ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗΙ ΕΘΝΙΚΗΙ ΕΠΕΤΕΙΩΙ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821.

Τήν Δευτέραν, 12^ην /25^ην Μαρτίου 2013, περί ὥραν 10^ην π.μ. ἔλαβε χώραν εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Δοξολογία ἐπί τῇ Ἐθνικῇ Ἐπετείῳ τῆς 25^ης Μαρτίου 1821.

Τῆς Δοξολογίας ταύτης προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἐνδεδυμένων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων δι’ ἐπιτραχηλίου καί ὠμοφόρου, τῶν Ἱερομονάχων δέ δι’ ἐπιτραχηλίου καί φελονίου, παρουσίᾳ του Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἐλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου μετά συνεργατῶν αὐτοῦ καί τῇ παρακολουθήσει μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας εἰς τά Ἱεροσόλυμα.

Εἰς τήν Δοξολογίαν ἀνεπέμφθη εὐχαριστία πρός τόν Θεόν διά τήν βοήθειαν Αὐτοῦ νά ἀπελευθερωθῇ τό ἔθνος ἡμῶν ἐκ τῆς πικρᾶς, τεσσάρων αἰώνων, δουλείας καί δέησις περί ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἀγωνιστῶν Πατέρων ἡμῶν τῶν ἀποτολμησάντων τήν Ἐπανάστασιν καί ἐπιτυχόντων τό θαῦμα τοῦτο τῆς ἐλευθερίας ἡμῶν.

Ἅμα τῇ ἀπολύσει τῆς Δοξολογίας, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀπηύθυνε τήν κάτωθι προσφώνησιν Αὐτοῦ,

“Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος

Κ. Σωτήριε Ἀθανασίου,

Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

 Ἡ 25^η Μαρτίου εἶναι ἡμέρα μνήμης ἐπι τῇ ἀπελευθερώσει καί τῆ παλλιγεννεσίᾳ τοῦ εὐσεβοῦς γένους τε καί ἔθνους ἐκ τῆς Ὀθωμανικῆς δουλείας καί τυραννίδος. Διά τοῦτο σήμερον ἑορτάζομεν τήν ἑκατοστήν ἐνενηκοστήν δευτέραν (192) ἐπέτειον τῆς ἐθνεγερσίας τοῦ 1821.

 Ἡ Γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης, συμμετέχουσα εἰς τήν  χαράν τοῦ ἱεροῦ τούτου γεγονότος, σύσσωμος κατῆλθεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα καί ἀνέπεμψεν εὐχαριστήριον δοξολογίαν εἰς τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν ἐπί τῇ προσγενομένῃ τῷ ἔθνει ἡμῶν θείᾳ εὐεργεσίᾳ.

 Ἔτι δέ ἱκετηρίους ἐντεύξεις καί δεήσεις ἀνέπεμψεν ὑπέρ ἀναπαύσεως εἰς χώραν ζώντων τῶν ψυχῶν τῶν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος ἀγωνισαμένων καί ἐνδόξως ἐν τοῖς ἱεροῖς ἀγῶσιν τοῦ εὐσεβοῦς γένους τε καί ἔθνους τῶν Ρωμαίων πεσόντων καί μαρτυρικῶς ἀναιρεθέντων.

 Ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία καυχᾶται ἐν Κυρίῳ, διότι τό δένδρον τῆς ἐλευθερίας ἐκ τῆς δουλείας τῶν ἀλλοφύλων καί ἀλλοθρήσκων ἐποτίσθη μέ τό αἷμα τῆς πλειάδος τῶν μαρτύρων τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Τοιοῦτοι μάρτυρες ὑπέρ πίστεως, πατρίδος καί τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας κοσμοῦν καί τό Ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία ἀφανῶς μέν ἀλλά ἐνεργῶς δέ συμμετέσχεν εἰς τήν τοῦ γένους καί ἔθνους ἡμῶν παλλιγενεσίαν.

Εὐγνωμόνως τιμῶντες καί ἡμεῖς τήν ἐπέτειον τῆς 25^ης Μαρτίου τοῦ 1821, ὑψώνομεν τό ποτήριον ἡμῶν κάι ἀναφωνοῦμεν:

 Ζήτω ἡ 25^η Μαρτίου τοῦ 1821!

Ζήτω τό εὐσεβές ἡμῶν γένος καί ἔθνος!

Ζήτω ἡ Ἑλλάς!

Ζήτω ἡ Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης!

 Ἔτη πολλά”.

ὁ δέ Γενικός Πρόξενος κ. Σωτήριος Ἀθανασίου προσεφώνησε αὐτόν

διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:

 

«Ελευθερία ή θάνατος» είναι η φράση με την οποία άρχισε ο μεγάλος

αγώνας για την απελευθέρωση του Έθνους , επέτειο που έχουμε την τιμή

να εορτάζουμε σήμερα στο Πάνσεπτο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Τα

ιστορικά γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά. Ας μείνουμε λοιπόν σήμερα

στις ιδέες της Επανάστασης και κυρίως στην υπέρτατη ιδέα της Ελευθερίας.

 «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».

 Έσχατη λοιπόν υπόθεση η ελευθερία. Όπως έσχατος είναι και ο θάνατος. Η επίδειξη αυτοθυσίας που τόσο συχνά καταμαρτυρείται προσδιορίζει και την Υπέρτατη θέση της ελευθερίας στην ανθρώπινη ζωή.

 Η Ελευθερία έχει τρεις χειροπιαστές όψεις: Την Ανεξαρτησία, την Δημοκρατία και την κορύφωση του πολιτειακού βίου με την κατάκτηση της Πολιτικής Ελευθερίας.

 Ο αγώνας ανεξαρτησίας των Ελλήνων έδειξε ότι ερήμην καθεστώτος αυτοκρατοριών, υπερεθνικών δομών και ιδεολογικών αντιλήψεων η πίστη στο υπέρτατο αγαθό υπερισχύει όλων. Είναι η πνευματική μαγιά που βρίσκεται στον πυρήνα των αξιώσεων ελευθερίας και που περιέχει πολύ δύναμη για να μπορεί να στηρίξει αγώνες ελευθερίας κατά τυράννων απείρως υπέρτερης ισχύος.

 “Θα πάρω μιαν ανηφοριά Θα πάρω μονοπάτια Να βρω τα σκαλοπάτια Που παν στην λευτεριά

 Μπορεί σε κάποια μάχη, γραμμένο η μοίρα νάχει, να μη γυρίσουμε. Μα πάμε με καμάρι

 Και λέμε όποιον πάρει, και θα νικήσουμε”!

 Απαγγέλλει ο αμούστακος Ρήγας Φεραίος της Κύπρου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο τελευταίος που απαγχονίστηκε σε ηλικία 18 χρονών κληροδοτώντας μας εκατοντάδες ποιήματα για την Ελευθερία και την Ελλάδα.