1

ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ (4η ΗΜΕΡΑ).

Δ’ ἡμέρα τῆς «εἰρηνικῆς» ἐπισκέψεως.

Τήν Δευτέραν, 31ην Ἰανουαρίου /13ην Φεβρουαρίου 2012, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, μετά τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, ἐπεσκέφθη τό ἔναντι τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου Παγκύπριον Γυμνάσιον, τό ἱδρυθέν τό 1812 ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου ἐθνομάρτυρος Κυπριανοῦ, συμπληροῦν 200 ἔτη λειτουργίας, λειτουργοῦν σήμερον μέ 75 καθηγητάς καί 586 μαθητάς.

Ἐνταῦθα ἐγένετο εἰς τόν Μακαριώτατον ἔνθερμος ὑποδοχή ὑπό τῆς Διευθύνσεως, τοῦ Καθηγητικοῦ Συλλόγου καί τῆς μαθητικῆς Κοινότητος τοῦ σχολείου.

Πρός τιμήν τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακαριωτάτου τό Παγκύπριον Γυμνάσιον εἶχε ὀργανώσει τελετήν μικρᾶς διαρκείας, ἡ ὁποία περιελάμβανε προσφώνησιν τοῦ Διευθυντοῦ  αὐτοῦ κ. Σόλωνος Χαραλάμπους, βιογραφικόν τοῦ Μακαριωτάτου, ἀναφοράν εἰς τάς σχέσεις Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί Παγκυπρίου Γυμνασίου, εἰς τό ἔργον τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου, εἰς τό ἔργον τοῦ Εὐφραίμ τοῦ Ἀθηναίου εἰς τόν χῶρον τῆς Παιδείας μεταξύ τῶν (1741-1759) καί μετέπειτα Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ἀναφοράν ἐπίσης εἰς τόν Ὀνούφριον Μακλίδην, Ἔξαρχον τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Κύπρον (1838-1861), ἀλληλογραφοῦντα μέ τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων Κύριλλον.

Ἀνταποκρινόμενος ὁ Μακαριώτατος εἰς τήν τοιαύτην δι  Αὐτόν καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων τιμητικήν ὑποδοχήν καί ἐκδήλωσιν τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου, προσεφώνησε τούς καθηγητάς καί μαθητάς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Ἐλλογιμώτατοι κ. Διευθυντά καί κ.κ. καθηγηταί,

  Ἀγαπητοί μαθηταί τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου,

 Ἰδιαιτέραν χαράν καί συγκίνησιν προξενεῖ εἰς Ἡμᾶς σήμερον ἡ  ἐπίσκεψις Ἡμῶν εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον τῆς παιδείας, εἰς τό εὒφορον τοῦτο φυτώριον τῆς καλλιεργείας τῶν ψυχῶν καί τῆς σμιλεύσεως τοῦ χαρακτῆρος χιλιάδων Κυπρίων μαθητῶν.

 Ἡ χαρά καί ἡ συγκίνησις Ἡμῶν ὀφείλεται εἰς τό γεγονός ὅτι συναντώμεθα μετά πεπαιδευμένων καθηγητῶν, μετ᾽ ἐμπείρων παιδαγωγῶν εἰς ἓνα χῶρον μέ μακράν καί ἀξιόλογον ἐκπαιδευτικήν παράδοσιν  καί προσφοράν εἰς τόν τομέα τῆς Κυπριακῆς Παιδείας, κυρίως δέ μεθ᾽ ὑμῶν τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς νέοι ἀποτελεῖτε τήν καλλίστην μερίδα τῆς Κυπριακῆς κοινωνίας, τήν ἐλπίδα καί τό μέλλον τῆς Ἑλληνικῆς Κυπριακῆς ὑμῶν πατρίδος.

 Κατά τήν εὐλογημένην ταύτην συγκυρίαν τῆς συναντήσεως ταύτης ὀρθόν νομίζομεν, εἶναι νά ἀναμνησθῶμεν τά λόγια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος, τοῦ προσλαβόντος τήν ἡμετέραν ἀνθρωπίνην φύσιν, προκειμένου νά ἀνακαινίσῃ καί μεταμορφώσῃ αὐτήν, τοῦ ἐμφανισθέντος σαρκί καί συναναστραφέντος τοῖς ἀνθρώποις εἰς τήν ἐποχήν τοῦ Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου καί Ποντίου Πιλάτου εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τήν διοίκησιν τῶν ὁποίων εἰς Ἡμᾶς ὡς διαδόχους τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη.

 Εἰς τό πρόσωπον καί τό λυτρωτικόν ἔργον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἂς ἴδωμεν, ἀγαπητοί μαθηταί, ὃ,τι βλέπει ἡ Ἐκκλησία, τόν Διδάσκαλον, ὁ ὁποῖος λέγει: «ὑμεῖς φωνεῖτε με ὁ διδάσκαλος καί ὁ Κύριος καί καλῶς λέγετε, εἰμί γάρ» (Ἰω.13, 13). Εἰς τό θεανθρώπινον πρόσωπον τοῦ Κυρίου βλέπομεν τόν Διδάσκαλον, ὁ ὁποῖος ἐπιλέγει τούς δώδεκα μαθητάς,  τούς ὁποίους διδάσκει, μετά τῶν ὁποίων εὑρίσκεται εἰς συναναστροφήν καί ἐπικοινωνίαν καί μυεῖ εἰς τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ. Εἶναι Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος ἐδίδαξεν εἰς τό ἱερόν τούς σοφούς Γραμματεῖς, δωδεκαετής ὤν (Λουκ. 2, 41) καί Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος εἶπεν: «Ἂφετε τά παιδία ἐλθεῖν πρός με, τῶν γάρ τοιούτων ἐστί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»( Ματθ. 19, 14 ).

 Ὁμοῦ μετά τούτων ἐκ τῆς ζωῆς καί τοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου ὡς Διδασκάλου, ἄς ἀναμνησθῶμεν τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἦσαν μεγάλοι διδάσκαλοι, ἐπιστήμονες θεολόγοι, φιλόσοφοι, ψυχολόγοι, φιλόλογοι, γνῶσται παντός ἐπιστητοῦ ὡς καί οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν Ἓλληνες πρόγονοι, φιλόσοφοι καί ἱστορικοί, οἱ καλλιεργήσαντες πᾶν εἶδος ἐπιστήμης.

 Ἄς ἀναμνησθῶμεν ὃ,τι οἱ πατέρες περί τῆς παιδείας εἶπον ὅτι εἶναι τό «κάλλιστον ἀγαθόν δι᾽ ἡμᾶς τούς Χριστιανούς, ὄχι μόνον ἡ παιδεία ἡμῶν ἡ χριστιανική ἀλλά καί ἡ ἔξωθεν, ἡ ἐγκύκλιος καί ὃτι ὅ,τιδήποτε καλόν εἰπώθη ἡμῖν τοῖς Χριστιανοῖς ἀνήκει».

 Τοιαῦτα πρότυπα ἔχοντες καί ὑμεῖς, ἀγαπητοί μαθηταί, πρῶτον τόν Μέγαν Διδάσκαλον Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τούς διδασκάλους καί Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, τούς διδασκάλους ὑμῶν εἰς τό Παγκύπριον Γυμνάσιον, «δράξασθε» καί  ὑμεῖς «παιδείας» καί  «γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς»(Ἰω.8, 32-33), ὡς εἶπεν ὁ Κύριος, καταρτισθῆτε καί ἐξοπλισθῆτε διά πάσης γνώσεως ἐπιστημονικῆς, προσφερομένης εἰς ὑμᾶς ὑπό τοῦ σχολείου ὑμῶν καί διά χαρακτῆρος ἐντίμου καί δυνατοῦ, ὥστε ὑμεῖς ἀξιοπρεπῶς νά ζήσητε, ὠφέλιμοι εἰς τήν κοινωνίαν καί τήν φιλτάτην καί πολύπαθον ὑμῶν πατρίδα τήν Κύπρον ἀποδειχθῆτε καί ἀξιωθῆτε νά ἴδητε αὐτήν ἐλευθέραν εἰς τό βόρειον αὐτῆς τμῆμα, κατεχόμενον σήμερον, τό ὁποῖον ἦτο Ἑλληνικόν ἀνέκαθεν. Γένοιτο».

Μετά ταῦτα τό Μουσικόν Σχῆμα τῆς Σχολῆς ἔψαλε παραδοσιακά Κυπριακά τραγούδια τῇ συνοδείᾳ μουσικῶν ὀργάνων.

Ἐν συνεχείᾳ ἐδόθη εἰς τόν Μακαριώτατον ἀσημένιον δενδρύλλιον ὡς ἀναμνηστικόν δῶρον τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου καί ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε διά τό Παγκύπριον Γυμνάσιον τήν Ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί εἰκόνα ἀσημένιαν τοῦ Παναγίου Τάφου.

Τό Βυζαντινόν Τμῆμα τῆς Σχολῆς ἔψαλε τόν Πολυχρονισμόν τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ Ὁποῖος εὐλογῶν καί εὐχαριστῶν, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου.

Εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου ἐγένετο θερμοτάτη ὑποδοχή τῷ Μακαριωτάτῳ ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου κ. Χρυσοστόμου, τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἐνδεδυμένου καί λαοῦ κρατοῦντος λάβαρα καί ἐπιγραφάς «ὡς εὖ παρέστητε», πρό τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἐκτισμένου τό 1854.

Ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τούτου, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἐψάλη Δοξολογία, μετά τήν ὁποίαν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος προσεφώνησεν Αὐτόν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:

«Μακαριώτατε, αγαπημένε Πατριάρχη Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλε,

και σεις, ευλογημένοι και σεβάσμιοι αδελφοί και λοιπά μέλη που αποτελείτε τη λαμπρότατη και τίμια συνοδεία,

Με αισθήματα μεγάλης χαράς και εγκαρδιότητας, με βαθύτατο σεβασμό και ανυπόκριτη και ειλικρινή αγάπη, σας υποδεχόμαστε στη Μητρόπολή μας με το Ευαγγελικό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» και το άλλο «ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων τήν εἰρήνην».

Εξ ονόματος του ευλογημένου και πιστού λαού μας, σας καλωσορίζουμε στη Λάρνακα, τη Νέα Βηθανία, τη δεύτερη πατρίδα του Αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού, Λαζάρου του Τετραημέρου, τον οποίον τόσο τιμά, σέβεται και υπεραγαπά ο ευσεβής λαός μας.

Στα σεπτά πρόσωπά σας, χαιρετίζουμε τη Σιωνίτιδα Εκκλησία, τη Μητέρα των Εκκλησιών. Στις μορφές σας χαιρετίζουμε τους αγνούς αγωνιστές της Ορθοδοξίας, τους ακοίμητους φρουρούς του Παναγίου Τάφου, του Σπηλαίου της Βηθλεέμ, του Φρικτού Γολγοθά και των λοιπών αγίων προσκυνημάτων, τα οποία αγίασε  με την επί γης παρουσία Του ο Θεάνθρωπος Χριστός.

Μακαριώτατε,

Σκιρτούν σήμερα οι καρδιές μας, γιατί η ευλογημένη παρουσία σας ανάμεσά μας επικυρώνει το αδιαίρετο της Ορθοδοξίας κι επιβεβαιώνει του Απ. Παύλου τα λόγια:  «Ὑμεῖς δέ ἐστε Σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους», ενώ παράλληλα δίνει την ευκαιρία στον ευσεβή λαό μας να ασπασθεί τη δεξιά σας, να ευλογηθεί και να θαυμάσει το δεξιό οιακοστρόφο της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, τον κοσμημένο με απλότητα, υπομονή, νηφαλιότητα, σωφροσύνη και αγάπη.

