἰς τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κανταρβουρίας περί τῆς οἰκονομικῆς καί διοικητικῆς κρίσεως, τήν ὁποίαν διέρχεται τό Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί περί τῶν προσπαθειῶν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων διά τήν ἀναβάθμισιν τοῦ ρόλου αὐτοῦ, ὡς ἑνός χριστιανικοῦ ὀργανισμοῦ, δυναμένου νά ἀποτελέσῃ μίαν ἑνιαίαν χριστιανικήν φωνήν καί μαρτυρίαν διά τούς Χριστιανούς εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων εἰς αὐτήν. Εἰς τοῦτο ὁ Μακαριώτατος ἐζήτησε τήν συμπαράστασιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κανταρβουρίας.

Ἐρωτηθείς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας περί τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ, ἐπεξήγησεν ὅτι αὕτη βασίζεται εἰς τήν ἀποστολικήν πίστιν καί παράδοσιν, ὅτι ἡ ὑποδομή αὐτῆς δέν εἶναι ἱεραρχική, ἀλλά ὅτι αὕτη βασίζεται εἰς τόν συλλογικόν τρόπον ζωῆς καί διοικήσεως, ὅτι εἰς αὐτό τό σύστημα ὑπάρχει μία ἀδυναμία συνεργασίας, ἡ ὁποία ἐνίοτε δημιουργεῖ δυσκολίας, διότι ἑκάστη τῶν τριάκοντα μιᾶς (31) Ἀγγλικανικῶν Ἐκκλησιῶν ἐνίοτε ἀποφασίζει μόνη της καί διά θέματα, τά ὁποῖα ἀπαιτοῦν συλλογικήν ἀντιμετώπισιν καί ἀπόφασιν ὡς εἶναι π.χ. θέματα βιο-ἠθικῆς, σεξουαλικότητος, χειροτονίας γυναικῶν κ.ἄ. «Διά τοῦτο καί ἐκαλέσαμεν», εἶπεν ὁ Σεβασμιώτατος κ. Williams, «εἰς τήν ἐν Lambeth Συνέλευσιν καί ἄλλας Ἐκκλησίας, ὅπως τήν Ὑμετέραν, ἵνα ἀκούσωμεν αὐτάς καί βοηθηθῶμεν. Ἡμεῖς ἐδέχθημεν τήν χειροτονίαν γυναικῶν εἰς τήν ἱερωσύνην. Ἤδη ἀντιμετωπίζομεν τό θέμα τῆς χειροτονίας γυναικῶν εἰς τό ἐπισκοπικόν ἀξίωμα. Τοῦτο εἶναι ἕν σοβαρόν πρόβλημα δι’ ἡμᾶς. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀγγλίας μετέχει διά νόμου εἰς τήν ἔκδοσιν νόμων τοῦ κράτους. Τοῦτο εἶναι προνόμιον δύσκολον, διότι πρέπει νά ὁμολογηθῇ ἀλήθεια εἰς ἕνα ἐκκοσμικευμένον περιβάλλον».

«Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀγγλίας ὑπέστη κατά τήν τελευταίαν πεντηκονταετίαν μίαν κάμψιν τῶν πιστῶν αὐτῆς, ὅσον ἀφορᾷ τήν συμμετοχήν αὐτῶν εἰς τά μυστήρια αὐτῆς. Κατά τά τελευταῖα 20 ἔτη ἐπαρουσιάσθησαν προτεσταντικαί ὁμάδες μέ διάθεσιν εὐαγγελισμοῦ καί ὄχι τόσον συμμετοχῆς εἰς τά μυστήρια. Κατά τά τελευταῖα πέντε ἤ ἕξ ἔτη ἐνεφανίσθησαν νέαι ἐνοριακαί μονάδες (New Congregations) περί τάς πεντακοσίας. Τοῦτο εἶναι ἐνθαρρυντικόν, ὡς καί ἡ προσέλευσις 20 περίπου ἀτόμων διά χειροτονίαν εἰς τήν ἱερωσύνην. Ταῦτα θεωρῶ ὡς σημεῖα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἡμῶν, διά τήν ὁποίαν ζητοῦμεν τάς προσευχάς Ὑμῶν».

Ἐπί τούτοις, κατακλείων ὁ Μακαριώτατος, ἀνεφέρθη εἰς τούς ἱστορικούς δεσμούς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἀγγλικανικῆς Κοινοπολιτείας καί ηὐχαρίστησε διά τήν βοήθειαν τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων εἰς τό Κατάρ κατά τά πρῶτα βήματα τῆς ἐγκαταστάσεως αὐτῆς ἐκεῖ καί ἀπεδέχθη πρόσκλησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κανταρβουρίας διά μίαν ἐπίσημον ἐπίσκεψιν εἰς τήν Ἀγγλικανικήν Ἐκκλησίαν ἐν εὐθέτω χρόνῳ.

Ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν εἰς τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κανταρβουρίας ὡς ἀναμνηστικόν δῶρον τῆς ἐπισκέψεως αὐτοῦ εἰς τό Πατριαρχεῖον κεραμεικήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου τῆς Βηθλεεμιτίσσης καί τήν πολύτιμον ἔκδοσιν τοῦ Πατριαρχείου μέ τά κειμήλια τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τῇ ἐπιμελείᾳ τοῦ καθηγητοῦ κ. Νικολάου Ὀλυμπίου, εἰς δέ τόν συνοδόν αὐτοῦ Ἐπίσκοπον τῆς Ἰρλανδίας Σεβασμιώτατον κ. Michael Jackson, τό βιβλίον τοῦ καθηγητοῦ κ. Βοκοτοπούλου μέ τά εἰκονογραφημένα χειρόγραφα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί εἰς τούς ὑπολοίπους συνοδούς αὐτοῦ μετάλλια τῶν 1500 ἐτῶν τῆς ἱστορίας τοῦ Πατριαρχείου καί φωτογραφικά λευκώματα μέ τάς τελετάς τῶν Ἱεροσολύμων τῆς κ. Gali Tibbon.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας, εὐγενῶς ἀνταποδίδων, προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον τόμον ἀνθολογίας ἔργων Ἄγγλων συγγραφέων, μέ θέμα τήν πνευματικότητα τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας. Ὁ δέ παρών εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν γηραιός Ἱεροσολυμίτης ἰατρός δρ. Ἰωάννης Τλήλ, παλαιόν καί ἐκλεκτόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας τῆς παροικίας τῶν Ἱεροσολύμων, προσέφερεν εἰς τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κανταρβουρίας τό βιβλίον αὐτοῦ “I am Jerusalem”. Ἠκολούθησεν ἀναμνηστική φωτογραφία τῆς ἐπισκέψεως τῆς Ἀγγλικανικῆς ἀποστολῆς μετά τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τόν Θρόνον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder