ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ

Τήν Κυριακήν, 9^ην Νοεμβρίου 2008, οἱ Ἀρμένιοι ἐδημιούργησαν καί πάλιν ἐπεισόδιον εἰς τόν Πανάγιον Τάφον. Κατά τήν ἡμέραν ταύτην, ἐν ᾗ ἡ ἑορτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ κατ’ αὐτούς, οἱ Ἀρμένιοι ἐτέλεσαν τήν λειτουργίαν των εἰς τό τόπον τῆς εὑρέσεως τού Τιμίου Σταυροῦ καί ἀκολούθως ἦλθον διά τήν λιτανείαν πέριξ τοῦ Ἁγίου Τάφου.  Κατά τήν ἑορτήν αὐτῶν ταύτην ὡς καί κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων, καί τό Μέγα Σάββατον οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχομεν τό δικαίωμα πέραν τοῦ ἑνός φύλακος ἡμῶν, ἱσταμένου ἔξωθεν τοῦ Κουβουκλίου ὁμοῦ μετά τοῦ Φραγκισκανοῦ καί τοῦ Ἀρμενίου, νά διατηρῶμεν καί δεύτερον φύλακα ἐντός τοῦ Κουβουκλίου παρά τόν λίθον τοῦ ἀγγέλου. Τοῦτον τόν δεύτερον φύλακα ἀπεπειράθησαν οἱ Ἀρμένιοι ἤδη ἀπό τοῦ παρελθόντος ἔτους καί ἐξέβαλον ἐκτός τοῦ Κουβουκλίου διά τῆς βίας. Ἔκτοτε διεμαρτυρήθημεν αὐτοῖς τρίς δι’ ἀλληλογραφίας μετά κοινοποιήσεως τῷ Ὑπουργείῳ Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ καί τῇ Ἰσραηλινῇ Ἀστυνομίᾳ καί συνεζητήσαμεν περί τούτου εἰς τήν τριμερῆ Προσκυνηματικήν Ἐπιτροπήν, ἀποτελουμένην ἐξ ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων, τῶν Φραγκισκανῶν καί τῶν Ἀρμενίων. Οἱ Ἀρμένιοι παρά τά ἰσχυρά ἐπιχειρήματα ἡμῶν ἐκ τῶν προσκυνηματικῶν σημειώσεων τοῦ μακαριστοῦ Σκευοφύλακος Μητροπολίτου Θαβωρίου Δανιήλ καί τοῦ φύλακος τοῦ Παναγίου Τάφου μοναχοῦ Μητροφάνους καί τῶν προφορικῶν μαρτυριῶν τῶν ζώντων διακονητῶν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τήν προσκομισθεῖσαν φωτογραφίαν τοῦ Ἀρχιμ. Ἰσιδώρου, ἥτις δεικνύει αὐτόν ἐντός τοῦ Κουβουκλίου κατά τήν αὐτήν ἑορτήν τῶν Ἀρμενίων τό ἔτος 1991, δέν ἐπείσθησαν.

Ἔχοντες ὑποψίας ὡς ἐκ τούτου καί ἀνησυχίας, κατήλθομεν εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, ὁ Γέρων Δραγουμᾶνος, ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς μετά δεκάδος Πατέρων τοῦ Κεντρικοῦ ἡμῶν Μοναστηρίου καί συνηντήθημεν μετά τοῦ Παρασκευοφύλακος Ἀρχιμ. Ἰσιδώρου καί τῶν Ναϊτῶν Πατέρων  καί ἀνεμένομεν νά ἴδωμεν, πῶς θά ἐνεργήσωσι οἱ Ἀρμένιοι, ἵνα καί ἡμεῖς ἀντιμετωπίσωμεν αὐτούς.

Ὀλίγον μικρόν πρό τῆς ἀφίξεως τῶν Ἀρμενίων εἰς τόν χῶρον πρό τοῦ Κουβουκλίου διά τήν λιτανείαν αὐτῶν, ἔγνεψε ἐμοί τῷ Ἀρχιγραμματεῖ ὁ Ἱερομόναχος Ματθαῖος, ὅστις εἶχεν ὁρισθῆ νά παραμείνῃ ἐντός τοῦ Κουβουκλίου καί ἐφώναξε: «βοήθεια», διότι ὁ Ἀρμένιος π. Σαμουήλ, ἡγούμενος τῶν Ἀρμενίων εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔκλεισε τά βημόθυρα τοῦ Κουβουκλίου καί ἀπέκλεισε αὐτόν ἔξω, ἔνθα καί οἱ ἄλλοι φύλακες.

Προσῆλθον εἰς τήν κλειστήν ἤδη ἀπό τόν Ἀρμένιον θύραν τοῦ Κουβουκλίου καί ἐζήτησα παρ’ αὐτοῦ νά ἀπομακρυνθῇ, διά νά εἰσέλθῃ ὁ ἡμέτερος φύλαξ. Ὅταν οὗτος ἠρνήθη, τόν ἔσπρωξα ὀλίγον. Ἐάν τόν ἀπεμάκρυνα βιαίως, θά ἐθεωρεῖτο ὡς χρῆσις βίας παρά τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Ἀστυνομίας, κ. Τζάχη, ἱσταμένου πλησίον ἐμοῦ.  Ἠρκέσθην διά τοῦτο νά προσκομίζω αὐτῷ ἐπιχειρήματα διά τήν διαπραχθεῖσαν παραβίασιν, προκειμένου νά ἀπομακρυνθῆ.  Οὗτος μοί εἶπεν: «οὔτε ὑμεῖς θά εἰσέλθητε, οὔτε ὁ ἡμέτερος ἀρχιερεύς».

Ἐν τῷ μεταξύ οἱ Ἀρμένιοι εἶχον ἀρχίσει τήν λιτανείαν των  ψάλλοντες καί εἶχαν σημπληρώσει τόν α’ κύκλον. Εἴχομεν συνεννοηθῆ μεταξύ ἡμῶν ὅτι ἐάν ἐξέβαλον τόν φύλακα ἡμῶν ἐκτός τοῦ Κουβουκλίου καί προέβαινον εἰς τήν λιτανείαν των, θά ἔπρεπε νά διακόψωμεν αὐτήν. Ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει, θά ὡλοκλήρουν αὐτήν καί θά ἔλεγον ὅτι αὕτη ὡλοκληρώθη ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ φύλακος ἡμῶν ἐκ τοῦ Κουβουκλίου. Ὄντως ἐστόχευον εἰς τοῦτο. Διά τοῦτο, ὡς εἴχομεν συνεννοηθῆ, προσήλθομεν ἐκ τοῦ Καθολικοῦ καί συνεγκεντρώθημεν εἰς τό μέσον τοῦ χώρου πρό τοῦ Κουβουκλίου ἀνακόπτοντες τήν λιτανείαν  αὐτῶν.

Εἰς τό σημεῖον τοῦτο ἤρχισε διαμαρτυρία παρά τῶν Ἀρμενίων καί ἐπενέβη ἡ Ἀστυνομία διά τήν τήρησιν τῆς τάξεως, ἀρχισάσης νά ταράσσηται.  Ἡ Ἀστυνομία δέν ἐπενέβη εἰς τό τελετουργικόν, ἀλλά προειδοποίει συνεχῶς διά τήν μή χρῆσιν βίας καί προέτεινε νά μεταβῶσιν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν δύο Κοινοτήτων εἰς τό γραφεῖον διά τήν ἐκεῖ καί οὐχί τήν ἐνταῦθα ἐπί ποδός ἐπίλυσιν τοῦ θέματος.  Τοῦτο ἡμεῖς ἠρνήθημεν, λέγοντες ὅτι τοῦτο συνέβη ἤδη οὐχί ἅπαξ ἀλλά δίς καί τρίς διαρκοῦντος τοῦ παρελθόντος καί τοῦ τρέχοντος ἔτους καί ἐπί πλέον διημείφθη περί τούτου ἀλληλογραφία.  Ἐνταῦθα προσῆλθεν ὁ προεξάρχων τῆς τελετῆς τῶν Ἀρμενίων Ἀρχιεπ. Ἄρης καί ἐζήτησε τήν ἀπόφραξιν τοῦ χώρου διά τήν διέλευσιν τῆς λιτανείας αὐτῶν.  Εἴπομεν αὐτῷ ὅτι τοῦτο θά συμβῇ ἀμέσως, μόλις ἐπιτρέψωσιν εἰς τόν φύλακα ἡμῶν νά εἰσέλθῃ ἐντός τοῦ Κουβουκλίου. Οὗτος ἰσχυρίσθη ὅτι τά δύο γεγονότα, ἤτοι τῆς λιτανείας καί τῆς παρουσίας τοῦ φύλακος ἐντός τοῦ Κουβουκλίου δέν συνδέονται μεταξύ των, ἀλλ’ εἶναι ἀνεξάρτητα ἀλλήλων.  Ἡμεῖς ἀντείπομεν ὅτι συνδέονται ἀπολύτως καί ὅτι ἡ λιτανεία αὐτῶν δέν θά ὀλοκληρωθῇ, ἐάν ὁ φύλαξ ἡμῶν δέν εἰσέλθῃ ἐντός τοῦ Κουβουκλίου, ἔστω καί ἐάν ἔδει νά παραμείνωμεν ὥρας εἰς τό σημεῖον αὐτό. Τότε οἱ Ἀρμένιοι ἐδοκίμασαν νά παρακάμψωσιν ἡμᾶς, κυκλοῦντες ἡμᾶς διά στροφῆς ἀπό τοῦ χώρου τῆς εἰσόδου πρός τό Καθολικόν.  Εἰς τό σημεῖον τοῦτο ἠμποδίσαμεν αὐτούς καί αὐτοί ἐχρησιμοποίησαν βίαν ἐναντίον ἡμῶν. Εἶς τούτων ἐκτύπησεν ὑπούλως τόν μοναχόν π. Σεραφείμ, γραμματέα τῆς Ἀρχιγραμματείας, εἰς τόν ὀφθαλμόν καί ᾑμάτωσεν αὐτόν ἐπικινδύνως καί προεκάλεσεν αὐτῷ ζάλην.

Εἰς τήν φάσιν αὐτήν ἐπενέβη ἡ Ἀστυνομία, ἐνισχυθεῖσα ἐν τῷ μεταξύ καί δι’ ἄλλων δυνάμεων αὐτῆς πρός διαχωρισμόν ἡμῶν ἀπό τῶν Ἀρμενίων καί πρός καταστολήν πάσης βίας.  Οἱ Ἀρμένιοι τότε ἐχρησιμοποίησαν ἀπαράδεκτον βίαν ἐναντίον τῆς Ἀστυνομίας καί ἡ Ἀστυνομία ἀνταπέδωσε διά κτυπημάτων, ἀπομακρύνσεων καί συλλήψεων.  Σταδιακῶς ἀπεμάκρυνε βιαίως ὅλους τούς Ἀρμενίους, ἐπιτιθεμένους κατ’ αὐτῆς καί ἐπιχειροῦντας νά εἰσέλθωσιν ἐντός τοῦ Ἁγίου Τάφου.  Ἡ Ἀστυνομία ἀπέτρεψεν αὐτούς διά κλοιοῦ πρό τοῦ Κουβουκλίου.  Ἐκ τῆς ταραχῆς καί ἐκ τῶν ὠθήσεων τά μανουάλια πρό τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου ἐκινοῦντο ὡς ἐν σεισμῷ.  Ἀρμένιός τις ἔλαβε μανουάλιον καί ἐξεσφενδόνησε τοῦτο κατά τῆς Ἀστυνομίας.

Τάς ἀπαραδέκτους ταύτας καί πρωτοφανεῖς εἰς ἀγριότητας σκηνάς ἀπεθανάτισαν καί λήψεις τηλεοπτικῶν σταθμῶν καί ἡμετέρα βιντεοσκόπησις ἀπό τοῦ ἄνωθεν τοῦ δεξιοῦ χοροῦ μπαλκονίου. Αἱ σκηναί αὗται ἐμεταδόθησαν αὐθημερόν διά τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημερώσεως.  Εἰς ὅλον τόν κόσμον προεκάλεσεν θλῖψιν καί σκανδαλισμόν καί πολλάκις ἐζητήθησαν ἐξηγήσεις παρά τοῦ Μακαριωτάτου προσωπικῶς καί παρά τῆς Ἀρχιγραμματείας, αἵτινες ἐξηγήσεις καί ἐδόθησαν διά τήν ἀναίρεσιν τῶν ἐσφαλμένων ἐντυπώσεων, τάς ὁποίας δημιουργεῖ εἰς βάρος ἡμῶν ἡ παραπληροφόρησις καί ἡ διαστροφή τῆς ἀληθείας ὑπό τῶν Ἀρμενίων.

Τούτων οὕτως ἐξελιχθέντων, ὁ ἡμέτερος φύλαξ δέν εἰσῆλθε ἐντός τοῦ Κουβουκλίου καί ἡ λιτανεία ὅμως τῶν Ἀρμενίων δέν ὡλοκληρώθη, ὅπερ καί ἀποτελεῖ τήν βάσιν ἡμῶν διά τήν διεκδίκησιν τοῦ δικαιώματος ἡμῶν τήν Α’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν, τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων καί τό Μέγα Σάββατον,  καθ’ ὅτι αἱ ἡμέραι αὗται εἶναι τῆς αὐτῆς τάξεως ὡς ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῶν Ἀρμενίων, ἐν αἷς δεύτερος ἡμέτερος φύλαξ ἵσταται ἐντός τοῦ Κουβουκλίου πέρα τούτου, τοῦ ἱσταμένου ἐκτός πρό τῆς θύρας.

Ἱεροσόλυμα,  Κυριακή, 9-11-08

ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ

Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης

Γέρων Ἀρχιγραμματεύς

ngg_shortcode_0_placeholder