Τη μεγάλη όμως  χαρά μας από την επίσκεψη και ιεραποδημία στην πατρίδα μας, τη νήσο των αγίων και των μαρτύρων, επισκιάζει η αδυναμία μας να σας ξεναγήσουμε στον τάφο του Αποστόλου Βαρνάβα, ιδρυτού και προστάτου της αγιοτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, στο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου και στα άλλα μοναστήρια και Εκκλησίες μας στη Βόρεια Κύπρο, τα οποία για 38 χρόνια τώρα καταπατεί και συλεί με τη βία των όπλων ο Τουρκικός κατοχικός στρατός. Η θλίψη, ο πόνος και η λύπη μας μεγαλώνουν, όσο περνά ο χρόνος, γιατί βλέπουμε όλα αυτά τα μνημεία της εκκλησιαστικής και πολιτιστικής μας, μα και της παγκοσμίου κληρονομιάς, να δέχονται απροστάτευτα τη φθορά του χρόνου, με αποτέλεσμα την καταστροφή και την εξαφάνιση.

Παράλληλα οι πρόσφυγες, εκδιωγμένοι από τα πάτρια εδάφη, παραμένουν μακριά από τα σπίτια και τις περιουσίες τους… και η πιο τραγική πτυχή του δράματος, οι οικείοι και οι συγγενείς των αγνοουμένων μας  που, παρόλο που έχουν περάσει 38 χρόνια από την εξαφάνιση των αγαπημένων τους προσώπων, εξακολουθούν να περιμένουν να πληροφορηθούν για την τύχη τους.

Μακαριώτατε,

 Δεν ζητούμε και δεν απαιτούμε τίποτα περισσότερο απ’ ότι μας ανήκει και ό,τι το δίκαιο επιτάσσει. Δεν τρέφουμε αισθήματα μίσους εναντίον των Τουρκοκυπρίων και ούτε επιθυμούμε την εξόντωσή τους. Αντίθετα, επιθυμούμε μια ειρηνική Κύπρο, στην οποία θα εφαρμόζονται πλήρως και χωρίς εξαιρέσεις τα ανθρώπινα δικαιώματα και ό,τι το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο προβλέπει.

 Γι’ αυτό ζητούμε και τις δικές σας ευχές και προσευχές.

Προσευχηθείτε Μακαριώτατε, προσευχηθείτε μπροστά στον Πανάγιο Τάφο, στον Φρικτό Γολγοθά και στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ, για τον λαό μας, για την ελευθερία και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στην Κύπρο μας, για την εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας και την επιστροφή των προσφύγων μας στις πατρογονικές τους εστίες.

Προσευχηθείτε ακόμη για την πνευματική υγεία και πρόοδο όλων μας, σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνά τόσο η πατρίδα μας, όσο και η οικουμένη ολόκληρη».

Ἐπί τῷ τέλει τῆς προσφωνήσεως ὁ Μητροπολίτης Κιτίου προσέφερε τῷ Μακαριωτάτῳ  ὡραιοτάτην εἰκόνα τοῦ προστάτου τῆς πόλεως Λάρνακος Ἁγίου Λαζάρου τετραημέρου φίλου τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Ἅγιον Κιτίου διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Πανιερώτατε Μητροπολῖτα Κιτίου κ. Χρυσόστομε,

Ἱερώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐντιμότατοι   Ἐκπρόσωποι τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας

Εὐλαβεῖς ἱερεῖς,

Κυρίαι, κύριοι,

 Ἰδιαιτέραν χαράν καί συγκίνησιν δημιουργεῖ εἰς τάς  ψυχάς Ἡμῶν σήμερον, τήν τελευταίαν ἡμέραν  τῆς σύν Θεῷ εὐλογημένης  εἰρηνικῆς Ἡμῶν  ἐπισκέψεως εἰς τήν Ἁγιωτάτην Αὐτοκέφαλον ἀδελφήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, ἡ ἐπίσκεψις Ἡμῶν εἰς τά   κλίματα    τῆς ἱστορικῆς    Μητροπόλεως  Κιτίου καί ἰδιαιτέραν τιμήν περιποιεῖ εἰς  Ἡμᾶς   ἡ ἔνθερμος ὑποδοχή τοῦ κατά πάντα κατηξιωμένου, φιλοθέου καί φιλέργου  Ἱεράρχου αὐτῆς, Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κιτίου  κ. Χρυσοστόμου, τοῦ εὐλαβοῦς κλήρου  καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ.

 Πέραν τῶν ἄλλων ἱστορικῶν δεσμῶν, τῶν συνδεόντων τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, φρουρόν τῶν Ἁγίων Τόπων, μετά τῆς  ἱστορικῆς Μητροπόλεως Κιτίου, συνδέει τάς δύο Ἐκκλησίας Ἡμῶν, τήν τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Μητροπόλεως Κιτίου,  τό πρόσωπον    τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, φίλου τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖον ὁ Κύριος τετραήμερον ἀνέστησεν, πιστούμενος τήν κοινήν ἀνάστασιν πρό τοῦ πάθους Αὐτοῦ.

 Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων  Ἐκκλησία κρατεῖ εἰς τά σπλάγχνα τῆς γῆς αὐτῆς καί φυλάσσει εἰς  Βηθανίαν, τήν γνωστήν εἰς τήν τοπικήν διάλεκτον ὡς Λαζαρίαν, ὁμοῦ μετά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς    τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου Μάρθας καί Μαρίας, εἰς τήν ὁποίαν μονάζουν ὡς ἐπί τό πλεῖστον Κύπριαι  μοναχαί, τόν τάφον αὐτοῦ,  εἰς τόν ὁποῖον ἐνεταφιάσθη μετά τόν πρῶτον θάνατον αὐτοῦ, ἐκ τοῦ ὁποίου  καί  ἐξῆλθε, ὑπακούων  εἰς τό  πρόσταγμα  τοῦ   Κυρίου « Λάζαρε  δεῦρο ἔξω », «δεδεμένος τούς πόδας καί τάς χεῖρας κειρίαις»  

( Ἰω. 11, 43 -44 ).

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κιτίου εἶναι ἐμπεπιστευμένη   τόν τάφον τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, εἰς τόν ὁποῖον  ἐνεταφιάσθη μετά τόν δεύτερον  θάνατον καί τήν ἔξοδόν αὐτοῦ πρός τήν αἰωνιότητα ἐν ἀναμονῇ τῆς καθολικῆς ἀναστάσεως. Φυλάσσει  ὡσαύτως  τόν ἀπαραμίλλου  κάλλους ἱερόν ναόν πρός τιμήν αὐτοῦ ὡς κέντρον ἐνοριακόν καί ἕδραν καί ἑστίαν καί πηγήν ἁγιασμοῦ διά τήν προσευχήν  καί λατρείαν καί ἐφαλτήριον   διά ποικίλας ἐκκλησιαστικάς, ἐνοριακάς, κοινωνικάς καί πολιτιστικάς  ἐκδηλώσεις.

 Εὐχαριστοῦμεν τόν Πανάγαθον Θεόν διά τήν εἰρηνικήν Ἡμῶν ἐπίσκεψιν εἰς τήν ἀδελφήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου καί τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου, τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν Ἡμῶν  Πανιερώτατον  Μητροπολίτην κ. Χρυσόστομον  καί τούς συνεργάτας αὐτοῦ διά τήν θερμήν  ὑποδοχήν  καί εὐχόμεθα εἰς τόν ἱερόν κλῆρον καί  τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς θεοσώστου Μητροπόλεως ταύτης τήν φωτιστικήν καί ἐνισχυτικήν  ἐνέργειαν   καί      χάριν   καί εὐλογίαν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου  ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ  δι’ αὕξησιν καί πρόοδον ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς  χάριν τοῦ ἀγαθοῦ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καί σύμπαντος τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Γένοιτο».

 Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων προσέφερεν Αὐτῷ χῶμα ἀπό τόν τάφον καί τήν οἰκίαν τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, ἐγκόλπιον ἐκ μαργαριταρορρίζης καί σταυρόν εὐλογίας ἐκ μαργαριταρορρίζης, εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τάφου καί βιβλίον τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.

Μετά τοῦτο ἐγένετο δέησις εἰς τήν παρακειμένην τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου, ἔνθα ὁ λαός ἠσπάσθη τήν χεῖρα τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ δε Ἅγιος Κιτίου προσέφερε τά δῶρα τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ πρός τά μέλη τῆς Ἱεροσολυμιτικῆς Συνοδείας.

Ἐν συνεχείᾳ ἡ Πατριαρχική καί Ἀρχιερατική Συνοδεία μετέβη εἰς τόν ἱστορικόν ἱερόν ναόν τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, κτίσμα τοῦ 890 μ.Χ., ἔνθα προσεκύνησε τόν Τάφον τοῦ Ἁγίου καί τά ἱερά λείψανα αὐτοῦ καί ἐξεναγήθη  εἰς τό παρακείμενον τῷ  ναῷ ἐκκλησιασικόν μουσεῖον μετ’ ἀντικειμένων Ἐκκλησιαστικῆς τέχνης, εἰκόνων, ἐπιταφίων, θυμιατηρίων, δισκοποτήρων, λαβίδων, λογχῶν, δίσκων, ἀρχιερατικῶν μιτρῶν καί ράβδων.

Τούτων οὕτω λαβόντων χώραν, ἐπηκολούθησε γεῦμα παρατιθέμενον ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου κ. Χρυσοστόμου, μεθ’ ὅ μικρά μεσημβρινή ἀνάπαυσις.

Τό ἑσπέρας τῆς τελευταίας ἡμέρας ταύτης τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως ἔλαβε χώραν ἐπίσκεψις εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῆς Παναγίας Ἀγγελοκτίστου εἰς τό Κίτιον Λάρνακος, τῆς ὁποίας ἡ ἀρχή εἶναι εἰς τόν 6ου μ. Χ.  αἰῶνα μετά μεταγενεστέρων προσκτισμάτων.

Ἐνταῦθα ἐγένετο ὑποδοχή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ὑπό τῶν ἱερέων καί τῶν Ἐπιτρόπων τοῦ Ναοῦ, ἀποτελοῦντος τό ἐνοριακόν κέντρον τῆς Κοινότητος ταύτης.

Μετά τήν ὑποδοχήν ἐγένετο ξενάγησις ἐντός τοῦ ναοῦ.

Ἀξιοθαύμαστον ἦτο νά βλέπῃ τις τό ἀρχαιότερον τμῆμα τοῦ Ναοῦ, τό Ἱερόν Βῆμα αὐτοῦ μετά συνθρόνου καί ὑπεράνω, εἰς τήν κόγχην αὐτοῦ, εἰκόνα εἰς ψηφιδωτόν τοῦ 6ου αἰῶνος, ἐνθυμίζον εἰς τήν τέχνην τοῦτο τοῦ Σινᾶ, Μαρίας ὡς γράφει, ἤτοι  τῆς Παρθένου, εὐαγγελιζομένης ὑπό τοῦ ἀγγέλου, ἔχοντος πτερά εἰς σχῆμα πτερῶν παγωνιοῦ μετά διακοσμητικῶν σχημάτων εἰς τό πλαίσιον, ἤτοι μετ’ εἰκόνων ζῴων, φυτῶν, πηγῶν κ. ἄ.

Εἰς τό τέμπλον ἐπίσης ἀξιοθαύμαστος ἦτο ἡ εἰκών τῆς Θεοτόκου, φερούσης εἰς τήν ἀγκάλην αὐτῆς τόν Κύριον, ἐκ δεξιῶν μετά τῆς μορφῆς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου καί ἐξ ἀριστερῶν μετά τῆς μορφῆς τοῦ τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, ἁγιογράφου τῆς Θεοτόκου,  ὡς καί ἀξιοθαύμαστος εἶναι δεξιά τῷ εἰσερχομένῳ εἰς τόν κυρίως Ναόν ἡ εἰκών τοῦ Ἀρχαγγέλου.

Βλέπων τις ταῦτα, ἀντανακλῶντα τόν κόπον καί τόν μόχθον, τούς ἀγῶνας, τάς δοκιμασίας ἐκ τῶν ἀλεπαλλήλων κατακτήσεων τῆς Κύπρου, συμπονᾷ καί προσεύχεται ὑπέρ διατηρήσεως τῶν διασωθέντων καί ἐπανακτήσεως τῶν ἀπολεσθέντων.

Οἱ ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ ἐξένάγησαν τόν Μακαριώτατον καί τήν συνοδείαν Αὐτοῦ καί προσέφεραν Αὐτῷ  ἀντίγραφον τῆς εἰκόνος τοῦ ἐν τῇ ἁψῖδι τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ψηφιδωτοῦ τοῦ  Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Ὁ Μακαριώτατος εὐχαριστῶν διά τήν ὑποδοχήν καί τήν ὅλην φιλοξενίαν κατά τάς ἡμέρας ταύτας τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως, ὑπεγράμμισεν ὅτι ἐπί τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σιών, εὐγνωμονοῦσα τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου διά τήν συμπαράστασιν αὐτῆς, προσεύχεται ὑπέρ ἐνισχύσεως τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, ὑπέρ εὐημερίας αὐτοῦ, ὑπέρ ἀπελευθερώσεως τῶν ἐγκλωβισμένων, ἐπανευρέσεως τῶν ἀγνοουμένων καί ἐπιστροφῆς τῶν προσφύγων εἰς τάς πατρογονικάς αὐτῶν ἑστίας, ἀναφερόμενος καί εἰς τήν πρό μηνῶν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τήν κατεχομένην Κύπρον, εἰς τήν ὁποίαν εἶδε τάς συνεπείας τῆς βαρβαρότητος τῶν κατακτητῶν καί τήν ἀντοχήν καί τό σθένος τῶν ἐκεῖ ἐγκλωβισμένων.

Ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη μέσῳ τῆς δοκιμασίας ταύτης νά ἀναδεικνυώμεθα δυνατώτεροι καί ἁγιώτεροι καί ηὐλόγησεν ἱερεῖς καί πλήρωμα τῆς ἐνορίας ταύτης.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Ἐκκλησίας τῆς Παναγίας τῆς Ἀγγελόκτιστης ἡ Πατριαρχική καί Ἀρχιερατική Συνοδεία ἐπέστρεψαν εἰς τό ἐν Λάρνακι ξενοδοχεῖον τῆς διαμονῆς αὐτῶν.

Ἐνταῦθα παρετέθη δεῖπνον ὑπό τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου.

Ἐντεῦθεν ἡ Ἱεροσολυμιτική Πατριαρχική συνοδεία, τῇ συνοδείᾳ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, ἀνεχώρησε διά τόν ἀερολιμένα Λάρνακος, ἐκ τοῦ ὁποίου διά τῶν Κυπριακῶν ἀερογραμμῶν ἀπεγειώθη διά Τέλ-Ἀβίβ, εἰς ὅ αἰσίως ἀφιχθεῖσα, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱερουσαλήμ, φθάσασα εἰς αὐτήν δοξάζουσα τόν Θεόν, ὀλίγον μετά τό μεσονύκτιον τῆς Δευτέρας 31ης Ἰανουαρίου/13ης Φεβρουαρίου 2012, ὁλοκληρώσασα οὕτω τήν τετραήμερον εἰρηνικήν Αὐτῆς ἐπίσκεψιν εἰς τήν ἀδελφήν Αὐτοκέφαλον Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder